Bedankt voor je reactie. Hoe is hij zo? #251 – De wolf De kleine pup rolt blij tussen de heidestruiken. De Veluwe wordt wakker en de dauw hangt over het heideveld. Vol verbazing kijkt de pup naar een spinnenweb vol glinsterende pareltjes. Voorzichtig duwt ze haar neus in het web, om de dikke kruisspin te pakken, maar tot haar schrik blijft het web aan haar snoetje hangen. Jankend wrijft ze met haar neus langs het gras, om het kleverige goedje te verwijderen. Maar dan springt haar broertje bovenop haar. “Ik pak je!” roept hij woest en ze rollen samen over de grond. Speels bijt hij in haar oren, maar ze wurmt ze zich handig los. “Nee hoor, je krijgt mij niet,” roept ze en zet het op een hollen. Het plezier is echter van korte duur, want moeder wolf vindt het genoeg. Streng maant ze de kleintjes tot kalmte. Ze wil graag op jacht, voor de toeristen het wild verjagen. “Hup, terug naar het hol en wacht daar stil tot ik terug ben,” blaft ze zachtjes. Teleurgesteld drentelt de kleine pup achter zijn broertjes en zusjes aan, terug naar het hol tussen de boomwortels. Af en toe blijft ze stilstaan bij een bloemetje en jaagt een vliegje weg. “En nu opschieten,” blaft moeder haar geërgerd toe. “Als jullie nog konijn willen, moet ik opschieten.” “Ja moeder,” roepen de pups en duiken in het donkere hol, vanwaar ze hun moeder begluren, die wegsluipt langs de rand van het heideveld. Als ze niet meer te zien is, kruipen ze dicht tegen elkaar aan, om nog even te slapen. Alleen onze kleine pup kan niet slapen. Ongeduldig wacht ze op de terugkomst van haar moeder. Na een poosje klinkt er buiten geritsel. Nieuwsgierig kruipt ze uit het hol, maar geschrokken duikt ze weer terug. Weg van de flitsende camera. :)