#252 Herschrijf: Achter gesloten deuren

Herschrijf: Achter gesloten deuren 'Hoe gaat het met Carla?' 'Weet je wie ik gisteren heb gesproken?' 'Geef antwoord op mijn vraag, René!' 'Ik kwam in de kroeg mijn oud buurvrouw tegen, Anke, die kleine griet met dat korte kapsel.' Jack slaat met zijn vuist op tafel, zijn koffie gutst over het kopje. 'Geef verdomme antwoord!' 'Ca... Carla maakt het goed, Jack.' 'Wat moest die griet?' 'Ze wil een misdaadroman gaan schrijven, ze heeft me gevraagd of wij haar willen helpen.' Stamelt René. Jacks hoofd loopt rood aan. 'Helpen?' 'Ze wil alle ins en outs weten over onze bezigheden. Ik heb haar ons adres gegeven.' 'Ben jij niet goed bij je hoofd?' 'Ik..., ik moet coke hebben.' Jack legt zijn pistool op tafel, René deinst achteruit. 'Hier, vangen, snuif dit maar in je neus.' 'Dank je, man.' Zorgvuldig strooit hij de minuscule kristallen in een kort lijntje op tafel. Hij grijpt een biljet van honderd euro uit zijn zak en rolt het tot een smal pijpje. Hij snuift het goedje op. 'Je bent de laatste tijd wel erg geïnteresseerd in Carla, Jack?' Jack grijpt zijn wapen beet, en schreeuwt: 'Wat zeg jij, kleine gluiperd?' 'Godver, wat doe je, man?' 'Jij brengt ons in de problemen, verdomme!' 'Haal de trekker niet over, ik smeek je, ik word vader!' 'Waarom was je niet bij de klant gisterenmiddag?' 'Ik k... kan het niet meer, Jack...' 'Ik ben door jouw idiote gedrag al een afnemer kwijtgeraak, dat gaat niet weer gebeuren!' Jack houdt zijn wijsvinger tegen het aluminium gereedschap. René voelt zijn blik als een dolksteek door zijn hart gaan. Opeens wordt er op de roldeur gebonkt. 'René? Is er iemand? Ik ben het, Anke...'