Opdracht #296 - Gluren bij de buren
Hij belde aan, zette wat passen naar achteren en bleef op anderhalve meter afstand staan. Hij leek in gedachten met zijn blik schuin op de stenen gericht.
De deur ging open. ‘Joost, wat een verrassing.’ De harde, joviale stem van de buurvrouw was goed te verstaan.
Hij keek op, sprak, opende zijn handen en stak de handpalmen in een gebaar van overgave vooruit.
‘Tuurlijk joh, kom binnen.’
De deur sloot zich achter hem. Gestommel, daarna het geluid van stemmen dat steeds beter hoorbaar werd via onze openstaande achterdeur. ‘Wil je in de tuin zitten?’
Ik hoorde zijn antwoord niet, maar kon het wel raden toen ze binnen bleven.
‘Vertel.’
Ik kende deze man wel; hij kwam vaker langs en veranderde de buurvrouw altijd in een maatschappelijk werkster. Van hem klonk alleen een donker stemgeluid, niet verstaanbaar. De stem van de buurvrouw klonk echter luid en duidelijk.
‘In je gezicht?’
…
‘Wat goed dat je rustig bleef.’
…
‘Nee, dat snap ik natuurlijk. Zag Mila het ook?’
…
‘Je moet sterk zijn, jongen, je weet hoe ze is. Stress doet altijd nare dingen met haar.’
…
‘Jawel, Joost, jawel. Ze komt weer tot zichzelf. Stuur haar er lekker op uit, dat heeft ze nodig.’
…
‘Jij bent daarna weer aan de beurt, nu moet je er voor haar zijn.’
Het bleef wat langer stil. Soms klonk het brommen van de man, dan weer een kort ‘ja’ van de buurvrouw. Heel even meende ik snikken te horen.
‘Verrekte corona’, brak toen ineens de buurvrouw uit, ‘ze kunnen de pot op met alle maatregelen. Ik weet wat jij nodig hebt.’
Ik sloop naar de achterdeur, sloot die heel zacht om hen niet te storen. Vanaf mijn plek op de bank zag ik hen een half uur later weer naar buiten komen. Hij liep naar het tuinhekje, draaide zich naar haar om en glimlachte.
Ze stak een vuist in de lucht als een gebaar van kracht, liet hem daar tot hij zijn vuist ook naar haar op stak.
Toen hij weg liep, was zijn blik naar voren gericht.
Ik glimlachte.
Hoi Elza, heel sterk hoe je…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Elza, heel sterk hoe je de helft van een gesprek weergeeft op een manier die de lezer steeds meer duidelijkheid geeft over de situatie. Ik lees overigens twee verschillende mannennamen (Joost en Ruud), waardoor ik wat in verwarring raakte.
Misschien kun je ook nog een titel bij je verhaal zetten? Nu staat er het thema plus het nummer van de weekopdracht; dat is weinig onderscheidend, helaas zijn er velen die dat doen. In mijn beleving is ook het vinden van een passende en pakkende titel een uitdaging die onderdeel is van de schrijfopdracht.
Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd
En het is #296! Anders wordt…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
En het is #296! Anders wordt het misschien niet gelezen, dat is zonde.
Goed verhaal Elza. Net als…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Goed verhaal Elza. Net als de buurman vraag ik me af wat er precies gebeurd is. Gelukkig hoeven we niet alles te weten.
Graag gelezen.
Hallo Elza Fijn verhaal en…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Hallo Elza
Fijn verhaal en dat heb je erg mooi opgeschreven en verwoord. Het kan uit de realiteit geplukt zijn.
Ik denk wel dat je de naam van de man nog eens goed moet bekijken. Is het nu Joost of Ruud?
Bedankt voor jullie reacties…
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
Bedankt voor jullie reacties. Twee domme fouten inderdaad: het wordt Joost en ik heb het nummer veranderd. Hopelijk komt er nu nog feedback op van de schrijfcoach :).
@Ton Badhemd: Goed idee,…
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
@Ton Badhemd: Goed idee, want inderdaad is dat soms ook wel een uitdaging. Ik dacht er op deze manier mooi onderuit te komen ;).
dag Elza had ik al gedaan…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
dag Elza had ik al gedaan hoor
Johanna
Wat goed is, is goed, me dunkt, je bracht me even in de war met de namen....
Hoi Elza, wat mooi…
Lid sinds
13 jaar 8 maandenRol
Hoi Elza, wat mooi geschreven! Je schetst in dit korte stukje een heel goed beeld van de buurvrouw. Joost houd je wat vager, precies dat wat een schutting doet. Knap gedaan!
Een ding vond ik wat lastiger. Je begint aan de voordeur. De hp vertelt wat ze ziet. In mijn gedachten moet ze daarna snel en heel bewust door haar eigen huis richting achtertuin lopen, om de rest te volgen. Hierdoor lijkt het alsof de hp heel erg nieuwsgierig is. Op het moment dat het interessant wordt, doet ze echter de deuren dicht. Een echt nieuwsgierig aagje zou in mijn optiek juist dan blijven luisteren.
Hoi Edwinchantalenquinten, …
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
Hoi Edwinchantalenquinten,
Dank je! Ik lees het nu pas :).
Ik ben uitgegaan van mijn eigen huis. Ik hoef geen stap te zetten om én de voordeur te zien én door de achterdeur heel veel geluiden te horen, inclusief duidelijk verstaanbare stemmen. Kleine jarendertig huisjes hebben dat :). Zeker in de wijken waar ze staan! Dus het is een tegen wil en dank meeluisterende buurvrouw in dit geval. Vandaar de deur dicht.
Groetjes Elza