#265 Mike in de uitverkoop

Mike zegt: Lieverd, ik heb via Vakantieveilingen twee tickets weten te bemachtigen voor de musical Anastasia. Wat denk je ervan vrijdagavond? Mireille zegt: Schat, wat een geweldig leuk, spontaan idee. Zullen we dan eerst nog even eten bij dat restaurant waar je het laatst over had? Mike heeft het bericht verwijderd. Mireille zegt: Was het soms een andere musical, dat je hem verwijderd hebt? Mireille zegt: Het maakt mij niet uit hoor, Soldaat van Oranje is ook goed. Mireille zegt: Mike, kun je even reageren? Mike zegt: Sorry, kreeg net het bericht dat de musical toch is uitverkocht. Meer toelichting dan dit uren later verzonden appje kwam er niet. Mireille schenkt zichzelf nog wat jasmijnthee in, hoewel ze eigenlijk meer trek heeft in cappuccino. Doelloos gaat ze naar de ‘zoek vrienden’ app, een applicatie die ze eigenlijk nooit gebruikt. Zuslief is thuis in het haar zo vertrouwde huis aan de amoniumlaan. Alles is in orde, maar toch moet ze even Mike’s locatie checken. Wanneer ze voor het huis staat, analyseert ze het nog een keer in haar hoofd. Nee, ze heeft toch echt het mike- bij het zuspoppetje gezien. Hij heeft er vast een goede reden voor, misschien hebben ze wel met zijn tweeën een verrassing voor haar bedacht. Of wellicht gaat Jacqueline gewoon gezellig mee naar de musical. Zelfs Mike zal toch wel zijn grenzen hebben? Jacqueline doet open in haar badjas, haar haren zitten warrig door elkaar en haar mascara is uitgelopen. Dit beeld is vertrouwd, maar dat geldt niet voor de geur die van haar af komt. Het lijkt wel alsof Mike’s geur volledig bezit heeft genomen van haar weerloze zus. Ze duwt haar voorzichtig aan de kant en beent het huis binnen. ‘Mireille, wacht nou even.’ Maar er is geen tijd om te wachten. In de gelijkvloerse woning is ze zo in de slaapkamer. Mike zit in zijn onderbroek op het bed, naast hem liggen meerdere condooms. In de openstaande kast verpleegster- en latexpakjes, waarvan Jacqueline ongetwijfeld moeite zal hebben gehad zich erin te wurmen. ‘Ga je dit nog uitleggen of ben je door je excuses heen?’ ‘Dit is mijn schuld. Ik kon me niet bedwingen door de eenzaamheid, en heb Mike hierin meegesleurd,’ hoort ze Jacqueline zeggen. ‘Jacqueline, ik heb al jaren geen last meer van eenzaamheid en kan me prima zelf redden. Dus van mij mag je hem hebben.’ ‘Mireille kom op, zo bedoelde ik het niet. Jullie kunnen het toch nog proberen?’ ‘Nee, ik draag hem graag aan jou over. Kijken of je het langer met hem uithoudt. Enne Mike?’ Mike, die zijn skinny jeans met moeite over zijn gevormde billen weet te trekken, knikt voorzichtig. ‘Als je mijn lieve zus langer wilt hebben dan je gebruikelijke doorlooptijd met relaties, moet je een andere musical uitkiezen dan Anastasia.’

Als je mijn lieve zus langer wilt hebben dan je gebruikelijke doorlooptijd met relaties, moet je een andere musical uitkiezen dan Anastasia. Leuk verhaal. Vooral die laatste zin vind ik erg goed, dat zegt wat over de houdbaarheid van zijn relaties.

Virtuoso. Leuke deal met de twee zussen :D . Deze zinnen begrijp ik niet goed: Ik kon me niet bedwingen door de eenzaamheid, en heb Mike hierin meegesleurd,’ hoort ze Jacqueline zeggen. ‘Jacqueline, ik heb al jaren geen last meer van eenzaamheid Je laten bedwingen door eenzaamheid en dan de hp die zegt al jaren geen last te hebben van eenzaamheid? Graag gelezen en ik wens je een fijne avond.

Het moet een beetje indikken. Het is meer dan 300 woorden, zeg maar. Is het bijvoorbeeld voor de scène van absoluut belang dat ze liever cappuccino had gedronken dan jasmijnthee? Begrijp me goed, dat is heel goed mogelijk, maar dan is die app weer wat overbodig, of de verpleegsterpakjes, of de gelijkvloersheid.

Disclaimer: alle personages in dit verhaal zijn verzonnen. Hoop ik? Leuk verhaal! Hij zit goed in elkaar, qua show en tell. Graag gelezen!