#310 - Hoofdpersoon
Eduard hield niet zo van pottenkijkers.
Dat was dan ook de reden waarom hij hier verborgen zat in een hoekje, in een café waar niemand hem kende en hij niemand kende. De koffie was hier niet te drinken, het proefde als een lauw afkooksel van koffiebonen die al wekenlang in een open pakje lagen te verkommeren. Zelfs het anders lekkere koekje had zijn krakende essentie verloren.
Als hoofd van de afdeling customer service van een computerbedrijf wist hij meer van de theoretische fundamenten van informatica dan dat hij ooit ook maar kon begrijpen van een persoon, laat staan van het vrouwelijke geslacht. Wanneer een klant met hoge stem en zeemzoete woorden belde in verband met "de harde schijf die plotseling was gewist en of hij haar daar misschien mee kon helpen?" sloegen zijn stoppen haast door. Hoe moest je in godsnaam aan een onwetende vertellen hoe problematisch en uiterst complex zo'n tablet in elkaar zat? Juist, dat deed je niet. En dus had hij de telefoon al meermaals afgelegd vooraleer een duidelijk antwoord te geven.
Eduard kamde met zijn stompe vingers door de laatste resterende haren op zijn glimmende hoofd. De broeiende hitte van de zomer had hem in zijn macht, en kralen zweet druppelden langs zijn kraag zijn shirt in. Jezus, zulk weer had hij in drie jaar niet meer meegemaakt.
Een hoog geluid in zijn oor maakte duidelijk dat hij een volgende call had. Zelfs onder zijn lunchpauze met verlepte koffie lieten die vervelende klanten hem niet gerust. Hij tikte tegen het oortje, geagiteerd snuivend en haalde zijn meest vriendelijke stem boven.
“Customer service IT-idea, waarmee kan ik u van dienst zijn?”
“Spreek ik hier met het hoofd van de customer service? Want daar heb ik op gerekend.”
Gadver, het was weer een of andere vrouw, en ze klonk tamelijk... achterstaand op de genialiteit die een computer in zijn kleine hoes kon onderhouden. Hij rolde met zijn ogen.
“Ja, daar spreekt u mee.”
“Prima. Ik wil het niet met u over IT hebben of een probleem met mijn computer -”
“Waarom belt u dan?” Eduard kauwde op zijn duimnagel en door de agitatie begon hij nog harder te zweten. Zijn hoofd leek wel een glimmende bowlingbal.
“Omdat ik ontzettend graag met u op date zou willen.”
Eduard had op het punt gestaan het oortje door het café te zwieren toen deze woorden als een bom ontploften. “Pardon?”
“Ik zou heel graag met u op date willen. Mijn naam is Fernanda Vandecraen, ik werk op het zevende. Je weet wel, waar we bezig zijn met kunstmatige intelligentie. Erg interessant als je het mij vraagt sinds we bezig zijn met een robot die -” Haar frêle stem ratelde door en Eduard werd duizelig van al deze informatie. Een vrouw. Een collega. Kunstmatige intelligentie. “Dat terzijde, want ik kan hier urenlang over doordrammen. Je weet waarschijnlijk niet wie ik ben, maar heb je zin in deze date?”
Voor de eerste keer in zijn tweeënveertigjarige bestaan was hij resoluut als het aankwam op de andere sekse. “Ja. Absoluut.”
En zo ging Eduard De Kemper voor de eerste keer in heel zijn leven op date.
Haha, prachtig. Op date met…
Lid sinds
11 jaarRol
Haha, prachtig. Op date met een robot, hoe verzin je het. Maar alweer zit het stuk ingenieus in elkaar. De arme Eduard wordt precies getekend, met al zijn frustratie, stompe vingers, zweet, kale hoofd en nauw verholen agressie en eenzaamheid.
Maar er is meer. Het kantoorwereldje, de temperatuur, de koffie, de IT, Vlaanderen, alle spelen ze een hoofdrol in dit bijna klassiek opgezette korte verhaal.
Ik heb zelf, in een eerder leven, een tijdlang gewerkt op een telefonische helpdesk en geloof me, het was geen pretje. Gelukkig kon ik tachtig procent van de problemen oplossen door de bellers hun systeem opnieuw te laten starten, want anders had ik hier niet gezeten.
Goed, samenvattend mag ik stellen dat het hier gaat om een beste bijdrage. De jury krijgt het nog moeilijk.
Hallo Kaat, welkom op het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hallo Kaat, welkom op het forum. Een mooi debuutverhaal, alleen heb ik er niet uitgehaald dat het om een date met een robot gaat. Het is toch die collega van de zevende verdieping die belt?
In ieder geval een leuk verhaal met een happy end. Graag gelezen.
Want daar heb ik op gerekend. --- Waarom zet je dit erachter? Het voegt niets toe. Als je het al wil vermelden, zou je het achter het antwoord van Eduard kunnen zetten.
met mijn computer -" --- het streepje achter computer mag weg. Of heb je dat om een bepaalde reden erachter gezet?
Evenals bij robot die -” Hier gebruik je het om aan te geven dat de zin nog niet af is. Dan kun je beter een beletselteken gebruiken ( ...)
Nog een klein zeurtje: Bij gesproken tekst gebruik je meestal enkele aanhalingstekens.
@Haveewee: het is geen wedstrijd waarin het beste verhaal gekozen wordt. Alle inzendingen worden gewoon beoordeeld om ervan te leren.
Dank u wel! Ben net nieuw op…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Dank u wel! Ben net nieuw op dit platform en dit was een probeersel dat ik ontzettend graag wilde posten! Altijd fijn als mensen zoiets appreciëren, zeker omdat ik voor dit stukje uit mijn comfort zone ben moeten stappen omdat ik nog nooit over een man van 42 jaar heb geschreven, en zeker niet iemand van IT. Bedankt voor je feedback!
Hallo Frie Alvast bedankt…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Hallo Frie
Alvast bedankt voor je feedback, ik ben altijd blij als mensen deze geven!
De 'want daar heb ik op gerekend' staat er omdat ze enkel en alleen het hoofd van customer service wilde spreken, geen andere collega (om de date vast te leggen).
Dat van die robot, daar kan je zelf over speculeren, maar dat wordt in de tekst niet onmiddellijk verwoord.
Het ene streepje moet inderdaad een punt zijn achter het woord computer, het andere is er omdat de zin inderdaad nog niet volledig af is. In de boeken die ik lees staat dat dikwijls ook zo aangegeven (lees wel bijna zo goed als alles in de Engelse taal, maar geen idee of dit anders is dan in de Nederlandse taal).
Ik ga zeker rekening houden met alles wat je hier hebt vermeld en bedankt voor de verwelkoming!
Hoi Kaat, Goed verhaal. Ik…
Lid sinds
6 jaar 9 maandenRol
Hoi Kaat,
Goed verhaal. Ik heb ervan genoten. Ik dacht net als Fief ook dat hij op date gaat met een echte vrouw.
Hoi Kaat, De 'want daar…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Kaat,
Dat snap ik, maar het hoeft er niet bij. Het is duidelijk dat je dat bedoelt.
Hoi Kaat, welkom op dit…
Lid sinds
5 jaar 1 maandRol
Hoi Kaat, welkom op dit forum. Ik sluit me aan bij alle positieve feedback die al is gegeven. De frustratie bij de IT afdeling kan inderdaad hoog oplopen weet ik uit ervaring. Als digibeet struikel ik bij de zin ’…achterstaand op de genialiteit die een computer in zijn kleine hoes kon onderhouden.’? Ik hoop in de komende weken meer van je te lezen.
'De jury krijgt het nog…
Lid sinds
11 jaarRol
'De jury krijgt het nog moeilijk.'
''@Haveewee: het is geen wedstrijd waarin het beste verhaal gekozen wordt. Alle inzendingen worden gewoon beoordeeld om ervan te leren.''
Fief, ik ben hier sinds meer dan zes jaren. Als je niet weet wat mijn humor is, vraag dat dan gewoon en dan zet ik er voortaan een smiley bij.
@Haveewee, excuses. Zoals ik…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
@Haveewee, excuses. Zoals ik het las dacht ik echt dat je het serieus bedoelde. Ik ben inderdaad nog niet zo bekend met jouw manier van schrijven. Ik wilde alleen dat Kaat niet het gevoel zou krijgen dat het om punten scoren ging.
Is het erg dat ik wat moeite…
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
Is het erg dat ik wat moeite heb met de 'ommekeer' die de man maakt? Je hebt een sterk beeld neergezet, maar toch heb ik ergens moeite om hem 'echt' te vinden, ik kan me moeilijk voorstellen dat dit over een echt persoon gaat. Ik probeer uit te vissen waardoor dit komt, en ik denk dat het deels door de dialoog komt, deels door het personage zelf dat me misschien niet zo ligt. In ieder geval heb je een sprekend en speels taalgebruik, en dat lees ik graag.