wekelijkse schrijfopdracht #240

Voor een eerste inzending is dit heel goed, hoor! Welkom, ik wil wel meer van je lezen in de komende weken. Eén opmerkingetje: als je dialogen schrijft, dan is het makkelijker lezen als je af en toe op een nieuwe regel begint wanneer een andere persoon aan het woord komt. Bij voorbeeld:

Meneer de Vries drukte op knop voor de vierendertigste verdieping en zei verbaasd: “Is er iets mevrouw van Weel?” “Nou, dat kun je wel zeggen!” beet Merel hem toe.

Leest makkelijker als je de zinnen zo organiseert:

Meneer de Vries drukte op knop voor de vierendertigste verdieping en zei verbaasd: “Is er iets mevrouw van Weel?” “Nou, dat kun je wel zeggen!” beet Merel hem toe.

Dank je wel Bruno. Goede tip.

Persoonlijk houdt ik erg van de tegenwoordige tijd. Het is makkelijker om het 'nu' spannend te maken dan het verleden. Tenzij het verleden iets onthuld over het nu. Dit is wel een persoonlijke kwestie, en er is veel debat over. Sommige mensen zijn er tegen, ooit was het verplicht. Ik wil je dus niets opleggen, maar het is zeker iets waar je mee kunt experimenteren om een eigen mening te ontwikkelen. Tip Ook hou ik zelf niet zo van beschrijvende tekst. Deze mening wordt naar mijn idee ook iets breder gedragen. (Al vind ik het ook wel moeilijk om compleet te vermeiden). Ze zeggen: De lezer moet huilen, niet het papier. Concreet:

Hij begroette haar met een vriendelijk “Goedemorgen mevrouw van Weel”. Merel keek hem aan en er knapte iets in haar. “Laat dat goede er maar af!’ snauwde ze naar hem.

Je doet dit eigenlijk al heel goed, in deze context zal "laat dat vriendelijke er maar af" altijd overkomen als snauwen. Het daarna benadrukken dat ze snauwt kost woorden, en eigenlijk verpesten woorden ieder verhaal. Je kunt niet zonder, maar gebruik ze zo min mogelijk. Ik ben hier zelf ook nog zoekend in hoor, maar in mijn tekst heb ik bijvoorbeeld gebruik gemaakt van een hoofdpersoon die door de zenuwen onzeker wordt, dat laat zijn handelen merken. Misschien kun je er uithalen wat ik bedoel. (zo niet, dan ben ik gefaald en mag je het laten weten ik ben hier ook om te leren) Je kunt ook experimenteren met het weglaten van stukjes informatie. Als de baas niets gezegd had over de promotie was niet enkel mw van Weel stomgeslagen achtergebleven, maar ook de lezer. Deze zou dan terug in de tekst duiken, op zoek naar info die hij gemist had. De mail had een dubbelzijdige lading kunnen dragen, en de lezer zou er zelf uithalen dat zij promotie kreeg. Zo geef je de lezer een actieve rol in je verhaal. Dat vinden ze vaak leuk, al moet je er niet in doorslaan. Top Je hebt een goed gevoel voor woordkeuze. De baas voelt verontwaardigd, net zoals van der Weel geïrriteerd voelt. Dat betekend dat je je kunt verplaatsen in de personages en je bent instaat je uit te drukken zoals zij dat zouden doen. Ik vond het een leuk verhaaltje en ik hoop dat je meer komt schrijven. Groeten, Michael

Bedankt Michael, dit moedigt zeker aan om meer te schrijven.

Fief, Ja, aardig verhaal. Concept van een misverstand. Let op je notatie van de dialogen en geef een enter voor de nieuwe spreker. Je tekst is nu een blok. Het lezersoog wil overzicht. Probeer een scene compact op te bouwen - geef het beeld in 1 keer:

Merel stapte in de lift. Er stond al een man in de lift. Het was haar baas, meneer de Vries en de man naar wie ze onderweg was

de lift is al genoemd in de 1e zin, je hoeft dat niet tweemaal te herhalen. J ekunt de baas ook in 1 keer noemen, in plaats van in drie stappen. (Merel stapte in. Haar baas, meneer De Vries, stond er.)

Duidelijk. Bedankt Jan. Ik ga erop letten.

Fief, Goed geschreven. Als je de laatste alinea na pling weg laat en de herhaling van de baas van de woorden van Merel weet te vermijden dan wordt het einde krachtiger. En...een hond heeft een baas, een mens heeft een chef of afdelingshoofd of manager of leidinggevende. Maar misschien is dat omdat baas één van mijn persoonlijke jeukwoorden is. Met plezier gelezen. Ik lees graag meer van je.

Bedankt voor je feedback. Blij te horen dat je niet meteen bent afgehaakt. Dat geeft moed om verder te gaan.

Fief leuke eerste inzending, al veel reacties gehad, sluit ik me bij aan. Ik heb jouw tekst graag gelezen en kom weer lezen. We zijn hier allemaal om te leren en ik wens je succes en schrijfplezier Fijn weekend.

Fiet ik sluit mij helemaal bij Marie aan. Leuk bedacht. Fijn weekend

Ik vind het een leuke, verzorgde tekst en je bent een verrijking voor het forum hoor. Er zijn me wel wat kleine taalfoutjes opgevallen (zie hieronder) maar het grootste vraagteken waar ik mee zit is toch inhoudelijk van aard: wat stond er dan in dat e-mailbericht dat haar op het verkeerde been heeft gezet? Dat mis ik hier toch wel erg. Nu blijf je als lezer toch een beetje onbevredigd achter. Ik heb overigens geen enkel bezwaar tegen het gebruik van de verleden tijd. Het belangrijkste is je tijden zorgvuldig te kiezen en niet willekeurig door elkaar te gooien en dat doe je prima. Dan de taalfoutjes (ik ben nogal een pietje-precies, dus trek het je allemaal nu ook weer niet te veel aan! De ‘grote’ dingen doe je al prima: consequente tijden, afwisseling in zinsbouw en woordkeus, natuurlijk klinkende dialogen, …): 'meneer de Vries’ en ‘mevrouw van Weel’ -> dat moet ‘meneer De Vries' en mevrouw Van Weel' zijn. Zie https://onzetaal.nl/taaladvies/hoofdletters-in-na… Het is gebruikelijk om dialogen met enkele aanhalingstekens te omsluiten, niet met dubbele. ‘ik heb een e-mailbericht ontvangen waarin ik vriendelijk wordt verzocht om mijn spullen te pakken.’ -> ‘ik' aan het begin van de zin moet natuurlijk met een hoofdletter, maar er is een groter probleem: het moet zijn 'ik word verzocht' (‘word’ zonder t) of 'mij wordt verzocht’ (‘mij’ in plaats van 'ik'. Zie https://onzetaal.nl/taaladvies/reizigers-wordt-ve… ‘e-mailbericht' is een prima woord en in geschreven taal absoluut de beste keus wat mij betreft, maar in gesproken taal, zeker als die uit de mond van een heel boos iemand komt, vind ik kortweg 'e-mail' een stuk geloofwaardiger. “Ontslagen?” antwoordde meneer de Vries. -> Er is hem geen vraag gesteld, dus liever bijvoorbeeld 'reageerde' in plaats van 'antwoordde'. ‘u bent iemand waarop ik kan bouwen’ -> In gesproken taal is dit wel oké, maar beleefder is: ‘u bent iemand op wie ik kan bouwen’. Zie https://onzetaal.nl/taaladvies/vrienden-waarop-op…

Dank je wel Katja. Er staan inderdaad wat slordige foutjes in. Leermomentjes. Bedankt dat je me daar op wijst. Ik kan niet beloven dat ik ze niet meer zal maken, maar ik ga er wel op letten. De linkjes die je erbij hebt gezet, zijn ook wel fijn. De wekelijkse schrijfopdrachten zijn in ieder geval een goede oefening en leuk om te doen. Mijn volgende staat al klaar om ingezonden te worden.

Hallo Fief, … wat een verrassend verhaal. Merel heeft zich krachtig geweerd; gelukkig was dat niet nodig. Met plezier gelezen.

dank je wel Riny