Hey Fief! 

Het dagboek, een klassieker, in je eigen warme, krachtige stijl. Met als bitterzoete uitsmijter het vergezicht van de hersenschimmen – en is het niet gewoon altijd een functie van een dagboek: bescherming tegen de vergetelheid? Maar ook dat is een beetje bitterzoet.

Graag gelezen.

Fief, jij geeft mij naast een warm ook een wrang gevoel bij het lezen van dit stukje. Onze leraar Nederlands was afkomstig uit Zeeuws-Vlaanderen. Hij hield ons (zeventienjarigen!) voor om een dagboek bij te houden. Wij dachten toen aan de 'poëzie' die twaalfjarige meisjes bezaten en negeerden zijn voorstel. Helaas, wat een schat aan verhalen is daardoor niet verloren gegaan?

Mooi verhaal, Fief. De liefde voor het dagboek spat er vanaf.

In de laatste zin van de eerste alinea staat 'vulde het ik het eerste blad.' Al zal je lieve dagboek daar niet om malen!

Mooi geschreven, persoonlijk gebracht; het is duidelijk dat het voorwerp veel betekent voor de hoofdpersoon. Ook leuk dat er niet al te voorzichtig met het boek wordt omgegaan, dat is de betrokkenheid bij het dagelijks leven.

Aarzelend vulde het ik het eerste blad 

Ik bedoel dat de eerste 'het' weggelaten kan worden, Fief. Ik snap dat je me niet helemaal begreep, want het is zo'n typische overheenlees-fout.

Wat mij betreft stoorde 'blad' trouwens helemaal niet!

Beschouwend verhaal dat goed loopt. Over het vasthouden van de tijd, wat mij betreft. Heeft het zin om lang in de achteruit-spiegel te kijken als je onderweg bent met een vaart?

Hoy Fief,

Heerlijk toch zo'n dagboek. De ideale partner. Ik heb genoten van je relatie. Mooi omschreven.

Hoi Fief, wat een pareltje! Hartstikke mooi hoe je de functies van je dagboek belicht, ik zie het allemaal zo voor me. Figuurlijk dan, want uiteraard is een dagboek persoonlijk, dat anderen niet mogen lezen. Hoewel ik als smulpaap wel benieuwd ben naar je recepten ;-).
Zoals gewoonlijk heb je het lekker vlot geschreven, het leest heerlijk weg. Chapeau!

Een klein zeurtje (ik ben geen dagboek, plus dat ik het niet kan laten ...); 'je doet niet moeilijk over een komma ...'  

 Hoi Fief, mooi, deze liefde voor het dagboek! Ik heb meerdere malen zelf geprobeerd zo'n soort document bij te houden, maar op de een of andere manier verlies ik het na enkele dagen/weken altijd uit het zicht.

Aarzelend vulde ik het eerste blad met een wazig rijm en je moedigde me aan door te gaan.

Hier had ik in plaats van het bijvoeglijk naamwoord 'aarzelend' graag iets anders gezien. Ik denk dat je het aarzelende ook met beeldspraak had kunnen laten zien, bv. "In het begin ving je mijn zoekende pen met wazig rijm op en je moedigde...' enz. 

Zoals altijd bij jouw verhalen: graag gelezen!