#249 Zwarte magie
Versuft staar ik voor mij uit. Het deuntje van mijn telefoon, de nieuwste hit van Metallica, galmt wederom door de woonkamer. Ik neem de mobiel in mijn hand, privénummer, staat er op het scherm. Haastig druk ik de oproep weg. Met een stoïcijnse blik bekijk ik de tien gemiste nummers. Vijf keer mijn leidinggevende, tweemaal de bank, en driemaal nummer onbekend. U heeft twee voicemail berichten. Al zuchtend beluister ik ze. 'Evy, het is de zoveelste keer dat je niet opneemt, je bent weken niet op het werk gekomen, het lijkt wel of je spoorloos bent... Je bent ontslagen...'
Ik haal mijn schouders op, de mobiel smijt ik op de bank.
Het kost mij moeite om mijn ogen open te houden, ik merk dat mijn energie het lichaam verlaat. 'Nee!' Ik grijp naar mijn telefoon, maar mijn arm voelt loodzwaar, het is al te laat. Mijn ogen vallen dicht, en mijn hoofd zakt naar beneden.
Het duizelt in mijn hoofd, het lijkt of ik in een achtbaan zit, die alleen maar naar beneden raast. 'Help..., stop!' schreeuw ik, maar de woorden verdwijnen in het oneindige. Een harde wind suist langs mijn oren. Abrupt komt er een eind aan de duikvlucht. Ik sper mijn ogen open, mijn borstkas kan de ademhalingen nauwelijks bijbenen. Het enige wat ik zie is de duisternis. Een penetrante zoete lucht bezorgt mij rillingen. Waar ken ik die geur van? In de verte zie ik een lichtje langzaam op mij afkomen. Het wordt steeds groter en feller. Een harde lach klinkt als een donderwolk boven mijn hoofd. Mijn hart bonkt als ik de grimas van de heer Soko voor me zie. Zijn bloed doorlopen ogen kijken dwars door mij heen. 'Mevrouw Jensen, het wordt hoog tijd dat u mij weer betaalt...'
Ik schrik wakker van gebonk. 'Ww... Wat was dat?' prevel ik zachtjes. Wederom klinkt er een luid geklop. Langzaam schuiffel ik naar de voordeur. 'Goedemiddag mevrouw Jensen, ik ben de deurwaarder. U heeft nog een rekening van drieduizend euro, van uw hypotheek open staan. Klopt dat, mevrouw?'
'Dat zou best kunnen...,' stamel ik.
'Zou u zo vriendelijk willen zijn om de rekening binnen twee dagen te betalen?'
Ik pak de brief uit zijn handen en gooi de deur voor zijn neus dicht. De heer Soko..., flitst er door mijn gedachte. Ik gris de telefoon van de bank, ik open de digitale bankafschriften. Mijn handen beginnen te beven. Afgeschreven tien januari aan dhr. Soko: duizend euro, afgeschreven tien februari aan dhr. Soko: duizend euro, afgeschreven...
Brrr meneer Soko. Zijn naam
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
mw.Marie schreef: Brrr meneer
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Er klopt iets niet met het
Lid sinds
7 jaarRol
Graag gelezen.
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Tilma schreef: Er klopt iets
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
N.D.D. schreef: Graag
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Hoi Anke, Ik vraag me af of
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
bartsnel schreef: Hoi Anke,
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Ik hoop wel op een vervolg.
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Citaat: Ik kan me niet veel
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Ik neem mijn opmerking meteen
Lid sinds
12 jaar 1 maandRol
Hadeke schreef: Ik hoop wel
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Hoi Ankie, onheilspellend en
Lid sinds
13 jaar 9 maandenRol
edwinchantalenquinten
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol
Hoi Anke, je maakt heel
Lid sinds
7 jaar 10 maandenRol
Annette Rijsdam schreef: Hoi
Lid sinds
7 jaar 1 maandRol