#298 De avontuurlijke ober
Bij binnenkomst worden we welkom geheten door de ober, een lange dunne man in het zwart. Hij is vriendelijk en een tikkeltje alternatief. Dat verrast ons. Geen student, constateren we, al kun je natuurlijk op elke leeftijd studeren. Zijn gedrag is evenmin ingesleten of gemaniëreerd. Wie weet, doet hij het niet omdat hij niets anders kan krijgen, maar omdat dit vak hem past als een duikpak. Gedurende de hele maaltijd, die ons goed smaakt, spelen we elkaar invallen toe over zijn biografie. Op de een of andere manier lokt hij dat uit door zijn losse, verfijnde manier van doen en zijn woordgebruik vol originele wendingen.
“Ik denk dat het een avontuurlijk type is, dat dan weer hier dan weer daar obert,” zeg ik.
“Ja, want hij is te ervaren om het als tussendoortje of bijbaantje te doen,” meent mijn vriend Tjalko.
“Precies. Mij lijkt dat hij in de zomer ergens aan de Middellandse zee werkt, in de winter in een wintersportplaats en buiten het seizoen ergens in Nederland.”
“Inderdaad," zegt hij, "ik denk niet dat hij alleen hier werkt, hij kan zijn werk overal doen, dus hij gaat waar hij leuk, uitdagend werk vindt, of waar hij nog nooit is geweest."
“Hij gaat duidelijk graag met mensen om, bezorgt ze een fijne avond. Hij kent het menu uit zijn hoofd en is ook nog een halve vinoloog. Dan hoef je niet in de eerste de beste eetgelegenheid te werken,” ik krijg hem steeds scherper in het vizier en ook Tjalko wordt almaar enthousiaster.
“Hij heeft het slim bekeken! Waarom zou je je slechts aan een baas, aan een plaats verbinden?”
“Zeg dat wel, een pientere vent.”
Het eten was lekker, het toetje voortreffelijk en de ober inspirerend; we hadden een geweldige avond.
Grappig hoe je als invulling…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Grappig hoe je als invulling van de opdracht het verhaal van een buitenstaander vertelt door aannames van andere personages; een gefantaseerde biografie, leuk gevonden! Ik heb een paar kleine dingetjes:
Over dit stukje zijn er een paar dingen die opvallen.
Ten eerste zou ik van de eerste komma een punt maken: 'Hij is vriendelijk en persoonlijk. Dat laatste zijn we niet gewend,...'
Ten tweede komt de eerste 'constateren' wat raar op mij over. Wat wordt er precies geconstateerd? Wordt er geconstateerd dat hij vriendelijk en persoonlijk is, of dat jullie dat laatste niet gewend zijn? De tweede optie lijkt me wat gek. Als het dat eerste is, zou ik er 'Hij is vriendelijk en persoonlijk, constateren we als hij ons naar ons tafeltje gebracht heeft.' van maken.
Probeer bijvoeglijke woorden als 'verrast' te vermijden. Laat zien dat ze verrast zijn, in plaats van het te vertellen. Je kan het in dit geval zelfs weglaten, omdat 'iets niet gewend zijn' al impliceert dat ze verrast zijn.
Als laatste gebruik je hier in twee zinnen achter elkaar het woord 'constateren'. Probeer zulke 'bijzondere' woorden niet te dicht op elkaar te herhalen, dat leest vaak storend.
Over het tweede gedeelte van de tekst wil ik nog even ingaan op je dialoog. Bij de eerste vier zinnen gebruik je 'opper ik', 'meent mijn vriend', 'fantaseer ik' en 'beaamt Tjalko'. Probeer dit zoveel mogelijk achterwege te laten. Gebruik zo goed als altijd 'zeg ik' of 'fluisterde ik'. Hetgeen dat ze proberen te bereiken, of doen door wat ze zeggen (opperen, menen, beamen of fantaseren) moet duidelijk worden uit wat ze zeggen. Dat hoef je daarna niet nog eens te verduidelijken.
Ik hoop dat je iets hebt aan de feedback :)
Graag gelezen!
Dankjewel Mike, Oeps, twee…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dankjewel Mike,
Oeps, twee keer constateren is inderdaad niet de bedoeling.
Dat niet gewend zijn slaat toch wel op zijn persoonlijke benadering, dit i.t.t. de vriendelijke maar geijkte benadering die we gewend zijn.
Verrast heb ik toegevoegd, maar kan inderdaad weg.
Het gebruik van opperen, beamen etc.. heb ik nu juist gebruikt om niet steeds zegt zij, zegt hij te hoeven gebruiken, niet dus?
Het gebruik van opperen,…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Het liefst zo min mogelijk. Je kunt ook op andere manieren afwisselen, door bijvoorbeeld 'antwoord ik' of 'brengt X in'. Je kunt ook een 'zeg ik' midden in een zin laten voorkomen, voor afwisseling: "'Ik vind,' zeg ik, 'dat het eigenlijk zus en zo is.'"
Je kunt er een beetje mee spelen, maar probeer emotie zo veel mogelijk in hetgeen dat gezegd wordt door te laten sijpelen.
Hoy Katja, Ik heb je…
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Hoy Katja,
Ik heb je verhaal met plezier gelezen.
Knappe metafoor : 'dit vak past hem als een duikpak'
Ik vind ook 'obert' een leuke vondst.
Een dingetje, je schrijft je verhaal in de tegenwoordige tijd maar dan zeg je 'naar het tafeltje gebracht heeft'.
Ik denk dat gewoon 'naar ons tafeltje brengt' beter en tegenwoordiger is.
Vond het een leuk verhaal maar ik mis een einde.
Succes
Groeten
Wilfried
ok, bedankt!
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
ok, bedankt, MIke!
hallo Wfried, bedankt voor…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
hallo Wilfried,
bedankt voor je positieve reactie.
Die zin schreef ik in de verleden tijd om aan te geven dat de ober niet erbij is als wij dit zeggen. Ik zal het veranderen.
je mist een einde? De laatste zin zegt volgens mij dat niet alleen het eten lekker was, maar dat we ook/vooral een leuke avond hadden dankzij de ober (en de gedachtespinsels die hij bij ons veroorzaakte).
Ik heb het veranderd en jullie aanwijzingen daarbij goed kunnen gebruiken.
Katja
Hoi Katja, wat een…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Katja, wat een verbetering! Graag gelezen.
bedankt!
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
bedankt!