# 313 Saudade

Goedenavond Katja,

eerst tekstuele vragen / opmerkingen: "De burgemeester persoonlijk heeft hen uitgenodigd..", zou: "De burgemeester in eigen persoon"  of "De burgemeester heeft hen persoonlijk"  niet lekkerder lezen? 

"Op een namiddag komt een paar Portugese jongens..." als ik goed redeneer zou het, door je gebruik van het enkelvoud gaan om: twee jongens die samen een paar vormen. Daar lijkt de rest van je tekst niet bij aan te sluiten toch ;-), of Fenna moet erg veel indruk hebben gemaakt. Als laatste: ik zou verwachten dat het problematisch is dat Fenna's Portugees slecht is, niet haar Frans. 

Over de tekst zelf: sterke eerste alinea:"bam" en gaan. Vervolgens neem je me mee op reis op een prettige manier en biedt een gezellig plekje om aan te komen. Ook de romance zelf spreekt aan en past bij de introductie. Alleen de laatste paar zinnen lijken slecht te passen bij het einde, je geeft je hoofdpersoon "uiteenlopende gedachten" waar ik veel van verwacht en je stuurt haar eigenlijk weer kil op reis zonder poespas of uitleg, het gaf me een beetje en rusteloos gevoel. 

Laatste wat me nog te binnen schiet: hoe leg ik Saudade uit aan iemand in 550 woorden, knap gedaan. 

Joo

hallo Joo,

hartelijk dank voor je uitgebreide feed back en complimenten.
Dat van de burgemeester heb ik veranderd.
Op 'een paar' volgt toch altijd het ww in enkelvoud? Ik heb het veranderd in 'enkele'.
Fenna's kennis van het Portugees lijkt me evident: non existent. 
Ik ga een zin toevoegen, in de hoop dat het verhaal dan wel bevredigend eindigt.

Hoi Katja, je trekt me met je verhaal direct in vakantiesferen! Toch blijft het daarnaast voor mijn gevoel wat aan de oppervlakte kabbelen. Ik had namelijk graag willen weten welke existentiële gedachten ze had en waarom deze juist op dat moment aan de oppervlakte kwamen. Je maakt me nieuwsgierig met je verhaal; zou daarom graag net iets  meer willen weten.

Bedankt edwinetc,

Ik zal eens kijken wat ik daaraan kan doen. Het zal dan wel de 550 overschrijden. Of ik moet elders iets wegsnijden natuurlijk.

Ha Katja, 

Heel veel fijns in je verhaal. Wat hierboven al geschreven werd, geldt voor mij eigenlijk ook: je neemt me heel prettig mee, met mooie beschrijvingen en romantiek. Mijn zoon heeft een Portugese vader (geen vakantieliefde), dus ik vond het wel interessant. Je verhaal past bij hoe ik me, destijds, daar voelde bij onze allereerste verliefde vakantie daar. Goed gedaan dus!

Ook de moeilijker punten die hierboven werden genoemd, herkende ik. Ook ik had behoefte aan iets meer diepte mbt de existentiële vragen en een bevredigender einde. Ik zou persoonlijk gewoon lekker over de 550 woorden heen gaan, maar misschien hoort dat niet hier. 

Verder een paar kleine dingen: 

- Bij de eerste "Rodrigo" had ik een "huh wie is dat?.....oohh natuurlijk" moment en bij DE knappe Portugese ook. Is makkelijk op te lossen denk ik (een knappe portugese/de portugese serveerster oid). 

-  Ondanks de exotische vakantiesfeer omringd door dit internationale gezelschap in deze bar > klinkt gek > is de vakantiesfeer omringd door het gezelschap? > "En het" ipv omringd door? 

- Streepje achter jurk moet denk ik weg?

Ha Marianne,

dank voor je reactie! Ik heb het verhaal veranderd en wat komma's gezet. Ik hoop dat het e.e.a. oplost.

Hoi Katja, een mooi verhaal. Met interesse gelezen.
Toch had ik moeite om sympathie te voelen voor Fenna. Ze laat haar moeder alleen met haar vader op de IC onder het mom van "hier kan ik toch niets doen". Blijkbaar vindt ze het belangrijker om op vakantie te gaan dan haar moeder bij te staan. Haar vader ligt niet voor niets op de IC. Zou zomaar ook kunnen overlijden en dan zit zij ver weg.
Het werkkamp kon ik me niet goed voor de geest halen. Het wordt terloops genoemd, maar het aantal woorden beperkt je om daar iets meer over te vertellen. 

Hoi Katja, ik worstel een beetje met jouw verhaal. Lange tijd vraag ik me af waar het heen gaat. Er zitten hele mooie passages in, ik kan me bij zo'n reis wel iets voorstellen, maar dan zou ik er wat meer samenhang in willen zien. En wat meer diepte, gevoel.
Eens met Fief over de afweging tussen de vakantie en de vader op IC. Dat zet me ook op het verkeerde been: dat speelt verder geen enkele rol meer in het vervolg. Misschien een conflict, dat moet worden opgelost? Dan heeft ze een gezellige reisgenoot in de donkerharige Amsterdammer, en pats boem, bij een tussenstop in Noord Portugal verdwijnt hij met zijn vriendin. Ook hij speelt verder geen rol meer. Zo ook de kampgenoten - Hollandse jongens en Finse meisjes, hoewel die haar na een nachtje met haar Portugees nog wel wat aandacht geven - en de burgemeester, die groene (?) wijn schenkt.
Ik was in verwarring door de schone Portugese die Fenna een rode roos geeft. Gaat het die kant op? O nee, het blijkt toch te draaien om Rogério, zoals die knappe Portugees blijkt te heten. Dan heeft ze nog wel even een romance met hem, naast een Mariabeeld, en komen zijn vrienden stiekem om het hoekje kijken, waarbij hij iets tegen zijn vriendin (?) zegt. Wat hij zegt, krijgen wij niet mee. Genant, zou ik denken, of zelfs onbeschoft tegenover je bedgenoot. De volgende ochtend brengt hij Fenna terug naar het kamp, waarna Rogério exit is en blijft (ook brieven blijven onbeantwoord).
De taalbarrière speelt een rol, maar verheldert weinig tot niets. Misschien had je iets meer kunnen suggereren waar het gesproken woord over gaat, of had je Fenna's gedachten over wat er werd gezegd kunnen weergeven.
Beste Katja, laat je niet uit het veld slaan door de voorgaande opsomming; ik leg misschien wat teveel nadruk op de mindere kanten van je verhaal, maar ik wilde je niet onthouden wat mijn twijfels zijn en wat mij opviel. Ik besef daarbij dat ik er ook volledig naast kan zitten.

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd 

Geen probleem Ton, ik laat me niet uit het veld slaan door jouw legitieme argumenten. Ik vind het fijn te lezen hoe het op je overkomt. Dankjewel daarvoor.

Ja, ik heb misschien, waarschijnlijk, teveel gewild. Als lezer wil je duidelijkheid, ik ook. Maar als schrijver wil ik eerder een periode, een zomervakantie, schetsen in het leven van een adolescent. Haar wens om zich los te maken van haar ouders, haar claim op een eigen leven. Hard, inderdaad en egoïstisch.

Ik ben me ervan bewust dat de eerste jongen je op gedachten kan brengen, die worden dan niet ingelost. De vrouw geeft de bloem omdat ze iets in haar herkent, misschien zichzelf toen ze zo jong was, of het is haar melancholieke 'Portugese' blik. Maar waarom moet dat meteen een seksuele betekenis hebben? Dan, de onmogelijke liefde tusse twee mensen zonder gemeenschappelijke taal, de actie vd huisgenoot, etc.

Ik wilde niet uitleggen, ik hoop dat je tussen de regels door kunt lezen, zelf conclusies trekt, maar misschien heb je daar meer informatie voor nodig? En, niet alles is nu eenmaal begrijpelijk.

Ik wil geen afgerond verhaal vertellen waarin alles klopt als een bus, waar geen mus vh dak valt zonder betekenis.

Dat wil niet zeggen dat het verhaal niet beter kan. Vast en zeker moet ik het over een tijdje nog eens lezen en eraan sleutelen.

Bedankt voor je commentaar, Fief.

Je hoeft geen sympathie voor Fenna te koesteren, dat kan ook moeilijk. 

Het werkkamp, ja, dan had ik inderdaad nog meer woorden moeten gebruiken, ik had gehoopt dat dit als achtergrond genoeg was, niet dus. Daar is nog wel iets aan te doen.

Mooi verhaal. Je hebt al veel feedback gekregen. Je schrijfstijl leest voor mij ook prettig. Wel is het veel beschouwend, waardoor ik wat op afstand van de hoofdpersoon blijf. Een paar dialoogzinnen zouden mij -maar dat is natuurlijk persoonlijk- wat meer 'op de huid' van de personages zetten. Daarmee kan je vaak ook je verhaal wat 'indikken', omdat een paar gesproken zinnen de lezer al snel bijvoorbeeld een vrijpartij in kunnen trekken.

Dat het allemaal niet helemaal rond is, vind ik wel passen bij zo'n reiservaring op jonge leeftijd, wat het leven sowieso over alle gebeurtenissen heen tuimelt.

Eén dingetje waar ik op begon te kauwen: in Parijs waren zij en de Amsterdamse jongen de enige buitenlanders temidden van een groep Portugezen. Ik snap wat je bedoelt, maar in Parijs zijn Portugezen net zo buitenlands als Nederlanders.

Graag gelezen, maar ook de reacties en jouw overwegingen daarbij vond ik leerzaam.

Hoi Hadeke,

Ja, ik had dat probleem eerder, dat mijn verhaal afstandelijk was. Mooi dat je dat beschouwend noemt. Ik ga er op letten.

Goed gezien van jou van die buitenlanders, ik ga het meteen veranderen. Dank voor je feed back, top!

Hoi Katja, je hebt al veel reacties op je verhaal. Ik zie een verhaal in wording, in een eigen observerende schrijfstijl, met een prachtige titel. Wat mij vooral opvalt; als lezer krijg ik in je verhaal of (te)veel informatie, of (te) weinig. Zo raakt je eerste zin me, (ik zou niet de afkorting IC gebruiken), maar met de rest van de alinea waarin je de zin uitlegt, zwak je dat af. Te weinig info krijg ik in de zesde alinea, waarin je uit het niets twee namen gebruikt (Rogerio en Ruiz) die ik niet kan plaatsen. In beide alinea's haalt dit mij als lezer uit het verhaal. Ik zou benieuwd zijn naar een nieuwe versie! 

Om een door Katja onbeantwoord vraagje van Ton uit te klaren: vino verde is Portugees voor 'jonge' wijn en dus geen 'groene' wijn alhoewel jong uiteraard ook naar groen kan verwijzen.

Dag Katja,

Ik heb weinig toe te voegen aan de eerdere feedback en jouw lezenswaardige reacties daarop.

Wat ik zeggen wil is dit: er zitten zulke interessante ingrediënten in dit ene verhaal dat je er misschien wel 10 uit zou kunnen distilleren. Een verhaal over een werkkamp, over een busreis die start in Amsterdam en onderweg andere boeiende steden aan doet, over de melancholie van de Portugezen, over de (woordeloze) taal van de liefde, over de zoektocht naar autonomie (ook als je vader opgenomen is)....

Jij bent nog lang niet uitgeschreven, gelukkig maar Katja. 

Oké, interessant wat je zegt over de eerste alinea Lizette. Ik laat het toch staan, om anderen te laten zien hoe overbodig het is. En tweede versie? Ik heb e.e.a. veranderd, inmiddels is het al de xe versie😋

Het is duidelijk dat ik nogal wiebelig balanceer. Veel schrijfkilometers maken dan maar.

Dankjewel.

Hallo Gi,

Het is wel degelijk groene wijn of vinho verde, van jonge druiven inderdaad.

Hoi Pindarots,

Wie weet waar al deze opdrachten toe leiden!

Dankjewel

Hoi Katja, eerlijk gezegd heb ik wel even getwijfeld of ik hierop zou reageren. Aan de andere kant leidt dit verhaal misschien wel tot de meest interessante discussie van deze schrijfopdracht. Wat ik lees is de realiteit/werkelijkheid waarin gebeurtenissen plaatsvinden tijdens Fenna's vakantie zonder dat alles direct een logisch verband of gevolg heeft nog bemoeilijkt door het feit dat ze de taal niet spreekt. Echter de gemiddelde lezer wenst fantasie, uitleg voor alles en vooral geen losse eindjes (behalve dan misschien bij de 'clou' )  Ik vind het zeker niet slecht geschreven en het roept bij mij wel degelijk een gevoel van 'Saudade' op. (volgens Wikipedia een van de moeilijkst te vertalen woorden - wat mij betreft vertolkt door de onvergelijkbare Fado muziek van Amália Rodrigues)   

Hoi Novus,

Getwijfeld omdat er al zoveel reacties waren, bedoel je? Ik begrijp het niet helemaal, maar oké. Wel apart dat je het over de wensen of verwachtingen van de gemiddelde lezer hebt. Br, niks erger dan gemiddeld, toch? 

Bedankt😊