#269 Onvervuld

Wat blijft er over zonder geklater? Wie omgeeft je met liefde als je bent verlaten? Een bron moet worden bijgevuld, het liefst iedere dag. Je moet je erin kunnen onderdompelen. Je kan iedere dag de zon zien schijnen. Maar wat is het waard als het niet bruist? Als het zachte getrippel niet meer bestaat. Iedere dag droog en dor is als de vorige. De mensen die elkaar nog hebben lijken tevreden. Ze verdrinken in elkaars ogen, onachtzaam op de liefdeloze. Het lijkt alsof ze op elkaars levensvocht overleven. Maar jij stelt het zonder. Waar het eens je poriën vulde en hart vergulde. Als je eenzaam door het park loopt vallen de anderen je op. Vroeger begroeten jullie elkaar of maakten een praatje. Een enkeling blijft bij een boom staan. Betast deze alsof het een geliefde is. Een herinnering flakkert achter de ogen. Alsof het vocht hier nog tastbaar is en opwelt. Als de lucht zich sluit komen ze naar buiten. De eenzame en liefdeloze mensen. Wanhoop druipt van hun gezichten. Alsjeblieft, niet nog een dag zonder liefde, trouw en gezelschap.