#280 Donderdag met een gouden rand

Zo, dat is nog eens een verrassing. Die zou ik ook wel mee willen maken. Graag gelezen.

Paar kleine spelfoutjes: verbaast = verbaasd, en het is verrassing ipv verassing.

Verassing ⚱️ kan natuurlijk ook, alleen is dat niet zo'n leuke verrassing 🔥.

Ik heb wel een vraag bij de tekst: wat is er zo speciaal aan de 10e van elke maand? Welke prijs heeft het bedrijf gewonnen?

Ik vermoed de Staatsloterij?

Wij hebben in België de Nationale Loterij, maar ik denk dat die elke week een trekking heeft. Ik zou het niet weten; ik doe niet mee aan kansspelen.
Dan nog is het vreemd dat het bedrijf feest viert alsof het bedrijf het groot lot won. Je zou eerder verwachten dat het echtpaar ten eigen titel speelde. Dat lijkt me fiscaal in ieder geval voordeliger. In België betaal je algauw meer dan 30% belastingen als je geld uit je bedrijf wil halen (dividend, liquidatiebonus,...).
Het zou natuurlijk kunnen dat het paar zich uit de zaak terugtrekt omdat ze door het lot te winnen niet meer hoeven te werken. Dat zou verklaren waarom Klaas zich als directeur laat vervangen door Pieter-Jan, maar in België zouden we daar anders op reageren. Wij Belgen zijn meer van het principe "Pour vivre heureux, vivons cachés!"

Waarschijnlijk zoek ik er te veel achter 😀

Ja, hier zijn we berucht van de open gordijnen.

🙈ik heb ze aangepast, dankjewel!

Haha Bruno, in Nederland is inderdaad de 10e van de maand de Staatsloterij. Het is echter niet zo dat het bedrijf feestviert. Op deze manier vertelt de man zijn vrouw dat het de laatste keer zal zijn dat ze daar als directeur aanwezig zijn. De nieuwe directeur heeft zich net voorgesteld. Tja dat kan dan hè! Met 13,2 miljoen. 😳

Klopt 🤑

Dat kan met 13,2M, maar het is ongebruikelijk.

Toen mijn vrouw en ik ons bedrijf verkochten (december 2015), was het bedrag dat op onze rekening kwam hoger dan die hoofdprijs, maar mijn vrouw bleef aan boord tot er een nieuwe CEO gevonden werd (april 2016) en ik drong aan op een contract dat me toeliet nog drie jaar als C-level officer bij het bedrijf te mogen blijven. In mijn ervaring (als ik rondom mij kijk naar collega-ondernemers) is dat gebruikelijk. Maar goed: er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen.

Pas begin 2019 begon ik aan mijn "nieuwe" carrière als schrijver 🤩

Maar jij hebt de loterij dan ook niet gewonnen.

Ken je trouwens die van Lieven Scheire over burgerlijk ingenieurs? ;-)

Lieven Scheire, is dat niet die kwiet die nooit afgestudeerd raakte en daarom maar in een tv-programma een papiertje kreeg waarop stond dat hij de "slimste mens ter wereld" is? 😝

Je doelt waarschijnlijk op zijn uitspraak dat ingenieurs de "arbeiders van de wetenschap zijn": https://www.youtube.com/watch?v=hPx-vT4C-Jo

Of anders bedoel je zijn mop dat ingenieurs pragmatisch genoeg zijn om het serienummer te Googelen om het draaimoment van een metalen schijf te weten te komen: https://www.youtube.com/watch?v=5ugWYEvc7nA

Ik ken heel wat burgiemoppen, hoor.

Neem nu die waarbij een koning, een priester en een ingenieur ter dood veroordeeld zijn en naar de guillotine worden geleid.
De koning wordt naar de guillotine geleid en onder het mes gelegd. De beul trekt aan het touw. Het blad van het mes valt naar beneden en ... blijft steken. Net boven het hoofd van de koning! De koning roept meteen: "Het was zo voorbestemd! Ik ben de koning! Je kan mij niet zomaar onthoofden!"
De menigte roept: hij heeft gelijk. We moeten zijn leven sparen en de koning krijgt gratie.
De priester wordt naar de guillotine geleid en onder het mes gelegd. De beul trekt aan het touw. Het blad van het mes valt naar beneden en ... blijft steken. Net boven het hoofd van de koning! De koning roept meteen: "Het is de wil van God. Ik ben Zijn dienaar! Hij laat mij niet zomaar onthoofden!"
De menigte roept: hij heeft gelijk. We moeten zijn leven sparen en de priester krijgt gratie.
De ingenieur wordt naar de guillotine geleid en hij kijkt eens goed naar het mes. Hij kijkt de beul aan en zegt: "Ik zie al wat er scheelt. Ik los dat meteen even voor je op."

Haha, ook niet heel complimenteus. Of juist heel civiel van de ingenieur in kwestie om zichzelf niet te sparen terwijl hij zowel geestelijkheid als aristocratie een hak zet.

Eigenlijk kreeg ik gister deze voorgeschoteld door de YT-wichelroede: https://youtu.be/iA5NNwpO2wc?t=135 (en nog een heel stuk verder).

Deze is ook leuk (en nu hou ik op):

Two engineering students were crossing campus when one asked the other, "Where did you get such a great bike?"

The second engineer replied, "Well, I was walking along yesterday minding my own business when a beautiful woman rode up on this bike. She threw the bike to the ground, took off all her clothes and said, "Take what you want."

The first engineer nodded approvingly, "Good choice; the clothes probably wouldn't have fit."

Tja dat is mooi, maar in het verhaal was een opvolger al gevonden. Het is mooi dat jullie het bedrijf zo goed hebben verkocht! Maar wat heeft dit met het verhaal te maken? 

Wat heeft het met het verhaal te maken? Ik wilde met mijn opmerking gewoon zeggen ik moeite heb met de "suspension of disbelief" in jouw verhaal. Als ik een verhaal lees over een ruimteschip een aantal lichtjaren aflegt in een paar uur (bvb in Star Trek), dan weet ik dat dit onmogelijk is, maar ik ben bereid het toch te geloven omwille van het verhaal. In jouw geval had ik heel veel moeite om te geloven dat zo'n scenario zich zo zou kunnen afspelen. Waarschijnlijk is dat beroepsmisvorming van me...

Lucia, heerlijk verhaal met leuke ontknoping voor de vrouw van de baas.

Als je de eerste dikgerukte alinea weglaat, leest je verhaal alsnog prima.

De 10de van de maand spreekt voor zich hier in Nederland. 

In je laatste zin de hoofdletters, ik begrijp de emotie, maar het mogen van mij wel normale letters zijn met een uitroepteken, maar mss is dat persoonlijk.

Graag gelezen en fijne zondag.

Leuke tekst, Lucia!

Hier en daar zijn er wat kleine technische dingetjes, zoals interpunctie en hoofdletters (probeer daar op te letten, dat zorgt ervoor dat de tekst er professioneler uit komt te zien), maar verder zit hij goed in elkaar.

“Goedemorgen, allemaal koffie?” “Ja, ja, ja, ja …” He? ik mis een ja. Waar is klaas? Zeg ik verbaasd. Niemand heeft een idee. Wat raar we komen net samen binnen. Iets klopt er niet, allemaal zeggen ze niks te weten maar ik zie aan ieders gezicht dat ze iets verbergen. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken mijn man is ineens weg zonder iets te zeggen.

 Er zijn hier een paar kleine dingetjes die me opvallen. Zo zou ik het schrijven:

'"Goedemorgen, allemaal koffie?"
Ik tel de instemmingen en de knikjes, maar ik mis er één.
"Waar is Klaas?" zeg ik verbaasd. Niemand heeft een idee. Wat raar, we komen net samen binnen. Er klopt iets niet. Allemaal zeggen ze van niks te weten, maar ik zie aan ieders gezicht dat dat niet zo is. Ik weet niet goed wat ik ervan moet denken; mijn man is ineens weg zonder iets te zeggen.'

(hier is ons personeel verantwoordelijk voor)

Deze zin komt wat vreemd op me over. Het verhaal speelt zich in de t.t. af, dus de hoofdpersoon kan nooit op dat moment weten dat de confetti door het personeel is geregeld. Probeer alles vanuit het perspectief van het personage te blijven schrijven, de lezer snapt dan vanzelf dat het het personeel moet zijn geweest, dat de confetti heeft geregeld.

Graag gelezen!