Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#331 Verstrooid

2 januari 2021 - 13:54

Verstrooid

Het is het hout dat leven doorgeeft, daarom kan ik je meenemen in dit verhaal. Het is niet de door de man zorgvuldig in elkaar gedraaide lont, niet de kartonnen koker waarin hij het buskruit voorzichtig aangestampt heeft en zeker niet de tape die mij tot aan de klap verbindt met de koker. Ik ben het, de stabilisator, de stok die de pijl op koers houdt tot hij ontploft.

'Bijna klaar,' zegt de man voor zich uit, 'nog één ding. Waar is het? O ja, hier.'
Hij staat op van de tafel en pakt nog een koker uit de kast naast de televisie. Er staat een foto van een vrouw in de kast. Een zwart lint is er schuin omheen gestrikt.
'Precies zoals je wilde,' zegt hij.
Om twaalf uur in de nacht sta ik buiten.
'Daar ga je,' zegt de man.
Met zijn sigaar ontsteekt hij de lont. Al snel vlieg ik de lucht in. Hoger en hoger. Tot de explosie. Dan tuimel ik naar beneden. Als ik op de grond lig voel ik het deel van haar as, dat mee op reis ging, op mij neervallen.
Zo worden we opgenomen in de grond en zullen samen weer tot leven komen.

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 januari 2021 - 14:13

Hoi Hadeke, mooie insteek, beeldend en met veel gevoel geschreven. Ontroerend en filosofisch. Chapeau.

PS Fijn dat je er weer bent, ik heb je gemist!

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 januari 2021 - 14:36

Dag Hadeke,

Wat een mooi verhaal. Ik heb er oprecht van genoten.

Eerst dacht ik dat de man het tegen de vuurpijl had. Knap gevonden. Ik kijk uit naar je volgende bijdrage.

Succes.

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 januari 2021 - 17:31

‘Het is het hout dat leven doorgeeft, daarom kan ik je meenemen in dit verhaal’ - dit is echt een prachtige openingszin. Bewaar het voor een ander verhaal. Ik vind dit een te mooie zin voor deze opdracht.

Wel sterk uitgewerkt trouwens. Een mooi perspectief.

 

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 januari 2021 - 4:13

Ha Hadeke,

Heel tof dat je er weer bent en op dit onchristelijk uur komt er bij mij niet veel meer zinnigs uit dan: meesterlijk! Heel mooi sowieso is je stijl, en het idee van een lief die met een raket opstijgt en tegelijk heel aards weer tot herleven komt en voor vruchtbare aarde zorgt.

Dat geldt onverlet voor je openingszin, zeker qua drama. Dus mijn gemeende complimenten. En toch denk ik tegelijk: hoe is het het hout dat leven doorgeeft? Ik sta erg open voor de gedachte uit de slotzin, dat dood leven dient als voedsel voor nieuw leven, of desnoods brandstof, of diamanten; en afgezaagde bomen moeten en zullen uitbotten, zulk leven bruist; maar ik meen dat juist het dorre hout van meubilair, muziekinstrumenten en vuurpijlstabilisatoren niet op de composthoop mag ;-). Je zou in die strikt naturalistische zin eigenlijk kunnen stellen dat eierschalen en koffieprut leven doorgeven, en afgemaaid gras.

Dat echter terzijde. Ik ben benieuwd naar je gedachte.

Gi

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 januari 2021 - 10:13

Hadeke, is het omdat wijlen de overleden vrouw zich bij leven aan zijn roken ergerde dat hij de lont met een sigaar aansteekt? Mensen kiezen voor het uitstrooien in zee of op een mooi gelegen weiland, deze manier mag dan origineel zijn, ik hoop dat het bij die ene keer blijft en het niemand anders op gedachten brengt. Dit terzijde is het uiteraard een knap stukje lectuur.

Lid sinds

4 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 januari 2021 - 10:35

Ha, wat mooi! Eerst dat technische verhaal, dan die verrassend functionele wending. Ashes to ashes. Knap gedaan.

Ik denk dat ze bedoelt dat de stok ervoor zorgt dat de pijl omhoog schiet, Kruidnagel. Daarna vallen de restanten en zorgen voor nieuw leven, indirect. Het hout geeft het leven door.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
3 januari 2021 - 17:56

Bedankt voor jullie reacties. Inderdaad even geleden dat ik hier was. Wat me enigszins tegenhoudt is dat ik vind dat als ik een bijdrage plaats, ik ook tijd moet nemen om feedback op anderen te geven. Daar kom ik wat weinig aan toe.

@Gi soms start de fantasie bij iets banaals, zoals de 10 vuurpijlen waarmee de as van André Hazes de hemel ingeschoten is.

@Kruidnagel dank voor de nachtelijke mijmeringen. Ik vond het  wel mooi om de houten stok (biologisch verwerkt en daarom GFT waardig) een soort arrogante hoofdpersoon te laten zijn. Doordat de vuurpijl in elkaar gezet wordt, kon ik de pijl niet als geheel laten spreken, want dan moest ik een 'geboorte' gebruiken. De houten stok vond ik wel het meeste recht hebben om te denken dat een boom het 'dode leven' weer 'zuurstof' inblaast, door zich aan de grond te voeden. In ieder geval meer dan de andere onderdelen van de pijl. In die zin een pragmatische keuze, die voor de stok ook nog eens goed uitpakt, want hij kan aan het eind van het verhaal in ieder geval zijn eigen waarheid rechtvaardigen.