#282 Voortvarend

Ik lees steeds iets anders, maar dat is wel fijn. Je raakt iets, of vanalles eigenlijk, wat zich niet per se benoemen laat, maar mij dan wel verraste in mezelf. In zekere zin. Waarmee maar gezegd is dat het wat mij betreft een geslaagd gedicht is, maar ik er dus (technisch) niets zinnigs over te zeggen heb.

Verliefdheid tot in de eeuwigheid (zo hoort het), zolang het duurt. Mooi vorm gegeven.

Diepzinnig. Bijzonder. knap geschreven.

Hoi Hadeke, in een woord PRACHTIG! Je roept bij mij het beeld op van twee innig geliefden die samen de laatste reis maken, de veerman is hen genadig en rekt die reis nog op tot 7 x. Zo samen sterven is ultieme liefde.
Ontroerend!

Van titel tot laatste woord, jaloersmakend mooi, Hadeke.

Het getal zeven, en zoveel meer zo juist getroffen.

Fijne dag.

Hadeke, ik hoopte al dat je mee zou doen met deze opdracht. Ik zwijmel weg bij je woorden. "dat niemand ooit nog sterven wilde" en die "zeven keer het water over" : prachtig.

Zeven voelt als het ultieme geluksgevoel, maar of je dat ermee bedoelde weet ik niet. En dat maakt ook eigenlijk helemaal niet uit.

Hadeke,
 

Mooi.
Dansen en deinen ligt wat dicht bij elkaar, maar vooruit. ;-) 
Ik heb wel de neiging om 'kroelend door je haar' op een volgende zin te willen lezen. Of een komma tussen 'vond' en 'kroelend'.

de kalme schipper voer ons
zeven keer het water over
voor de prijs van beiden één
alsof we toen al samenvloeiden

Prachtig!