Hoi V.key, welkom op dit forum. Ik vind je verhaal een prachtige invulling van de opdracht. Je weet goed een rustige, winterse sfeer te schetsen. Je neemt me mee naar een mooi landschap in ruste, daar geniet ik van.
Twee kleinigheidjes vielen mij op: in de eerste is de HP gezeten in een zetel en schuift daarna de sofa uit.  Bij een sofa heb ik meer het beeld van een meubel waar je met meer personen op kunt zitten, of alleen maar dan liggend; op een zetel zit je alleen en rechtop.
In de laatste alinea is 'je' (waarschijnlijk) een ree, maar in de laatste zin is het opeens een hond.
Dit heeft echter mijn leesplezier niet verminderd: ik heb genoten van je verhaal en ik hoop je hier vaker te treffen. 

Waar het bezit van een toffe hond (er zijn er ook andere, helaas), kan toe leiden: heerlijke lectuur, V.K.

Hoi V.key, fijn verhaal met een mooie beschrijving van sfeer en omgeving. Prettig geschreven, graag gelezen. 

Ik moet voor de zoveelste keer lachen om hoe je subtiele manieren iets duidelijk proberen te maken.  ---- volgens mij ontbreekt in deze zin het woordje "op" voor subtiele: op subtiele manier

Ton gaf het ook al aan: een zetel is iets anders dan een sofa. 

volledig gecamoufleert.  ---- gecamoufleerd 

Behoedzaam zet je een paar stappen mijn richting uit. ---- moet het niet zijn: een paar stappen in mijn richting? (of krijg ik dan ruzie met Gi omdat het een gangbare Vlaamse uitdrukking is?)

De afdruk van je hoeven als enige herinnering aan je trillende, vochtige neus.  --- het is een mooie zin en ik begrijp wat je bedoelt, maar het leest op een of andere manier vreemd.

Ton noemde het ook al. Je noemt in de tekst de hond en het hert niet bij naam. Daardoor is het in de derde en vierde alinea soms lastig te zien wie je bedoelt met je en jij. 

Hallo nieuweling,

Mooie zinnen schrijf je, een fijnproever! Alleen, inderdaad, je 'je' is de ene keer een hond de andere een hert, misschien kun je dat oplossen door de hond een naam te geven?

Hoi V-key, welkom op het forum. Wat een bijzondere en sfeervolle ontmoeting beschreef je, in mooie zinnen. Ik zie die verlaten laan en het stille landschap voor me, en vooral ook deze zin zet me daar bij je hoofdpersoon neer; Een blad valt neer waar je net nog stond. Weinig woorden maar een treffend beeld. Opbouw en structuur van je verhaal zijn heel logisch, en in de ontmoeting is spanning voelbaar. Een mooie invulling van de opdracht, ik heb je verhaal graag gelezen!

Een suggestie waarmee je verhaal mogelijk nog wat sterker wordt; kijk nog eens kritisch naar overbodige woorden, en schrijf actief, dus o.a. met zo min mogelijk hulpwerkwoorden. Bijvoorbeeld hier: Vol geduld maar toch steeds dwingender. Je zit al een tijdje te wachten, misnoegd laat je af en toe een kreuntje horen, wordt dan 'Vol geduld maar steeds dwingender. Je wacht al een tijdje, misnoegd kreun (of een ander woord..) je af en toe.' En in de volgende zin zou ik bijvoorbeeld kiezen voor vochtig of trillend. Samen is het voor mij persoonlijk te veel; Je hoefafdruk als enige herinnering aan je trillende, vochtige neus

Kan je de regel even motiveren zodat ik het begrijp? Ik heb lang getwijfeld maar omdat het geen voltooide tijd was ging ik toch voor een t.

Het hert ligt daar gecamoufleerd. Dat is voltooide tijd, het camoufleren is gedaan. Als het hert zich camoufleert, moet het met een t.