Opdracht #310 - Van binnen en naar buiten

Ze opende haar ogen en het eerste dat ze zag waren de getallen op haar wekker. 6:28. Het duurde even voordat haar nog slaperige brein registreerde dat het over twee minuten tijd was om op te staan. Ze zou best zonder wekker kunnen. Ze zat tegenwoordig in zo’n ritme dat ze steevast wakker werd, net voordat het ding afging. Anderzijds zou het vervelend zijn als ze zich versliep.  

Haar knokige hand kwam onder de deken vandaan en zette het alarm van de wekker af. Ze kwam overeind en zwaaide haar oude benen over de rand van het bed. Al vanaf toen ze een klein meisje was had ze de lichte duizeling die dat opleverde prettig gevonden. Nu vond ze het nog steeds prettig, al bracht het tegenwoordig de nodige ongemakken met zich mee. Ook deze keer gebruikte ze teveel kracht en haar rechteronderbeen schoot los en kletterde door de kleine slaapkamer. Ze zuchtte. Als de voet maar niet uit elkaar gevallen was. Het was altijd een heel gedoe om die in elkaar te zetten. Ze stond op en hinkte naar het onderbeen toe. Gelukkig, de voet was nog intact. Ze raapte hem op en tijdens die handeling streken de botten van haar hand per ongeluk heel even langs haar schaambeen.  

Een storm van herinneringen raasde door haar geest. Ze dacht aan de plichtmatige seks met haar eerste liefde. Elke donderdagavond hadden ze seks gehad. Altijd hetzelfde ritueel. Ze kon zijn lichaam nog voelen. Zijn heupen tussen haar dijen en zijn handen op haar schouders, de ogen wijd open. Soms had ze tijdens de seks naar links gekeken en soms naar rechts, zo was er toch nog wat variatie. Hoewel ze had geweten dat het niet voor altijd zou zijn, was ze toch met hem in het huwelijksbootje gestapt. Na 36 jaar huwelijk was hij overleden. Ze hadden geen kinderen gekregen en de passie, als die er al geweest was, was vervlogen met hun eerste zoen. Toch had ze van hem gehouden, maar dan op een manier zoals je kunt gaan houden van je favoriete shirt of een prul dat al jaren op de kast staat.  

In haar tachtiger jaren was ze de vrouw van haar dromen tegengekomen en in een onstuimige relatie beland. Ze hadden hartstochtelijke seks gehad op allerlei plekken en hun liefde was grenzeloos. Wanneer ze samen waren had de wereld alleen als in een vervaagde achtergrond bestaan. Ze hadden gekust alsof ze zouden sterven. De ochtend erna was ze alleen wakker geworden. Ze had haar nooit meer gezien. Hoe lang was dat nu geleden? Tweehonderd jaar? Ze wist het niet precies meer maar ze miste haar nog elke dag. 

Even voelde ze de tranen branden achter haar lege oogkassen maar ze liet ze niet toe. Ze herbevestigde haar voet en liep naar het raam om de gordijnen te openen. Het stoffige zonlicht scheen over haar botten. Uit de kledingkast koos ze een huid van een gespierde en gebruinde jongeman, en een hardlooptenue. Lekker naar buiten.