#249 — Rondleiding

‘Elke woensdagavond log ik even in op de website om te zien wat de nieuwe weekopdracht is. Ik begin dan eerst vrij te associëren. Ik schrijf vrijwel alles op wat in me opkomt en zo hou ik na een uurtje twee opties over, waarvan er doorgaans een vraagt om een veel uitgebreidere uitwerking dan het aantal woorden in de opdracht toestaat. Vervolgens ga ik een setting bedenken. Heel belangrijk want karakters worden gevormd door hun omgeving. Daarna ga ik dus mijn hoofdpersoon uitwerken. Geslacht, leeftijd, achtergrond, karakter, eventuele tics en eigenaardigheden, dromen en frustraties en zo meer. Er komt heel wat bij kijken om geloofwaardige karakters neer te zetten. Tot slot begin ik aan het daadwerkelijke schrijven, maar meestal is het dan alweer woensdag, dus begint het weer van voren af aan.’
Er klonk wat gegniffel in de groep bij die laatste opmerking. 
‘Herkenbaar’, mompelde de dame die zich had voorgesteld als Mevrouw Marie.
‘En dus zal het jullie niet verrassen,’ zei de schrijver terwijl hij de deur naar zijn schrijfatelier opende, ‘dat het hier vol ligt met karakters. Pro- en antagonisten, sommige in verregaande staat van ontwikkeling, maar de meeste niet levensvatbaar. Kijk, daar in de hoek bijvoorbeeld staat een halve buurvrouw die ik voor opdracht #246 wilde laten opdraven, maar toen ik haar prachtige benen wilde beschrijven was het alweer woensdag dus van dat draven is niets geko— JAN P!’
Een van de bezoekers was afgeleid door wat nog het meest op een grote hond leek.
‘Jan P. niet aankomen! Dat is Lupus van de Halloween-opdracht. Die is nooit afgemaakt, maar ik vertrouw ‘m niet. Zie je, daar heb je ’t al, Lupus AF! Lupus niet Jan P.! Die is gepubliceerd!’
Met een sprong die het beest in de schrijfopdracht nooit voor elkaar had gekregen vloog Lupus de man met de paardenstaart naar de keel.
De schrijver had zijn creatie duidelijk niet onder controle en Jan P. Meijers zou geen boeken meer publiceren. 
‘Marijcke, zou jij misschien even een kopje thee kunnen zetten en wil de rest mij dan even helpen deze bloederige troep op te ruimen?’
‘Die spinnen? Nee, die zijn niet echt, denk ik.’