#297 - vrijheid
Kat
1942
Ze wordt wakker van een vreemd geluid, een telkens aanzwellend gezoem. De lichtstraal van de knijpkat flitst nu over haar gezicht. De contour van een man in een uniform. “aufstehen, sofort!” Haar benen als verlamd, komt er geen reactie. De soldaat rukt de dekens weg en grijpt haar bovenarm.
1977
“Mam”, roep ik blij, “kijk eens wat ik gekregen heb op het feestje van Joanie!” Ik gooi de deur van de keuken open en laat de knijpkat zoemen. Verrukt over de slimheid van het mechanisme, de mooie blauwe kleur van het glanzende metaal. Ik schijn in de richting van het fornuis waarachter mamma aardappels staat te bakken.
“Doe weg dat stomme ding”.
Hoi Evel, kort maar krachtig…
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
Hoi Evel, kort maar krachtig! Je werkt hier met een mooi gegeven.
Kijk even naar deze zin. Die klopt niet: "Haar benen als verlamd, komt er geen reactie"