Opdracht #282 - Dichtvorm

 

'Sa-me-wel'

Ik lig op mij zij,

als ik jou zie,

Mijn linkerwang gedragen door de grond,

In mijn gezichtsveld jouw hele gezichtje zo rond.

Daar in dat veld,

daar ontmoeten mijn ogen de jouwe.

Ze spreken intens en toch zonder woorden,

want woorden, die heb je nog niet.

Een donkerbruine blik die lonkt,

onbevangen en toch gevangen.

Tintelingen over mijn huid,

van mijn stuitje tot mijn nek via mijn ruggengraat.

Stromen van energie,

een kriebel in mijn buik.

Ik wil er in wegkruipen,

het voelt er veilig,

het voelt er geborgen,

liefdevol en warm.

Een spontane lach, 

kirren, kraaien van plezier.

Klanken zonder woorden,

zo intens veelzeggend.

Het is een beeld,

het is een verbinding.

Waarin ik een deel van mij,

in de ander zie.

Ik zie jou,

jij ziet mij. 

Hij sa me wel,

hij Samuel.