(nvda:  Deze titel werd ontleend aan de six words story van Korneel Dobbels )

"Je wordt oud", zegt zij.
“In jouw ogen zie ik mijn rimpels”, fluistert hij liefdevol.  

Hij was onder impuls van zijn moeder en de plaatselijke clerus  gestart met een  zevenjarige opleiding tot priester. De vooravond van zijn inwijding zei  zijn moeder:  “Ik ben zo fier en trots op jou. Jij wordt mijn tranen van morgen. Het zullen tranen van geluk zijn.”

Hij was sportief en actief bij de jeugdbeweging.  Zijn te grote ‘sporthart’ leidde tot hartstoornissen. Hij werd gehospitaliseerd.

Zij was ook lid van de jeugdbeweging, waar haar de jonge priester was opgevallen.  Ze hield van de boeiende woorden die hij sprak maar schrok toen hij ook voor begon te komen in haar dromen.

Tijdens haar eerste job als verpleegkundige las ze verwonderd op het naamkaartje van een patiënt  dat hij een “Eerwaarde” was en als ze even later zag wie haar vanuit het bed toelachte, liet ze het bakje met medicijnen vallen en stamelde: “Jij, hier.”

Het vervolg van hun ontmoeting laat zich raden. Hij had nog een plaatsje vrij in zijn groot hart. Het werd voor beiden een lijdensweg, niet in het minst voor haar. In al haar terechte wanhoop zei  zijn moeder haar : “Ik zeg dit voor de tweede keer in mijn leven:  jij wordt mijn tranen van morgen. Het zullen géén tranen van geluk zijn, meisje!”

De tijd heelde de wonden. Nu bladeren ze door het zoveelste fotoboek van hun kinderen en kleinkinderen.