#308 Drie Linden

Hoi Gi, het oogt en klinkt poëtisch, heel mooi. Je maakt me nieuwsgierig naar het hele verhaal. Je was de derde bij wie HP dit flikte? Of was HP de derde in rij die jou liet staan?

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd 

Hoi Gi, voor mijn gevoel was het de derde die jou in dat café liet zitten. Dat je lang hebt zitten wachten verwerk je mooi in de tweede zin. Ik zie je daar al zitten.

Mooi beeld, sfeervol.

Dit stukje zorgt ervoor dat ik zelf verhalen ga bedenken :). Leuk! 

De laatste zin viel bij mij pas na de reacties te hebben gelezen. Het verwart mij, omdat het direct na de boom die viel staat. Is de boom de derde in rij? Of is het blad het derde wat viel? Dat lijkt me niet logisch en dat bedoel je ook niet. Maar door de plaatsing van die zin, blijf ik bij de boom hangen. Of bedoel je dat wel? Het zijn tenslotte drie linden. Mysterieus!  

Ik denk nu na een tijdje toch: het laatste blaadje van de laatste boom. Vluchten kan niet meer :-). Maar dan zou ik gezegd hebben: Ik bleef hopen tot het laatste blad van de laatste boom viel. Dan heb je nog een slotzin over ook. Nu vind ik hem eigenlijk iets te open (en strikt gesproken is het zelfs geen zin, dus je kunt hem zoals hij nu is ook gewoon achter zin twee plakken, en ook dan kan een nieuwe zin drie. Afijn, mijn bescheiden mening).

Ton, dit is mijn eerste bijdrage op dit forum, dus moet ik nog even wennen aan de gebruikte woordenschat. Ik vermoed dat je met HP het hoofdpersonage bedoeld? Oorspronkelijk was de tekst langer en werd hij geschreven bij een aquarel dat mijn zus had geschilderd (met drie linden uiteraard).

Fief, leuk dat je net als Ton denkt dat er al drie 'dates' waren die niet kwamen opdagen maar het ging in feite om het laatste blad van de laatste boom, de derde in rij.  Zoals Kruidnagel terecht opmerkte.  Maar dan zou het voor Elza minder mysterieus geweest zijn en wat zou dan mijn derde slotzin kunnen zijn?

Mmm... tja, het is jouw verhaal, maar wat er al in zit, lijkt me iets over die 'jij' die maar niet komt opdagen; en/of die 'ik' die (best atypisch passief) tot de late herfst blijft wachten op zijn date/dealer/bomendokter (al weten we natuurlijk niet wanneer 'jij' niet kwam opdagen: in de lente of later). Ik denk dat het mysterie vooral daarin zit: wie zijn deze mensen, en wat is hun relatie, hun verhaal?

De slotzin zal dan gaan over de clou van dat verhaal, dat je hierboven hebt samengevat. Of voeg juist een nieuwe beginzin toe, met wat meer enscenering. De mogelijkheden zijn eindeloos.

Gi, zoals de anderen al hebben gezegd is dit een heel open verhaal. Persoonlijk vind ik dat altijd wel leuk, het zet aan tot denken. Kruidnagel geeft al goede oplossingen voor hoe je enige onduidelijkheid zou kunnen verhelpen en hoe je eventueel een ander einde zou kunnen knutselen.

Graag gelezen!