#272 een plek voor misgelopen geliefden

Toch begrijp ik de laatste alinea niet helemaal. Dat kan aan mij liggen. Ik zou wel willen weten wat je precies bedoelt. Een van hen leeft niet meer? Je verspringt naar een ander perspectief in de laatste zin. Wat is de reden?

Dat laatste zie ik (door 18 jaar Katholieke opvoeding waar ikzelf niet voor heb gekozen) als een verwijzing naar Adam en Eva. In Genesis lezen we dat Eva geschapen werd uit de rib van Adam en wanneer een man een vrouw mist, dan wordt de rib soms als metafoor gebruikt voor dat gemis. Dat is een persoonlijke interpretatie die schrijvenmaar misschien niet zo bedoeld heeft, maar de beeldtaal klopt voor mij perfect. Het stukje is zo geschreven dat ik maar mijn ogen hoef te sluiten om het tafereel voor mij te zien. Mooi!

Ik dacht zelf ook aan de Bijbel en de rib uit het lijf van Adam. Toch begrijp ik niet precies hoe schrijvenmaar het in dit verhaal bedoelt. Ik heb het vermoeden dat zij mij dat ook niet uit gaat leggen. ;)

[quote=Willemina De vraag is nog geen dag oud. Waarom denk je dat het niet uitgelegd zal worden? .

Volgens mij ben ik er wel altijd toe bereid, maar is het niet altijd zo eenvoudig, omdat ik graag die ruimte voor persoonlijke interpretatie laat en zelf niet zelden meerdere opties zie.

Tja, als ik het moet uitleggen, heb ik het niet goed geschreven ... Volgens mij ben ik er wel altijd toe bereid, maar is het niet altijd zo eenvoudig, omdat ik graag die ruimte voor persoonlijke interpretatie laat en zelf niet zelden meerdere opties zie. Niet iedereeen kan wellicht iets met Adam en Eva, sommigen kunnen misschien meer iets met het idee dat het gevoel uit haar binnenste komt, wie weet, nog een ander leest het gewoon heel praktisch: zij zit ervoor dus lijkt het uit haar te komen, niet meer en niet minder. Stond zij eerder op het punt de ware te ontmoeten en kreeg ze het daar wel heel benauwd van, of was het enkel de zware bloemengeur op een hete dag die haar astma prikkelde? Je mag het van mij lekker zelf weten.

Ik denk trouwens niet dat ik van perspectief wissel. Is er sprake van een perspectiefwisseling in: 'Ik kijk naar het perk. De bloemen staan in bloei.'? Volgens mij kan zij heel goed observeren wat hij doet.

'Wat je miste,' leest hij de tekst die uit mijn ribbenkast lijkt te komen.'

En op schoot? Dat zie ik dan weer niet. Ze zitten naar elkaar toegedraaid. Dus als de zon op haar voorkant valt, valt hij op zijn achterkant (het is maar toevallig door verschil in lengte, of hoe de takken hangen, dat ze de strepen op zijn lijf ziet, en op haar hoofd). Dat leek mij dan weer zo'n helder beeld, dat ik geen moment overwogen heb dat iemand anders het anders zou lezen ... ;)

Ik zal het verhaal eindigen bij: ''Langzaamaan verdwijnt alle kleur uit de lucht.'' Maarja dat is mijn mening en ik ben geen expert criticus. :)

Een dingetje waar ik op haperde: "Het stel loopt langs mij heen naar buiten." De tuin is ook al buiten. Misschien dat ze beter naar de uitgang kunnen lopen?

schrijvenmaar, Goede invulling vd opdracht. Details en waarnemingen vind ik prima. Tijdsverloop is iets lastiger. Heden, met een herinnering in de 2e alinea. Alinea 3, 4 en 5 lijken mij in tijd aan te sluiten - het is dan één scene of zou dat kunnen zijn. Echter de witregels ertussen verstoren dat idee. Als je idee ook is/was een scène in dezelfde tijd, zou ik die witregels weghalen.