Lid sinds

4 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht 286 - Verloren

 

Heb je weleens een signaal uit de toekomst gehad? Een handreiking uit de 4e dimensie, een teken dat tijdreizen bestaat? Ik wel, en dit is mijn verhaal.

Het was 2004 en ik was 12 jaar. We waren op vakantie in Griekenland en stonden op een camping aan zee. Wij waren altijd aan een kust te vinden, want zwemmen, snorkelen en duiken is de passie van mijn familie.

Ook die bewuste dag waren we ’s ochtends direct naar het strand gegaan. We renden uitgelaten naar de vloedlijn en doken de zee in. De onderwaterwereld begroette ons met uitbundige kleuren. Regenboogvissen zwommen over het diepgroene zeegras waarin zeepaardjes zich verscholen. Op de achtergrond dook de Middellandse zee de diepte in en verkleurde turkoois naar indigo.

Te midden van al deze kleuren en levendigheid leek de wereld even stil te staan toen ik een glinstering op de bodem zag. Ik maakte een duik en zag een zilveren ring die half verborgen in het zand lag. Uiteraard pakte ik hem op en nam ik hem mee.

Terug in de hitte op het Griekse strand zag ik een detail dat ik onderwater gemist had. Er stond een datum gegraveerd aan de binnenzijde: 17-07-2017.

Een ring uit de toekomst! Het bewijs dat tijdreizen bestond! Dit was de trouwring van Marty McFly uit de toekomst! Of misschien was dit een teken van het universum dat er op die dag een vreselijke ramp zou gebeuren die ik moest voorkomen!

Mijn kinderfantasie maakte overuren, maar ook mijn ouders waren geïntrigeerd. We informeerden bij de campingbaas of iemand een ring verloren was, en of hij wist wat de datum op de ring kon betekenen. Zijn antwoord maakte de intrige nog groter. Hij dacht dat er op die dag een bijeenkomst zou zijn van een geheim genootschap. En dat je alleen uitgenodigd was als je een ring had met die datum.

W-A-U-W. Ik was nu lid van een geheime club! Wat zouden we gaan doen? Waar zouden we gaan afspreken? We waren sowieso heel geheimzinnig, en vast ook heel belangrijk!

Thuis gekomen zocht ik online meteen op de bewuste datum en op ‘bijeenkomst geheim genootschap’. Helaas leverde dit niks op. Desondanks droeg ik de ring altijd bij me. Het was mijn talisman. En aangezien ik geen bewijs had gevonden dat het om een entreebewijs van een geheim genootschap ging, was het vast een teken dat mij die dag iets bijzonders zou overkomen. Wellicht ging ik dan wel trouwen? Of vond ik dan de liefde van mijn leven?

Aangezien de ring mij veel te groot was - en ik sowieso alles kwijtraakte – heb ik de ring over de jaren heen vaak verloren. Maar hij kwam ook altijd weer op wonderlijke wijze bij me terug. Zo ben ik hem een keer onderweg naar school kwijtgeraakt, maar vond mijn zus hem ook diezelfde dag weer op straat. Ik zag dat als een teken, dat de ring inderdaad speciaal was en bij mij hoorde.

Toen ik de ring voor de zoveelste keer verloor, maakte ik me dus niet al te veel zorgen. Hij kwam toch altijd weer boven water. Maar weken werden maanden en maanden werden jaren. En de ring is nooit meer opgedoken.

Desondanks leefde ik vol spanning toe naar de bewuste datum. Het was immers een magisch moment en ondanks het feit dat ik geen kind meer was, had ik mijn geloof niet verloren. Maar de ochtend ging voorbij zonder dat er een ramp was gebeurd. De middag passeerde zonder dat me iets prachtigs was overkomen. En om middernacht had er nog geen geheim genootschap op de stoep gestaan. Het was een dag geweest als ieder ander.

Ik was enorm teleurgesteld, maar ik had nog een sprankje hoop. Ik wenste dat mijn ring gevonden was in het verleden. Dat de nieuwe vinder het buitengewone had ingezien van de ring, en wellicht het mysterie had ontrafeld. Hopelijk had mijn opvolger een geweldige dag gehad en de liefde van het leven ontmoet, of had mijn opvolger de ramp verijdeld waarvoor ik me had schap gezet.

Want niks lijkt me erger dan dat de ring is gevonden na 17-7-2017, en het dus een doodgewone ring had geleken. Een verloren sieraad met een inscriptie uit het verleden. Zonder de mystiek en de intrige die menig fantasie op hol heeft laten slaan. De nieuwe vinder zou niet weten dat het de trouwring was van Marty McFly. Of het erfstuk en bewijs van een geheim genootschap. Dat deze ring mij de meest bijzondere dag van mijn leven had gegeven, als ik hem die dag maar had gedragen.

Niks lijkt me vreselijker dan dat de tijd mijn buitengewone ring, doodgewoon heeft laten lijken.

 

 

 

 

 

 

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dag NvB,

 

Je weet goede spanning op te bouwen in je tekst. Wels nog eens goed nalezen want er staat hier en daar een lelijke typo, een verkeerd woordgebruik of een onaffe zin.

Schaaf je dat nog bij?