Fief, mijn vroegere leraar Nederlands noemde zijn leerlingen wel eens cultuurbarbaren maar dat was niet te vergelijken met deze barbarij. Men kan er nooit genoeg de aandacht op vestigen. Dit heeft niets met cultuur maar alles met kortzichtigheid te maken.

oei, wat een heftig verhaal Fief. Een verboden liefde, wat je zegt.

Wat een dramatisch einde! Hoevelen zouden er nog geïndoctrineerd zijn zoals deze broers?

Ik vind dit geen prettig verhaal. Het past niet in mijn beeld van de wereld. Of hoe ik misschien de wereld wil zien. 

Dat er nog eerwraak bestaat? Ja. Helaas wel. Maar dan zou ik dit verhaal het liefst lezen vanaf de laatste alinea met iets meer verdieping.

Het is wel goed geschreven overigens. Een beetje afstandelijk en heel helder.

Nog even toegevoegd: want deze schrijfstijl kan ik vaak wel waarderen. Afstandelijk, een beetje met een helikopterview als ware. Je ontvangt de info heel duidelijk en het interpreteert makkelijk.

Ik zie de wereld niet als rozengeur en maneschijn. Juist daarom. Ik observeer graag nauwkeurig.

Waarom gebeurde het dan? Wat was de reden van de eerwraak? Dat de dame in kwestie met een medecursist sprak? Wat was dan precies de achtergrond? Want dat lijkt me nogal kort door de bocht dat iemand wordt vermoord vanwege een paar gesprekken.

En Anton wilde daar waarschijnlijk ook meer van weten. Want hij moet die liefde ook afsluiten. 

Voor een onderwerp als dit, vind ik het verhaal te veel afstand hebben. Dat is wat ik bedoel.

Hey, ik begrijp wel wat Madrid zegt. We hebben natuurlijk weinig woorden om in de diepte te gaan. Is super duidelijk en helder geschreven maar misschien kan het helpen om de spanning tussen de twee personages duidelijker en emotioneler te maken vooral in de 2de alinea. Zoals bij deze zinnen: Na de les bleven ze vaak nog wat napraten. - Na wat steelse blikken in de les zochten ze elkaar voorzichtig op. Hun gevoelens voor elkaar werden steeds sterker. - Kleine aanrakingen werden minder vaak toevallig.

Er staat nog een vergeten woordje in deze zin: Anton wilde alles van haar cultuur weten en op haar beurt kon ze geen genoeg van krijgen van de verhalen van zijn thuisland. (eerste 'van' mag weg) ( laatste 'van' kan vervangen worden door 'over')

Groetjes, V.

Ik vind het mooi beschreven. Juist door de simpele en heldere taal zonder allerlei opsmuk wordt het accent gelegd op de worsteling van Fatima en het onbegrip en verdriet van Anton. Het einde knalt erin.

Het verhaal staat in de steigers; het is een compleet verhaal, af en rond. Het is goed voor te stellen en we weten dat dit soort situaties zich helaas in het echt afspelen. Toch vind ik het jammer dat de liefde niet helemaal voelbaar wordt. Het is haast zakelijk beschreven.

Een situatie waarin ze samenzijn (ongetwijfeld altijd met anderen in de buurt) en de dingen die ze tegen elkaar zeggen (fluisteren) en hoe ze zich precies gedragen zou nog meer duidelijk kunnen maken. Het zit in de tekst.

Hoi Fief, ik begrijp de commentaren van Madrid en Evelien wel. Je stipt in dit korte verhaal zo iets groots aan, dat het schreeuwt om meer woorden. 

Ik heb een kennis. Een Irakese jongen. Hij was destijds 27 en hij was hier met zijn 3-jarige zoontje. Zijn vrouw en dochter zaten nog in Griekenland in een vluchtelingenkamp. Dit gezin was op de vlucht voor een eerwraak gerelateerde situatie. De complexiteit van de situatie was enorm. Verschrikkelijk pijnlijk en moeilijk en niet te doen. En tegelijkertijd ook voor ons onbegrijpelijk.

Misschien heb ik daarom mijn reactie gegeven zoals ik schreef. Het is zoveel complexer dan wij begrijpen. Dat past inderdaad niet in 250 woorden. Als ik dat zou moeten beschrijven, dat zou een boek zijn.

Hoi Fief, ik vind het interessant hoe verschillende lezers vanuit hun eigen maatschappelijke opvattingen reageren. Ik beperk mijn reactie tot de schrijftechnische kant van jouw verhaal en dan ben ik gauw klaar: weer een pareltje! Je schetst helder een verboden liefde, geheel volgens de opdracht 'ingevuld zoals jij zelf wilt.' De titel is kraakhelder en dekt volledig de lading.
Wel twee kleine zeurtjes. Hoewel ik uit de context begrijp wat je bedoelt, leest  'de liefde voor elkaar geheim houden' alsof ze het wederzijds geheim wilden houden; het zou volgens mij duidelijker zijn de liefde 'voor de buitenwereld' geheim te houden.
In de laatste zin zou ik een komma plaatsen achter 'eerwraak'. 

Het roept nogal wat op, dit verhaal. Ik vond het mooi en pijnlijk tegelijk om te lezen en het stemt verdrietig dat de wereld zo wreed kan zijn. 

Je hebt het wat mij betreft mooi uiteen gezet en ik denk een hele mooie verwoording van de opdracht. Verbodener dan dit wordt het niet.

Hoi Ton, bedankt voor je pluim.

Graag gedaan, Fief.  Maar eerlijk is eerlijk; hij is welverdiend! 😊 

Hoi Fief,

Je laat me in verwarring achter na het lezen van je verhaal. Ik was direct na het lezen van plan om te zeggen dat je zo'n verhaal niet op een afstandelijke manier moet weergeven. Maar wie ben ik om daarover te oordelen? Als ik er nog eens een keer goed naar kijk dan maakt dat het verhaal misschien wel juist sterker, less is more. De verteller is zo afgestompt dat zelfs een schrijnend geval van eerwraak niet meer binnenkomt. Goed gedaan! Als je trouwens nog een ijzersterke serie wilt zien over eerwraak dan raad ik Honour aan. Die was laatste op BBC First. Zware kost, maar ijzersterk!

Mooi gegeven, Fief, maar ik ben sterkere verhalen van je gewend. Alleen maar beschrijvend, geen enkele dialoog. Dit werkt niet voor mij. Hier valt zoveel meer uit te halen.
Ik zou ook afsluiten met Eerwraak. Kort en krachtig.

Na het lezen van de reacties verschillen de meningen hierover duidelijk. Ik zelf heb ook de voorkeur voor een verhaal waarbij ik echt meevoel met de personages. Dat gebeurt nu niet, ik kijk er vooral van een afstand naar en daardoor maakt het wat minder indruk op me. Je had eventueel het moment kunnen schetsen dat Fatima vertelt over haar familie en de achtergrond-informatie daaromheen kunnen vertellen. Zo hadden de personages ook wat meer interactie gehad en konden we de liefde, en dus de pijn aan het eind, nog wat beter voelen.

Maar het is natuurlijk helemaal smaakgebonden en ik lees genoeg reacties die het ook nu heel mooi vinden, dus absoluut heel goed gedaan!