315 Tevreden rokers

Hoi Maria Anna, wat een aandoenlijk verhaal. Ik zie Bertus tevreden zitten op het bankje met zijn sigaret. Je titel doet het verhaal eer aan. Met plezier gelezen.
De laatste zin vind ik ook goed gevonden. Het geeft naar mijn idee weer hoe Bertus in het leven staat. 

Je begint een aantal zinnen met maar en want. Die horen eigenlijk achter een komma. In een "normale" tekst zou je de zinnen ook vloeiender kunnen schrijven, maar hier past het bij de stijl van Bertus. Ik hoor het hem als het ware vertellen.

Elke avond mag je er af. Maar het hoeft niet --- Elke avond mag je er af, maar het hoeft niet.
Maar wij hadden geen honger, hoor. Want wij woonden op de boerderij. --- Wij hadden geen honger, hoor, want wij woonden op de boerderij. 

Zoals Fief al aangaf: even denk je: is dit Maria Anna's schrijfstijl, maar dan besef je al snel dat het Bertus is die aan het woord is. De passage met de neef op de boot begrijp ik niet of is er misschien een veerboot in Arnhem?

Dag Fief,

Dank voor het lezen. Je hebt gelijk. Ik ben daar denk ik ooit (als dichterlijke vrijheid?) mee begonnen om een klemtoon te leggen, maar het is een gewoonte geworden die ik moet afleren. Bedankt, zulke opmerkingen maken me scherper.

Dag Gi,

Bedankt voor je reactie. Het is heel onnadenkend van mij om ‘de boot bij Arnhem’ zonder toelichting te noemen. Ooit was het ‘Rijnreisje’ zo gewild en bekend, dat ‘iedereen’ wist dat je daarvoor op de Rijnkade in Arnhem moest inschepen. Maar dat is al weer minstens een halve eeuw geleden! Ik heb twee zinnen toegevoegd om het te verbeteren.

Dag Maria Anna

Ik vind dat je de opdracht mooi invulde. Ik vind de intro bijzonder mooi. Het feit dat Bertus altijd hetzelfde verteld en de manier waarop, daarna ik me iets vanuit jouw tekst bij voorstellen, maar ik vind het jammer dat je hem tijdens dat monotone vertellen geen extra kleur geeft: expressies op het gelaat, een frons, telkens weer die stilte de valt, misschien trekt hij aan zijn sigaret, etc...

Johanna

Johanna, kan je zelf jouw commentaar even herlezen en de fouten verbeteren en dan opnieuw publiceren.  Kritiek geven is ok maar schrijf dan aub zonder fouten.

Hoi Maria Anna,

Lief verhaal over een eenvoudige man. Ik had ook graag gezien dat je tussendoor nog wat meer invulling had gegeven aan het karakter van Bertus. Toevallig heb ik gisteravond 'Fúsi' gekeken. Jouw verhaal deed me aan deze film denken. 

Dag Johanna en Jurrit,

Hartelijke dank voor jullie zinvolle reacties. Bij deze opdracht moest ik me aan een maximum van 600 woorden houden, dat betekende schrappen, en dus kiezen. Maar dat is niet de enige verklaring. Ik schrijf inderdaad nogal 'kaal', omdat ik geleerd heb om (in geval van fictie) ruimte te laten voor de fantasie van de lezer, die zelf met beelden en gedachten een verhaal aanvult. Ik dacht ook dat dat lezen juist boeiend maakt.

Als ik her en der op deze site reacties lees, dan lijkt het echter wel, of (veel?) lezers een deel van de tekst niet lezen en aan de haal gaan met de rest. Ook boeiend. Past dat in het snellere leven van opvolgende generaties? Laat ik vooropstellen dat ik dat niet wil veroordelen en dat ik zelf een tragisch langzame lezer ben.

Ik probeer - als ik schrijf - rekening te houden met 'de' lezer, maar het wordt mij steeds duidelijker dat ik die niet zo goed ken. Ik zal het verhaal over Bertus in ieder geval herschrijven tot het langer is, maar hopelijk boeiender om te lezen.

Veel dank!

Dag Maria Anna, ook ik verbaas me soms over hoe slecht er door sommigen gelezen lijkt te worden, waarbij hele zinnen en alinea’s zo lijkt het althans overgeslagen worden. Deels zal dit inderdaad te maken hebben met het versnellende levenstempo. Hier valt denk ik weinig aan te veranderen. Rekening houden met ‘de’ lezer zou ik niet doen/doe ik niet. Het plezier zit wat mij betreft in het creatieve proces van het net zo lang schaven aan het ritme, veranderen van zins opbouw en woordkeuze tot het verhaal mij, als schrijver, bevalt.
Verder denk ik dat iedereen die enigszins serieus jou verhaal heeft gelezen wel degelijk een beeld van Bertus heeft gekregen, ik wel in ieder geval, alleen is dit moeilijk onder woorden te brengen. Over hoe zinvol het is om Bertus als aanvulling te laten zuchten of in zijn neus te laten peuteren verschillen de meningen sterk als je alles wat hierover gezegd is in diverse forumtopics naleest (bijvoorbeeld door Leonardo Pisano). Ik zou niets (althans niet veel) qua schrijfstijl veranderen. Ik lees jou verhalen in ieder geval altijd met veel plezier. Hieronder twee forumtopics met aardige discussies over lees snelheid;   

https://schrijvenonline.org/forum/alleen-voor-led…

https://schrijvenonline.org/forum/alleen-voor-led…

Dag Novus

je hebt me geholpen! Ik had al verschillende forumonderwerpen doorgelezen, maar niet de oudere discussies, die jij nu aanhaalt. Ook wat jijzelf schrijft is net wat ik nodig heb om verder te komen in het denken over dergelijke dingen. Zo'n denkproces zal wel altijd doorgaan (vrees ik en hoop ik). Het zal wel weer neerkomen op het vinden van een balans tussen goed blijven luisteren en me niet laten overrompelen, en zoals je zegt vooral plezier houden in het schrijven. Fijne avond en/of goede week!

Dag Jurrit, ik kende de film Fúsi niet, maar ik ga hem zeker zien, dank je.