#327 - Kars

Kars probeerde zich groot te houden op de bus onderweg naar huis. Hij staarde naar zijn voeten, sloot zijn ogen en dacht aan wat er gebeurd was. Eerst had alles normaal geleken, geen tel had Kars gedacht dat er iets vreemds aan de hand was geweest. Toen begon er eentje te lachen. Daarna meerdere, al snel bijna iedereen. Veel te laat kreeg Kars in de gaten waar ze toch zo’n lol om hadden.

Het was maar een kort stukje. Kars probeerde als vaak de zwarte tegels te ontwijken, want zwart was slecht. Hij wist niet zeker wat er zou gebeuren als hij per ongeluk een misstap zou maken, maar hij kon het maar beter niet riskeren en dus liep hij met zijn blik gefixeerd op de stoep richting huis. Vlak voor hij aanbelde dacht hij aan zijn moeder, die hopelijk thee had gezet. Misschien waren er stroopwafels. Kars zou kunnen leven op stroopwafels, maar zijn moeder had ooit eens gezegd dat dat niet zo gezond zou zijn.

Boven, aan zijn moeders bureau, werkte Kars ijverig aan zijn taken. Het meeste was rekenen, maar dat maakte niet uit want Kars hield van rekenen, van cijfers. Het leuke aan rekenen was dat het altijd klopte. In een zin kon je woorden verschuiven, een klemtoon verleggen, en opeens betekende het iets heel anders. Niet bij rekenen. Hoe je het ook bekeek, het was altijd zoals het was.

Kars vond het fijn om in alle rust zijn huiswerk te maken, omdat het hem even afleidde van al het andere. Hij stortte zich er met volledige toewijding op, en hij had vrolijk opgemerkt dat het zijn moeder trots maakte. Dat zei ze soms ook letterlijk, en dan glimlachte hij verlegen. Steeds vaker realiseerde Kars zich dat hij het eigenlijk allemaal voor haar deed.

Toen hij klaar was, liep Kars zachtjes de trap af. In de hal, vlak voor de dichte tussendeur, bekeek hij zichzelf in de spiegel. Daarna gleed zijn blik verder omlaag naar zijn knieën, zijn voeten, een tikje naar buiten gedraaid en niet mooi recht zoals bij iedereen. En hij wist niet precies waarom, maar opeens kreeg hij het gevoel dat alles misschien nog goed kon komen.

Zonder erover na te denken deed Kars voorzichtig de deur open, zag dat zijn mama haar hoofd draaide, stapte stilletjes de woonkamer binnen en zei, bijna onhoorbaar, dat er iets was gebeurd.

Enkele items uit de lijst:

- Grote held: zijn moeder

- Verleiding moeilijk te weerstaan: stroopwafels

- Grootste angst: dat het nooit goed komt

- Zou aan zichzelf veranderen: zijn X-benen

- Typerende eigenschap: dwangmatig