Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#282 Voortvarend

Voortvarend

we stapten samen op het veer
en deinden dansend naar de overkant
jouw hand op mijn schouder 
en ik pakte je middel
tegen alle boze krachten in
de eindeloze opkomst
van de zon die met zijn stralen
mijn vingers vond kroelend door je haar
jij lachte ik kuste
jij sprak ik wist
dat niemand ooit nog sterven wilde
de kalme schipper voer ons
zeven keer het water over
voor de prijs van beiden één
alsof we toen al samenvloeiden
voordat we leven maakten
een enkel kaartje
jij en ik
naar de eeuwigheid

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik lees steeds iets anders, maar dat is wel fijn. Je raakt iets, of vanalles eigenlijk, wat zich niet per se benoemen laat, maar mij dan wel verraste in mezelf. In zekere zin. Waarmee maar gezegd is dat het wat mij betreft een geslaagd gedicht is, maar ik er dus (technisch) niets zinnigs over te zeggen heb.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, in een woord PRACHTIG! Je roept bij mij het beeld op van twee innig geliefden die samen de laatste reis maken, de veerman is hen genadig en rekt die reis nog op tot 7 x. Zo samen sterven is ultieme liefde.
Ontroerend!

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke, ik hoopte al dat je mee zou doen met deze opdracht. Ik zwijmel weg bij je woorden. "dat niemand ooit nog sterven wilde" en die "zeven keer het water over" : prachtig.

Zeven voelt als het ultieme geluksgevoel, maar of je dat ermee bedoelde weet ik niet. En dat maakt ook eigenlijk helemaal niet uit.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke,
 

Mooi.
Dansen en deinen ligt wat dicht bij elkaar, maar vooruit. ;-) 
Ik heb wel de neiging om 'kroelend door je haar' op een volgende zin te willen lezen. Of een komma tussen 'vond' en 'kroelend'.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

de kalme schipper voer ons
zeven keer het water over
voor de prijs van beiden één
alsof we toen al samenvloeiden

Prachtig!