Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht # 283 - Geest

Het verhaal van oma

 

“Ik haal de laatste doos van zolder en dan zijn we klaar ”, zei mijn vriend tegen me waarop hij naar boven ging.

Ik zat op de grond van de woonkamer van het huis van mijn overleden oma. Een 17de-eeuws huisje aan een smalle gracht waar ze vier decennia had gewoond. Geen van haar kinderen wilde het huis van hun lieve moeder leegruimen. Te veel herinneringen, zeiden ze, daarom wilde ik het voor hen doen. Samen met mijn vriend.

Ik keek om me heen. Ik was omringd door een stuk of zes dozen die nog nagekeken moesten worden. Tegen de muur stond mijn oma’s schommelstoel. Verder waren de woonkamer en keuken al leeg. De deur naar de keuken stond wijd open omdat het een warme zomerse dag was.

Mijn ogen vielen op de stoel. Vaak zat mijn oma daar. Ik dacht aan de vele keren dat ze vertelde over hoe ze als jong meisje een week na de dood van haar vader hem in de keuken had gezien, waar hij haar om een glas water vroeg. Mijn oma was best nuchter, daarom dacht iedereen dat oma het als kind had gedroomd. Intrigerend was dat het verhaal na zoveel jaren geen woord was veranderd.

Ik wilde net opstaan om een doos in de ingang te zetten toen ik de stem van mijn vriend hoorde.

Wat was dat in 's hemelsnaam?!”, riep hij, nadat hij van schrik een kartonnen doos op de grond liet vallen. Hij was net van de zolder gekomen en zag net als ik een klein meisje en een man in de keuken, die opeens weer verdwenen. Beiden droegen 17de-eeuwse kleding.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi gedegen verhaal in één stijl geschreven, hoewel wat the hell is dat uit de toon valt door het Engels en het hedendaagse. Aan de andere kant verbindt het weer het heden en het verleden, wat past bij deze ongewone opdracht.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Anne, hoewel volgens mij het verhaal niet zo beantwoordt aan de opdracht, heb ik het graag gelezen. En dat is waar het om gaat, de lezer boeien met je verhaal, nietwaar? Welkom.

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anna, ik begon al aan mezelf te twijfelen. Ik wist zeker dat ik al gereageerd had op je verhaal, maar het staat er twee keer op zie ik nu.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Anna, intrigerend verhaal, ik heb het graag gelezen! Ik vraag me wel af of een 2-jarige al in staat is om een opmerking over een geest te maken, volgens mij ben je op die leeftijd nog niet zo ver.
En nog een tip; er zijn verschillende handige sites die je kunt raadplegen voor allerlei schrijf-vragen. Zie bijvoorbeeld  https://onzetaal.nl/taaladvies/getallen-in-letters-of-cijfers
Mvg Ton Badhemd

Lid sinds

5 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

 

Hoi Anna, ik heb je verhaal ook graag gelezen. 

Een aantal dingen in de tekst vallen me op. Sommige zijn van grammaticale aard, de andere puur persoonlijk omdat ze me opvallen bij het lezen. Wellicht dat anderen daar een andere mening over hebben. Kijk maar wat je er mee doet. Ik wil je er niet mee afschrikken.

dan zijn we klaar ” zei mijn vriend --- achter de aanhalingstekens moet nog een komma staan.

Te veel herinneringen, zeiden ze. Dus ik wilde het voor hen doen. ----  volgens mij moet er een komma achter 'ze' ipv een punt en dan beginnen met een kleine letter. Waarom staat het woord herinneringen schuin gedrukt?
Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, maar het woord 'dus' klopt voor mijn gevoel niet. Ik zou hier voor 'daarom' kiezen.
Te veel herinneringen, zeiden ze, daarom wilde ik het wel voor hen doen.

Een keer grapte mijn neefje van 2 jaar bij het vertellen van dat verhaal dat er een geest naast oma zat. We moesten erom lachen. Mijn oma was best nuchter. Dus iedereen dacht dat oma het als kind had gedroomd. ---  Een kind van twee ( leest mooier dan het getal 2) grapt volgens mij niet over een geest. Hij ziet het of hij ziet het niet. Ook hier snap ik niet dat het woord grapte schuingedrukt staat. 
Vervolgens komt dat woord 'dus' weer. Ik zou ook hier een ander woord kiezen. Nogmaals, dit is persoonlijk hoor.

“Wat the hell is dat?!” riep hij --- Ook hier mist nog een komma achter de aanhalingstekens.

nadat hij uit schrik een kartonnen doos op de grond liet vallen. --- nadat hij van schrik een kartonnen doos liet vallen.