Majesteit,

Deze unieke coroniële, ik bedoel ceremoniële gelegenheid wil ik allereerst aangrijpen om u kort te prijzen, zoals dat natuurlijk hoort. In mijn hart ben ik republikein, en uzelf denk ik eigenlijk ook. En toch heeft u zich schijnbaar zelfs psychologisch vereenzelvigd met uw ambt en straalt u inmiddels zielsgeluk uit. Heel leuk is het dan ook om te zien hoe uw dochter Amalia omgaat met haar quasi-anachronistische levenslot. Op Koningsdag 2019 in Amersfoort sprak zij nuchter tot de pers: Het is af en toe nog even onwerkelijk voor mij om me te realiseren dat dit echt mijn leven is, maar ik heb het altijd heel leuk. Daar voegde zij het volgende sympathieke streven aan toe: Ik wil mezelf zo goed mogelijk neerzetten. En geen showversie van mezelf. Rijke inzichten voor een meisje van 15. Om niet te zeggen: steen- en steenrijk.

Op een bijna religieus ongrijpbare manier is het dan ook fijn om een koning(in) te hebben. ‘Kijk eens naar Amerika,’ zeiden ze altijd tegen mij, en natuurlijk hebben ze gelijk: als alles op zijn D66’s dwangmatig democratisch is ingericht, raken de verhoudingen doordrongen van politiek en daardoor hebben wij nu de poldercultuur en zij, tja, Democraten en Republikeinen. Als Poetin weer eens een land binnenvalt kunt u daarna een diplomatiek biertje met hem drinken en Rutte niet. Hij mag dan hogere kijkcijfers scoren én eerder zijn met zijn persco’s over corona, maar u hebt het altijd erg leuk en dat is ook heel wat waard. Bovendien vult uw stereega haar zelfverkozen adeldom in met veel verve, visie en vooral een eindeloos relativeringsvermogen – muy Holandesa, al zal ze dat zelf vast glashard ontkennen.

Want onze monarchie is eigenlijk gewoon heel… gewoon gebleven, een soort luxe Jan, Jans en de kinderen. En daardoor heeft uw voorgeslacht het al die twee eeuwen gered om, bij wijze van spreken, aan de macht te blijven.  Een paar keer per jaar lekker majesteitelijk naar de villa of uw theoretisch onbeperkte vermogens uitbuiten, want onze koning heeft doekoe en dat mag iedereen best weten; maar daarna ook gewoon als een toffe peer vrijwillig kippenhokken schilderen in de regen voor NLdoet. U jaarlijks laten fêteren op gejubel, maar op diezelfde Koningsdagen ook zonder morren meedoen aan het legendarische wc-pot werpen en ander al dan niet historisch verantwoord volksvermaak.

Wat u zegt: geen onverdeeld genoegen, maar het hoort er nu eenmaal bij. En leuk is bovendien een werkwoord.

- Free Willy 2020 -