Opdracht # 287 - Liefde voor lezen

Ik kan natuurlijk schrijven dat je inspirerend schrijft. Dat je verhalen mij iets doen. Dat ik je graag lees. Misschien wil je dan weten waarom.  

Riny schreef; Als kind van een jaar of vijf bezocht ik de Zondagsschool van West-Hill [...] 

Langgeleden was ik eens in Aalsmeer. Op bezoek bij oom Armand, een Indische reus, 2.10 meter groot. Hij lag op bed, zijn enorme gepantoffelde voeten buiten het bed, een bantal die te klein was voor zijn hoofd, een boek dat een boekje leek in zijn handen, tranen in zijn ogen. Een beetje angstig stak ik een hand uit die hij gelukkig niet aannam en verschool mij snel achter mijn moeder. Mijn moeder nam het boek uit de handen van oom Armand. 

'Voor je zoon,' zei oom Armand. 

De versleten omslag van het boek toonde de afbeelding van Tarzan met een leeuw. "Tarzan en de Gouden Leeuw"  Oom Armand leest dezelfde boeken als ik. De angst voor de reus verdween. 

'Wat zeg je dan?' zei mijn moeder. 

'Terima kasih, oom Armand.' 

Kortgeleden waren mijn kleinzoon en dochter op bezoek. Kleinzoon kroop naar de boekenkast - onderin liggen de stripboeken - trok zich omhoog en peuterde een boek uit de kast. 

'Leeuw,' zei hij. 'Leeuw.'   

Recht in de roos Riny, mooi voorbeeld van een goede tekst voor dit weekthema.

Ik kreeg het op deze manier niet uit mijn vingers,

Fijne avond. 

Yrret,

... wat maak je me blij. Ik heb je verhaaltje even laten bezinken; ik zag en zie steeds meer.

De liefde van de stervende oom Armand voor zijn boek (zijn leven) - het afscheid nemen daarvan - liefde ook voor zijn neefje. (Groot naar klein). Het jongetje dat zijn handje uitstak, maar eigenlijk niet durfde … . De moeder die het boek voor haar zoontje aanpakte. (Ook weer liefde) zo kun je een lange draad volgen: Love is in the air, everywhere I look around, zong Paul Young en zo is het, anders was er geen leven. 

Jouw verhaaltje is voor mij een kleinood geworden.  Dankjewel.

Hoi Riny, mooi verhaal. Als de boodschap nu niet overkomt, dan weet ik het niet meer. Niets zo leuk dan zelf de plaatjes verzinnen bij een boek. Ik sla de beschrijvingen van de personages meestal over, want ik verzin liever zelf hoe ze eruit zien.
Graag gelezen.

Riny schreef; ‘Echt, jullie moeten gaan lezen, je maakt dan een film van wat je leest in je hoofd. Het boek dat  je gelezen hebt vergeet je niet zo gauw meer. 

Het is niet dat ik een boeddhist ben, maar wel iemand die 'moeten' uit mijn vocabulaire probeer te drijven. Probleem is het aanvaarden van de consequenties als je iets niet doet, dat moet. Waarom het boeddhisme benoemen? Dat komt door iemand - die mij kent - die boeddhist is en mij telkens uitnodigt iets te doen. 

Kinderen - ook rebellerende pubers - nemen mijn uitnodiging - niets te moeten - met liefde aan. 'Ik moet niets,' vinden ze heerlijk om te antwoorden. De problemen die ze gaandeweg zullen ondervinden - door het niet doen, dat moet - is een andere weg, te leren hoe het is, anders te doen.  

'De meester op school zegt dat ik boeken moet lezen.'  Mijn zoontje kijkt mij uitdagend aan. 

'Waarom?' vraag ik. Tijd winnen, mijn hersenen kraken. Vader opvoeder - versus - meester en moeten lezen.  

'Dat moet, voor later.' Met enig leedvermaak zoekt hij de grenzen van moeten op. Ik hoor de nadruk op moet en later. 

'Niemand kan controleren of je leest,' zeg ik al lezend in een boek. Slinks en gevaarlijk, bedenk ik te laat. Ik wacht gespannen af of hij zelf een conclusie trekt - of hij zelf de consequenties aanvaarden wil. 'En ... wat is later?' voeg ik toe om hem op een zijspoor te zetten. 

'Kan ik later oud en gelukkig worden zonder te lezen?' Hij is pas 6 jaar jong en in staat een retorische vraag te stellen. 

Ik bijt niet en zwijg.  

Yrret,

... tussen moeten en moeten ligt een heel verschil.

Jantje trekt een vies gezicht: 'Ik lust die stinkkaas niet.'   'O, die moet je leren eten, dat gaat niet direct, je smaakpap … .' 'Ik moet niks.'

'O nee, als je later een auto wilt besturen, zul je toch echt je rijbewijs moeten halen.'

• Jouw tweede alinea kan heel droevig uitpakken! 
•  Sorry, ik werk me in de nesten door te willen citeren. Die opsommingspuntjes kan ik nu ook niet wegkrijgen

(Kan er misschien door hogerhand een simpele uitleg geplaatst worden om de tekstopmaak  - zie  uitnodiging onder - minder abracadabra te maken?)   b.v.d. 

Hallo mw.Marie

... wat een fijne reactie van je.  Meestal moet ik wat langer over een verhaaltje nadenken, maar dit ging heel spontaan. Van oud naar jong dacht ik. 

Daarbij komt dat ik lezen belangrijk en fijn vindt. Dank voor je reactie, doet me goed.

Hi Fief,

... ja, dat was even een opdracht naar mijn hart. 

Ik wil ook graag een echt boek in handen hebben; geen e-mail book. Gelukkig zijn ze er wel voor de wat minder goed ziende. Wat dat betreft leven we in een mooie tijd.

Dank voor je reactie.

@ alle schrijvers en lezers van deze draad:

Om in deze context het woord moeten te omzeilen, dacht ik aan:

"Lees alsjeblieft, het is zó belangrijk!"

Het laat me maar niet los. 

 

Riny schreef; Om in deze context het woord moeten te omzeilen, dacht ik aan:

"Lees alsjeblieft, het is zó belangrijk!"

Het laat me maar niet los. 

 

Dat was misschien te scherp van mij, Riny. Je hoeft 'moeten' beslist niet te omzeilen. Laat het gauw los. Het is een mooi schrijfstukje van je. Op naar de volgende. Als de gedachte blijft hangen gebruik het dan in een nieuwe opdracht. 

Groet, Yrret de Bemoeizuchtige 

Hallo Yrret,

... moet ik je nu antwoorden?

Nee, hoor ik wil dat. Je bent niet bemoeizuchtig - er wordt toch gevraagd om te reageren?

Jouw reacties zijn meestal spitsvondig en recht voor zijn raap.  Niet iedereen kan dat waarderen, zeker niet als ze zelf niet zo van de tongriem gesneden zijn. Toch komen ze wel eens goed terecht. Dan snijdt het hout en blijft het voor altijd. 

Op naar een nieuwe opdracht.  

Beybey!