Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
edwinchantalen… 16 april 2020 - 9:22

#294 Alles komt goed

We maken een sprong in de tijd
Het is niet moeilijk, het is niet zo dat je hiervoor een ingewikkelde machine nodig hebt, of de weg achter de sterren moet kennen
Je hoeft niet bijzonder wiskundig te zijn of een ervaren reiziger
Er is alleen wel wat moed voor nodig, want je stapt in nogal duizelingwekkende vaart over angstaanjagende taferelen
Misschien denk je zelfs wel een moment dat de wereld verloren is, de mensheid verdronken in haar eigen tranen
Dat we alles op een afstand houden, behalve de dood
maar dat is omdat we razen; liefde en houvast laten zich nou eenmaal zelden zien bij haast

Dus we maken een sprong in de tijd
en we slikken even om onze oren te klaren
want een onbekende toekomst zorgt voor nogal wat extra druk
Het is een grote stap naar een ogenschijnlijk klein moment, maar geloof me; hier moeten we zijn

Dus we springen en landen in dit minuscule, toekomstige ogenblik
en kijk, daar staat ze;
en je herkent haar

Dit kleine meisje; je droeg haar ongemerkt bij je, zelfs toen je dacht dat alles verloren was, er een onverbiddelijke punt was gezet achter ons leven
Maar alles, alles begint opnieuw als zij haar jonge armen stevig om je heen slaat

Soms vergeten we dingen
en is een sprong in de tijd de enige optie
om ons te herinneren aan die ene omhelzing
die de wereld redden zal
















Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 16 april 2020 - 9:54

Mooi verhaal Chantal, met een hoopvolle titel. De wereld is groot, maar nieuw leven kan ook de wereld van een individu redden.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Karel123 18 april 2020 - 14:46

Mooi verhaal / gedicht / I don't know :D! Ik sluit me aan bij de feedback hierboven. Eén ding snapte ik niet helemaal. "en is een sprong in de tijd de enige optie", die zin. Ik kreeg juist uit het voorgaande het idee dat de enige optie is om soms juist te "landen in dit minuscule, toekomstige ogenblik". Dus juist dat de optie dus is even bij jezelf / het moment stilstaan, in plaats van blijven haasten / springen in de tijd. Maar sowieso intrigerend en wijs :D!

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
edwinchantalen… 19 april 2020 - 12:46

Hoi Karel, dank voor je leuke reactie! Ik begon met de intentie om er een gedicht van te maken, maar ik denk dat dit toch meer onder proza valt... het valt wellicht buiten alle regels. 

Toen ik dit schreef,  had ik de huidige corona crisis in gedachten. Het feit dat we elkaar geen spontane knuffels meer kunnen geven. En het feit dat die tijd wel weer gaat komen; vandaar die sprong naar de toekomst. Wel naar dat kleine moment, want dat is wat we het meeste missen nu, denk ik. Dat simpele en ongedwongen dicht bij elkaar zijn. Het kleine meisje is een metafoor voor de onschuld die daarin schuilt en die we altijd met ons meedragen. Maar nu leg ik al veel te veel uit. Ik vind het ook juist altijd leuk als iedereen er wat anders uit haalt.

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny 21 april 2020 - 9:10

Hallo Chantal,

Ja, ik dacht ook aan deze crises en aan die van jaren en jaren geleden. Bevolkingen stierven uit, wij weten ook nog niet wat ons te wachten staat. Toch, dat kleine meisje dat zo ver ongedwongen vooruit loopt (opdracht #294) mogen we niet teleurstellen. Zij is onze hoop. 

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 21 april 2020 - 9:51

Ik zie er het plezier van denken in, van het kunnen laten verdwijnen van het hier en nu en naar de toekomst gaan om te beseffen dat de knuffel van een klein meisje het belangrijkste is. Ik vind het een geslaagd gedicht, dat een mooi plekje verdient in een passend tijdschrift zoals voor een patiëntenvereniging of ouderen, of op een blog. Laat het nog eens proeflezen om zinnen nog wat sterker te maken.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
edwinchantalen… 21 april 2020 - 20:26

Hoi Riny, dank voor je prachtige commentaar. Je slaat hiermee de spijker op z'n kop. Ooit sloeg een klein meisje zomaar haar armen om me heen. Op dat moment redde ze een stukje van mijn wereld. Ik gun iedereen zo'n meisje en zo'n levensreddende knuffel. Vooral in deze tijden.