Opdracht #324 - Het Witte Huis
Afscheid van het witte huis
Het is zover … het zat eraan te komen. Na 4 intense jaren is het tijd om het witte huis te verlaten. Een huis dat ik niet snel zal vergeten. Een huis waar ik gelukkige en minder gelukkige momenten gekend heb, maar vooral een tijd die ik nooit zal vergeten.
4 jaar lang was ik de personal assistent van de president. Overal heb ik hem gevolgd. Dit heeft me naar plaatsen gebracht waar ik anders nooit geweest zou zijn. Het was een prachtige parcours, maar stiekem ben ik ook wel een beetje blij dat het voorbij is.
Wanneer je dag in dag uit met iemand samen bent dan ontwikkel je een speciale band met elkaar. Na een tijd werd dit beetje een haat/liefde relatie. Je kan niet met maar ook niet zonder elkaar. Als je de afgelopen 4 jaar het nieuws een beetje gevolgd hebt zal je dit niet verbazen.
De ex-president had een uitgesproken karakter. Maar dat is ook net hetgene wat hem zo populair maakt bij heel veel mensen. Hij doet zich niet voor als iemand anders. You hate him or love him.
Als personal assistent heb ik hem echt als persoon leren kennen. Als je bij hem in de buurt bent dan weet je altijd meteen waar je staat. Hij windt er geen doekjes om. Veel mensen hadden hier problemen mee, en zijn dan ook vertrokken of door de president zelf aangemoedigd om te vertrekken.
Ik heb zelf ook een sterk karakter en ik moet toegeven dat ik zijn aanpak wel kon smaken. In het begin had ik het er ook wel moeilijk mee maar na verloop van tijd wist ik me goed te verweren.
Maar terug naar het witte huis. Een huis met heel veel verhalen, veel mensen zouden hier een vlieg op de muur willen zijn. De belangrijkste beslissingen van het land worden binnen deze 4 muren genomen.
Maar het is een tijdelijk huis, een huis waar men 4 jaar in woont en lief en leed mee deelt. En nu de moment is gekomen om te vertrekken heb ik het er toch opvallend moeilijk mee.
Ik kijk er wel naar uit om terug een “normaal” leven te leiden maar toch ben ik bang dat ik de spanning en de adrenaline ga missen. Hoe dan ook neem ik een pak ervaringen en levenslessen mee naar mijn nieuwe huis, mijn eigen witte huis.
Als je het met de helft van…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Als je het met de helft van de Amerikaanse bevolking kan is het een makkie om jouw personal assistent een rad voor de ogen te draaien. Gelukkig voor de auteur is dit fictie want haar naam komt niet voor op de verhuislijst.
Hoi Jordy, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Jordy, welkom op het forum. Wat een mooie eerste bijdrage heb je geschreven. Je hebt een warm betoog geschreven over een functie die niemand je waarschijnlijk benijdt. In ieder geval niet bij deze persoon. Mooi verwoord, graag gelezen.
Misschien kun je ook een originele titel verzinnen of de titel van je verhaal in de titelregel zetten. Dan valt je verhaal beter op. Nu staan er in het overzicht al verschillende titels met Witte Huis.
In de tekst vielen me de volgende zinnen op:
stiekem ben ik ook wel een beetje blij dat het voorbij is ---- ik zou "een beetje" weglaten
werd dit beetje een haat/liefde relatie. ---- "beetje" zou ik weglaten en volgens mij moet het haat-liefdeverhouding zijn.
Na 4 intense jaren / 4 jaar lang / binnen deze 4 muren / waar men 4 jaar --- getallen horen voluit geschreven te worden.
Dag Jordy Fijne invalshoek,…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Jordy
Fijne invalshoek, en vlot geschreven. Fief heeft al enkele aandachtspunten gegeven, en daarmee ben ik het eens. Probeer eens in je verhaal ook persoonlijke anekdote te verwerken, dat zal het nog levendiger maken. Dat moet niet veel zijn, maar iets waarbij je de verhouding, de communicatie (of het gebrek eraan) voelt.
Johanna