#311 Van aardbei tot treinrails
v
Rommeltje
Het was een tropische dag. Vanavond wordt ons logeetje opgehaald. Ik wil nog een frisse salade maken. De keuken wordt al dagenlang gedomineerd door het keukentrapje dat maar niet opgeruimd geraakt. Dat irriteert me enorm. Ik heb het trapje niet gebruikt en er wordt te vaak van uitgegaan dat ik wel de opruimer ben, of de tolerante huisgenoot, die er geen punt van maakt als de boel er rommelig bijligt. Straks breek ik mij de benen over dat ding. De schroevendraaier ligt er trouwens ook nog, zie ik nu. Ik schop hem een eind verder. Hij ketst tegen de treinrails waar ons logeetje mee in de weer is geweest. Ook niet opgeruimd! Mooie boel hier.
Ik laat het water van de kraan lopen tot het heerlijk koel is en hou dan mijn polsen onder de straal.
Ik schuif het trapje naar de andere kant van de keuken zodat de koelkast open kan. Terwijl ik de sla pak wordt er aangebeld. De buurvrouw, of ik een ui heb. Die heb ik. Ik loop naar de bergplaats. Koel! Misschien kan ik vannacht hier slapen? Maar nu eerst een ui, daar!
Au! Ik ga onderuit en kom lelijk terecht. Een intense pijn trekt door mijn onderbeen. Ik voel me even van de wereld weg gaan. Als ik weer bijkom staat de buurvrouw over mij gebogen. Ons logeetje kijkt me bezorgd aan. Ik kan niet opstaan. Mijn rechterbeen ligt in een verdachte houding. Aan mijn rechterschoen hangen de restanten van een overrijpe aardbei waarover ik blijkbaar gestruikeld ben.
Mijn buurvrouw belt 112. Het duurt niet lang voor de ziekenwagen er is. Als de ambulanciers me door de keuken rijden zie ik ze hoofdschuddend het trapje verschuiven.
Ik schaam me.
Ons logeetje mag mee met de ui, naar de buurvrouw.
Hoi Magda, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Magda, welkom op het forum. Leuk al die nieuwe leden te zien. Ik hoop je nog vaak tegen te komen.
Je hebt een leuk verhaal geschreven. Wat me opviel is dat je het als een soort opsomming hebt geschreven. Ik weet niet goed hoe ik het anders moet omschrijven. Het verhaal is goed, maar je kunt het naar mijn idee vloeiender schrijven. Meer verhalend. Misschien helpt het als je het verhaal in alinea's verdeelt. Dat leest vaak ook beter.
een overrijpe aardbei waarover ik blijkbaar gestruikeld ben. --- gestruikeld over een aardbei? eerder uitgegleden lijkt me.
Nog een zeurtje tot slot: zet de titel van je verhaal in het titelvak waar je nu ook het nummer en de titel van de opdracht hebt staan. Alleen het nummer van de opdracht en je eigen titel is voldoende. Dan valt je verhaal in het overzicht beter op.
Hoi Magda, Leuk en…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Magda,
Leuk en herkenbaar verhaal heb je geschreven. De woorden komen zeer natuurlijk in je verhaal naar voren. Soms weid je wel een beetje veel uit waardoor je het tempo uit het verhaal haalt. Ik zou bijvoorbeeld een zin als 'dat irriteert me enorm' weglaten. Zo zijn er nog wel een paar.
Een leuk verhaal! Je zou…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Een leuk verhaal!
Je zou het nog iets beeldender kunnen maken door te kijken naar zintuigen: wat voelt mijn hoofdpersoon? hoe kijkt mijn hoofdpersoon? enz. In plaats van 'dat irriteert me enorm' zou je dan bijvoorbeeld kunnen doen 'ik rol met mijn ogen'. We begrijpen allemaal dat iemand met zijn/haar ogen rolt als iets vervelend is. De intense pijn die je hoofdpersoon voelt tijdens het vallen mag ook specifieker. Laat het ons als lezer voelen! Voelt het bijvoorbeeld als een messteek?
Door het zo meer te 'laten zien' in plaats van 'te vertellen', zuig je de lezer lekker op in het verhaal :)
Hallo Fief, bedankt voor je…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Hallo Fief,
bedankt voor je reactie. Je hebt natuurlijk gelijk: er is waarschijnlijk nog niemand gestruikeld over een aardbei.
Het is de eerste keer dat ik een verhaal in maximaal 300 woorden schrijf. Ik voelde me daardoor nogal gevangen. Vandaar de opsommende stijl, denk ik.
Ik twijfelde ook over de plaats van de titel. Dankzij jouw zeurtje weet ik dat nu!
Bedankt voor de suggesties…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Bedankt voor de suggesties. Daar heb ik wat aan!