Geen afbeelding

Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ellen Oosterom 15 april 2020 - 16:16

Kostbare lading (Schrijfopdracht #294 Red de Wereld)

Kostbare lading

Ze duwt de kinderwagen met haar bijna slapende broertje langs de huizen van de Hoge Rijndijk. Ze is opgelucht dat hij stil is, een huilend kind trekt aandacht en dat is het laatste wat ze wil. Onder in de wagen ligt een pakketje gewikkeld in bruin papier. Een verboden pakketje.  

   Vader had haar met grote ogen aangekeken. "Je weet wat je moet doen?"
   Ze had geknikt. Hij had het al twee keer verteld, ze snapte het echt wel - ze was al zes. 
   "Mevrouw Verduin weet ervan. Je loopt naar de zijkant van de boerderij, niet naar de voordeur. Begrijp je dat?"
   Weer knikte ze.
   Moeder drukte het pakketje plat, legde het matrasje erop, schoof het jongste gezinslid in de wagen en dekte hem zorgvuldig toe. Twee kostbare ladingen. 
   Vader boog zich naar moeder en fluisterde: "Ze zullen echt niet in de wagen kijken." Moeder stopte de handjes van haar jongste spruit onder het dekentje. Ze pakte de sjaal van het aanrecht en knoopte die om de nek van haar dochter. De wol kriebelde. Ze voelde moeders ruwe handen over haar wang strijken. "Ga nu maar," had ze gezegd. 

    Terwijl haar klompjes over de straatstenen tikken, prikt de geur van het verse brood van de bakker in haar neus. In de slagerij van haar vader wordt nauwelijks meer geslacht of het gebeurt stiekem. Achter het huis meert in de nacht wel eens een bootje aan. Mannen tillen dan een schaap of een geit naar de kant. Het vlees verbergt vader op zolder. 
    Ze heeft hem horen praten over gezinnen die verstopt zitten op boerderijen. "Die mensen hebben ook eten nodig."

   Als ze voorbij de huizen is, blaast een koude wind in haar gezicht. Een man loopt haar tegemoet. Ze houdt haar adem in. 
                                                                                  

 

Profile picture for user Leonardo Pisano

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo Pisano 15 april 2020 - 16:46

@Ellen

Het gegeven is duidelijk en heeft indringende kantjes. Ik vind wel dat het met wat minder uitleg kan. Nu lepel je het voor me op, soms zelfs voorgekauwd.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Als je wilt kan ik het gedetailleerder becommentariëren.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
jannie harmsen 15 april 2020 - 20:06

Een mooi verhaal over een gebeurtenis in een oorlog met onderduikers. Dat is wat ik lees en ik zie het meisje met de kinderwagen voor me. 

Profile picture for user Fief

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fief 15 april 2020 - 20:37

Hoi Ellen, wat een indringend debuut. Met ingehouden adem gelezen. Ik zie het meisje dapper door de straten lopen. Het open einde maakt dat je je hart vasthoudt. Ik hoop zo dat ze haar missie veilig kan volbrengen. 

Profile picture for user webkabouter

Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
webkabouter 17 april 2020 - 11:20

Spannend verhaal, Leuk om te lezen. Eén stijl technisch ding. Je legt focus op het meisje van zes haar gevoel en hoe ze denkt dat doe je goed maar dan zeg je: Moeder stopte de handjes van haar jongste spruit onder het dekentje.  Daar maak je een korte perspectief wissel en daarna keer je weer terug naar het perspectief van het meisje.

Was je daar bewust van?  

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Karel123 18 april 2020 - 14:38

Hoi Ellen,

Mooi verhaal! Het is spannend en je gebruikt echt de zintuigen mooi. De sjaal, de wind, het bruine papier, de geuren. Het is ook echt spannend. Qua feedback: Soms benoem je nog dingen in je verhaal expliciet, terwijl die allang (heel mooi) uit de sfeer en het gedrag van de karakters blijkt. Wat mij betreft kan: "Een verboden pakketje." en "Twee kostbare ladingen." er sowieso uit. Dat is onnodige uitleg van de schrijver. Ook het stuk met "of het gebeurt stiekem" zou je misschien wat meer kunnen tonen, in plaats van uitleggen. Maar sowieso spannend verhaal tnx :)!

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 23 april 2020 - 16:31

Goed verhaal, doet me aan mijn oma denken. Dit verhaal is het waard om zoals Leonardo zei nog eens sterker te maken, door te snoeien in de uitleg en misschien ook alles vanuit een beleving te schrijven, of vanuit het meisje, of vanuit de moeder of vader  (ik dacht aan een vader). Maar alwetende verteller is ook goed. Tip: denk vanuit een camera. Wat ziet de alwetende verteller wanneer hij op de schouder is van het meisje en hoe voelt het als hij opeens in het hoofd van de moeder zit?