Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#249 Zwarte magie

5 juni 2019 - 15:27
Versuft staar ik voor mij uit. Het deuntje van mijn telefoon, de nieuwste hit van Metallica, galmt wederom door de woonkamer. Ik neem de mobiel in mijn hand, privénummer, staat er op het scherm. Haastig druk ik de oproep weg. Met een stoïcijnse blik bekijk ik de tien gemiste nummers. Vijf keer mijn leidinggevende, tweemaal de bank, en driemaal nummer onbekend. U heeft twee voicemail berichten. Al zuchtend beluister ik ze. 'Evy, het is de zoveelste keer dat je niet opneemt, je bent weken niet op het werk gekomen, het lijkt wel of je spoorloos bent... Je bent ontslagen...' Ik haal mijn schouders op, de mobiel smijt ik op de bank. Het kost mij moeite om mijn ogen open te houden, ik merk dat mijn energie het lichaam verlaat. 'Nee!' Ik grijp naar mijn telefoon, maar mijn arm voelt loodzwaar, het is al te laat. Mijn ogen vallen dicht, en mijn hoofd zakt naar beneden. Het duizelt in mijn hoofd, het lijkt of ik in een achtbaan zit, die alleen maar naar beneden raast. 'Help..., stop!' schreeuw ik, maar de woorden verdwijnen in het oneindige. Een harde wind suist langs mijn oren. Abrupt komt er een eind aan de duikvlucht. Ik sper mijn ogen open, mijn borstkas kan de ademhalingen nauwelijks bijbenen. Het enige wat ik zie is de duisternis. Een penetrante zoete lucht bezorgt mij rillingen. Waar ken ik die geur van? In de verte zie ik een lichtje langzaam op mij afkomen. Het wordt steeds groter en feller. Een harde lach klinkt als een donderwolk boven mijn hoofd. Mijn hart bonkt als ik de grimas van de heer Soko voor me zie. Zijn bloed doorlopen ogen kijken dwars door mij heen. 'Mevrouw Jensen, het wordt hoog tijd dat u mij weer betaalt...' Ik schrik wakker van gebonk. 'Ww... Wat was dat?' prevel ik zachtjes. Wederom klinkt er een luid geklop. Langzaam schuiffel ik naar de voordeur. 'Goedemiddag mevrouw Jensen, ik ben de deurwaarder. U heeft nog een rekening van drieduizend euro, van uw hypotheek open staan. Klopt dat, mevrouw?' 'Dat zou best kunnen...,' stamel ik. 'Zou u zo vriendelijk willen zijn om de rekening binnen twee dagen te betalen?' Ik pak de brief uit zijn handen en gooi de deur voor zijn neus dicht. De heer Soko..., flitst er door mijn gedachte. Ik gris de telefoon van de bank, ik open de digitale bankafschriften. Mijn handen beginnen te beven. Afgeschreven tien januari aan dhr. Soko: duizend euro, afgeschreven tien februari aan dhr. Soko: duizend euro, afgeschreven...

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2019 - 22:08
Brrr meneer Soko. Zijn naam goed gekozen, ik zie al een duister type :D Ik hoop maar dat meneer Soko ook de hypotheekhouder is anders is het echt hommeles. Het leest als een trein, de derde alinea is een droom cq burnout angstaanval of zwarte magie door Soko? Heel graag gelezen en een fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2019 - 12:08
Brrr meneer Soko. Zijn naam goed gekozen, ik zie al een duister type :D Ik hoop maar dat meneer Soko ook de hypotheekhouder is anders is het echt hommeles. Het leest als een trein, de derde alinea is een droom cq burnout angstaanval of zwarte magie door Soko? Heel graag gelezen en een fijne avond.
Hoi Mw.Marie, Bij de naam Soko kreeg ik meteen al kippenvel.. Hij is niet de hypotheekhouder, Evy zit diep in de problemen! Dat heeft hij goed voor elkaar gekregen. De derde alinea is een mix van een angstaanjagende droom en de invloed ban de zwarte magie van dhr. Soko... Dank voor je positieve reactie, een fijne dag, en veel schrijfplezier met de nieuwe opdracht.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2019 - 23:19
Er klopt iets niet met het beeld van een achtbaan die alleen maar naar beneden raast. Ik begrijp dat vallen, glijden en zakken te saai zijn, maar een achtbaanritje is per definitie in meer richtingen dan één. Het is duidelijk dat 300 woorden eigenlijk te weinig zijn om dit verhaal recht te doen. Die meneer Soko vraagt om een uitgebreide uitwerking met zijn zwart magische afpersingsweb. Met al die telefoontjes moest ik, geheel terzijde hoor, ook denken aan die ingesproken telefoontjes die je 10-20 jaar geleden wel eens kreeg: 'Hallo, dit is Rasti Rostelli. Ja, je hoort het goed!' Daar ging ook altijd iets dreigends van uit.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2019 - 20:50
Er klopt iets niet met het beeld van een achtbaan die alleen maar naar beneden raast. Ik begrijp dat vallen, glijden en zakken te saai zijn, maar een achtbaanritje is per definitie in meer richtingen dan één. Het is duidelijk dat 300 woorden eigenlijk te weinig zijn om dit verhaal recht te doen. Die meneer Soko vraagt om een uitgebreide uitwerking met zijn zwart magische afpersingsweb. Met al die telefoontjes moest ik, geheel terzijde hoor, ook denken aan die ingesproken telefoontjes die je 10-20 jaar geleden wel eens kreeg: 'Hallo, dit is Rasti Rostelli. Ja, je hoort het goed!' Daar ging ook altijd iets dreigends van uit.
Hoi Tilma, Je hebt gelijk dat een achtbaanrit alle kanten uit kan gaan. Maar het is een droom, daar is alles mogelijk. Ik heb naar een voertuigtuig gezocht waar de hp de wind kan horen, voelen etc. In een auto of vliegtuig zit je meestal opgesloten. Ik ga er over nadenken, misschien valt mij nog een ander idee in. Misschien krijgt meneer Soko nog een vervolg :? Rasti Rostelli zou een comeback hebben gemaakt, dus opletten geblazen! :nod: Dank je voor je reactie, een fijn pinksterweekend!

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2019 - 14:21
Hoi Anke, Ik vraag me af of het spannender wordt met een andere titel. Het voelt alsof je vanaf het begin teveel al weggeeft. De wisselende emoties/stemmingen in de eerste alinea (Versuft - haastig - stoicijns - zuchtend - schouders ophalen - smijten) passen prachtig bij het beeld van de achtbaan, trouwens. Bewust? Graag gelezen :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2019 - 20:29
Hoi Anke, Ik vraag me af of het spannender wordt met een andere titel. Het voelt alsof je vanaf het begin teveel al weggeeft. De wisselende emoties/stemmingen in de eerste alinea (Versuft - haastig - stoicijns - zuchtend - schouders ophalen - smijten) passen prachtig bij het beeld van de achtbaan, trouwens. Bewust? Graag gelezen :thumbsup:
Hoi Bartsnel, De titel heb ik bewust gekozen. Omdat ik het verhaal in 300 woorden moest schrijven, en ik de zwarte magie niet echt kon uitleggen, heb ik inderdaad wat spanning weggegeven. Ik wist anders ook niet of de gebeurtenissen duidelijk zouden zijn. Maar ik zal het meenemen voor de volgende keer. Alle woorden die je opnoemt, heb ik min of meer gelijk opgeschreven. Ze kwamen als ideeën in mij op, ik heb ze net als achtbaan niet bewust gekozen. Dank voor je positieve feedback :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 juni 2019 - 20:56
Ik hoop wel op een vervolg. Inderdaad lijkt het maximum woordaantal wat belemmerend te werken. Keuzes, keuzes. Kleine 'zeur dingetjes', je schrijft: 'Het deuntje van mijn telefoon, de nieuwste hit van Metallica, galmt wederom door de woonkamer. Ik neem hem in mijn hand ...', het lijkt of je het deuntje in de hand neemt. Daarnaast schrijf je over een penetrante zoete geur. Ik kan me niet veel voorstellen bij een doordringende zoete geur. Ammoniak is bijvoorbeeld heel penetrant, maar iets zoets? Ik weet het niet. Soko vind ik een mooie onheilspellende naam.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2019 - 22:13
Ik kan me niet veel voorstellen bij een doordringende zoete geur.
@Hadeke: Heb je weleens vlak langs een vuilniswagen gelopen als de gft-bakken worden opgehaald? Rottend fruit, vooral, kan een hele penetrante zoete stank afgeven.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 juni 2019 - 22:45
Ik hoop wel op een vervolg. Inderdaad lijkt het maximum woordaantal wat belemmerend te werken. Keuzes, keuzes. Kleine 'zeur dingetjes', je schrijft: 'Het deuntje van mijn telefoon, de nieuwste hit van Metallica, galmt wederom door de woonkamer. Ik neem hem in mijn hand ...', het lijkt of je het deuntje in de hand neemt. Daarnaast schrijf je over een penetrante zoete geur. Ik kan me niet veel voorstellen bij een doordringende zoete geur. Ammoniak is bijvoorbeeld heel penetrant, maar iets zoets? Ik weet het niet. Soko vind ik een mooie onheilspellende naam.
Hoi Hadeke, Als een van de volgende opdrachten het toestaat, probeer ik een vervolg te schrijven ;) Het (beperkte) woordaantal is soms lastig, maar het daagt je ook uit om creatief te zijn. Je hebt een punt dat het lijkt of ik het deuntje in mijn hand neem. Ik ga kijken of ik de zin kan aanpassen. Bij het schrijven van de penetrante zoete geur moest ik aan een doordringende herengeur van vroeger denken; Amando, (het wordt nog verkocht...) Het was niet mijn favoriete mannengeur. Ik sluit mij aan bij de opmerking van Bart. Dank voor fijne feedback!

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
10 juni 2019 - 10:55
Hoi Ankie, onheilspellend en griezelig. In een sneltreinvaart geschreven. Chapeau!!
Dankjewel Chantal voor je reactie, daar word ik erg blij van!

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 juni 2019 - 21:35
Hoi Anke, je maakt heel nieuwsgierig wat er aan de hand is. Daarbij werp je voor een begin wel aardig wat vragen op. - Waarom wordt de HP veel gebeld? - waarom gaat ze niet naar haar werk? -Wie is Soko - en dan de achtbaan van emoties. Voor het horror element zou je misschien voor een eventuele herschrijf, je wat meer kunnen richten op alleen maar de droom. Desnoods stap je gelijk in de droom en laat je het ontslag gebeuren achterwege. Voor de rest is het een goed verhaal dat de rillingen bezorgt en vraagt naar meer :)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2019 - 9:11
Hoi Anke, je maakt heel nieuwsgierig wat er aan de hand is. Daarbij werp je voor een begin wel aardig wat vragen op. - Waarom wordt de HP veel gebeld? - waarom gaat ze niet naar haar werk? -Wie is Soko - en dan de achtbaan van emoties. Voor het horror element zou je misschien voor een eventuele herschrijf, je wat meer kunnen richten op alleen maar de droom. Desnoods stap je gelijk in de droom en laat je het ontslag gebeuren achterwege. Voor de rest is het een goed verhaal dat de rillingen bezorgt en vraagt naar meer :)
Hoi Annette, Ik moest binnen (ongeveer) 300 woorden het verhaal vertellen. Dat was een uitdaging, daarom heb ik 'zwarte magie' als titel genomen. Het geeft iets prijs over jouw vragen. Ik moet wel erbij zeggen dat je dan een beetje op de hoogte moet zijn van zwarte magie. Ik zou het graag willen herschrijven, maar sta ook te popelen om 'deel 2' te schrijven. Het hele verhaal heb ik al klaar liggen... Hopelijk sluiten een van de opdrachten van komende week aan! Dank voor je fijne feedback :thumbsup: