Lid sinds
3 jaar 4 maandenRol
- Gewone gebruiker
#330 - Paniekaanval
Mijn handen zijn aan het trillen. Mijn psycholoog zei dat het goed voor me was om zoveel mogelijk buiten te komen. Ik ben alleen gegaan. Wie zou ik zelfs vragen? Ik heb geen rijen met vrienden die ik kan meevragen en met mijn ouders is misschien ook wel zielig voor een 21 – jarige.
Ik wandel het café binnen, maar alle tafels zijn bezet. Ik voel dat mijn hart begint te kloppen. Wat doe ik nu? Ik krijg het warm en mijn wangen worden rood. Ik begin haastig en angstig om me heen te kijken. Is iedereen me nu aan het aanstaren? Net op dat moment zie ik dat er buiten nog een tafeltje vrij is. Ik ga vlug naar buiten en zet me neer. Ik adem een paar tellen diep in en uit.
Nadat ik besteld heb weet ik niet goed wat te doen. Onbewust begin ik de gesprekken rondom me af te luisteren. Een groep vrouwen naast me praten over het covid vaccin. “Dat ga ik toch echt niet nemen hoor. Normaal gezien doen ze er jaren over om een vaccin te maken en nu hebben ze er een in een paar maandjes. Dat vertrouw ik toch niet.” Moet ik iets zeggen? Volgens mijn opleiding is het mijn verantwoordelijkheid om mensen bij te scholen over het vaccin. Dat is mijn plicht als biomedicus.
Ik raap wat moed bijeen, schraap mijn keel en probeer iets te zeggen. Mijn stem is amper hoorbaar. De vrouw draait haar hoofd en kijkt me verward aan. “Zei u iets tegen mij?” Mijn hart begint opnieuw te kloppen, ik begin te zweten en mijn hoofd wordt rood. Het beetje moed van eerder is als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik begin wat te stamelen en probeer op te staan maar val over mijn stoel. Nu staart iedereen me aan. Ik kan amper ademhalen en begin vlekken te zien. Voor ik terug recht kan staan wordt alles zwart en val ik met een slag op de grond.
Hallo Flo, Je hebt een…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Hallo Flo,
Je hebt een gevoelig verhaal geschreven over het contact tussen een introvert getroubleerd en een extravert persoon. Het is goed navoelbaar! Hier en daar wat foutjes. En een heftig slot.
Hoi Flo, Mooie maar…
Lid sinds
13 jaar 2 maandenRol
Hoi Flo,
Mooie maar schrijnende tegenstelling! Ik hoopte zo dat je hoofdpersoon die dame goed te woord kon staan. Ze was moedig genoeg om dat café binnen te stappen, dus het zit in haar!
Een paar tips:
"Ik voel dat mijn handen trillen"
"Ik voel dat mijn hart begint te kloppen. Wat doe ik nu? Ik krijg het warm en voel dat mijn wangen rood worden."
Je maakt je verhaal actiever als je in deze zinnen "ik voel" weglaat. Dus: "mijn handen trillen" en "mijn hart begint te kloppen"
"Onbewust begin ik de gesprekken rondom me af te luisteren." : hetzelfde geldt hier voor "begin ik". Dat kan je in deze zin weglaten. "Onbewust luister ik de gesprekken rondom me af."
Ja, dat geeft inderdaad meer…
Lid sinds
3 jaar 4 maandenRol
Als antwoord op Hoi Flo, Mooie maar… door edwinchantalen…
Ja, dat geeft inderdaad meer actie en spanning aan het verhaal. Dankje wel voor de tip!
Hoi FloFlo, een dappere…
Lid sinds
5 jaarRol
Hoi FloFlo, een dappere poging van je hp om de raad van haar psycholoog op te volgen. Het verhaal gaat voor mijn gevoel alleen over de poging van de hp om het terras te bezoeken en niet zozeer over de ontmoeting van twee personen die niets met elkaar gemeen hebben. Desondanks een indringend verhaal. Graag gelezen.
en mijn ouders is misschien ook wel zielig voor een 21 – jarige. ---- en met mijn ouders is misschien ook wel zielig voor een 21-jarige.
“Zei u iets? Tegen mij?” ---- "Zei u iets tegen mij?"
... en nu is iedereen naar me aan het staren. --- en nu staart iedereen me aan. Chantal gaf het ook al aan. Het leest beter als je het actiever schrijft.
Spannend!
Lid sinds
3 jaar 3 maandenRol
Spannend!
Hoi FloFlo101, je hebt de…
Lid sinds
7 jaar 3 maandenRol
Hoi FloFlo101, je hebt de belevingswereld van je HP goed weergegeven. Ik voel met haar mee, ze zal het niet makkelijk hebben. Graag gelezen!
Het geldt toch als een…
Lid sinds
17 jaar 8 maandenRol
Het geldt toch als een ontmoeting, want ik heb de indruk dat deze dame verder mensen uit de weg gaat, wat natuurlijk de zaak verergert. Past rood worden niet meer bij schaamte? Je schrijft het wel vanuit afstand naar zichzelf. Het kan belevender maar dat is een gevorderde techniek en dat vergt studie van hoe andere schrijvers dat doen. Mijn tip is dan ook om goede boeken te lezen en er een paragraaf eruit te vissen waarin jij vindt dat de emoties goed voor het licht komen. Deze aandachtig te bestuderen.