Ilse kijkt gehaast op haar horloge, ze ziet dat het bijna negen uur is. Ze merkt dat haar pumps beginnen te knellen.

... van het rek gegrist? Vraagt ze zich gefrustreerd af.

Vlug loopt ze naar binnen en zegt gehaast tegen de receptioniste: 'Goedemorgen!' Vriendelijk begroet ze haar.

de wandklok geeft aan dat het negen uur is.

Zijn naakte, gespierde lichaam zit verstrengeld in de hare.

Is verstrengeld met de hare. (In elk geval niet 'de hare') Sex - seks probeer de cliché beeldspraak te vermijden: -Haar droombeeld vervaagt in duizend stukjes. -Haar hoofd is op hol geslagen. en dergelijke. Tip: schrijf niets dat je eerder ergens las. probeer ook de uitlegwoorden in de dialoog te vermijden: verlangende/paniekerige/kalm enz.. Het blijkt allemaal uit de scene. Nogmaals: Vertrouw op je lezer. Die weet echt vanaf het moment dat Bas in beeld komt waar dit verhaal over gaat.

Hoi Janpmeijers, Bedankt voor je uitgebreide reactie :thumbsup: Iets afleren is voor mij erg moeilijk. Ik heb het commentaar eerder gekregen, en ik vrees dat dit ook niet de laatste keer is. Ik zal jouw advies zeker meenemen. Het zijn allemaal verbeterpunten. quote]Zijn naakte, gespierde lichaam zit verstrengeld in de hare.

Anke, ik ben het met JanP eens, clichématige scene. Maar wel goed beschreven en dat ben jij :thumbsup: Al veel aandachtspunten zijn hier toegelicht, ik heb niets meer. Heel graag gelezen, ik houd van je stijl. Fijne dag

Hoi Anke, Ik geloof dit verhaal. Met een clichéverhaal is namelijk niets mis, als je het maar lekker brengt. Juist omdat het cliché is kan de lezer driekwart zelf invullen en dus kun je driekwart van je verhaal strippen; oké de helft dan. Pas op met bijvoeglijke naamwoorden met dezelfde betekenis: vlug, snel, gehaast, ongeduldig. Dat doet wat gekunsteld aan. Kies er eentje uit of gebruik ze helemaal niet en laat gewoon droog zien wat er gebeurt. Less is more. Fijne dag!

Anke Kessels, je schreef:

Cliché beeldspraak lijkt mij ook prima,

Nee. Bianca de Vrind schreef:

Met een clichéverhaal is namelijk niets mis

Ja. Veel lezers houden van een clichéverhaal. En als je het origineel brengt nog meer lezers. Vermijd dus cliché beeldspraak, ongeacht het genre. ;)

Anke ik vind het een grappig verhaal. Ik voelde het al aankomen, dit blijft niet bij een gewone alledaagse lifttocht :D Ik hoef niet in te gaan op de feedback die je hebt gekregen. Janpmeijer heeft het weer goed aangegeven vind ik. Maar ik heb je verhaal graag gelezen. Fijn weekend

Och heden Anke, … ik zal aan je verhaal denken wanneer ik de lift van de bieb gebruik. . Ik kom dan zo in het walhalla van romans. Heerlijk om in zoveel boeken te duiken en te snuffelen … Je hebt een droom van een verhaal geschreven. :nod: :thumbsup: .

Here’s Katja! Jan heeft al aardig wat gras voor mijn voeten weggemaaid, maar ik ben het met bijna alles wat hij heeft opgemerkt hartgrondig eens, dus ik ben er alleen maar blij mee. En natuurlijk kan ik zelf ook nog wel wat verzinnen. Ik ben het bovenal met Jan eens dat er niks mis is met het beschrijven van een vrij standaard gebeurtenis, zoals de ontmoeting met romantische afloop die hier voorbij komt, maar dat dat nog niet wil zeggen dat je dat ook met standaardformuleringen moet doen. Juist niet dus, want wat is dan nog het bestaansrecht van je tekst? Je wilt wel een tekst produceren die niet al honderd keer op bijna precies dezelfde wijze in elkaar is gedraaid. ‘X staart naar Y met een verlangende blik’, 'ze verdrinkt in zijn ogen', ‘een lichte duizeling gaat door haar hoofd’, ‘hij drukt zijn warme lichaam tegen haar aan’ … Je zou bijna gaan denken dat iemand een app heeft gemaakt waarmee je met één druk op een knop een hele reeks standaardzinnen aan elkaar kunt rijgen en zo een kant-en-klaar verhaal kunt produceren. En echt, zo heel moeilijk is het nu ook weer niet: je kunt dat soort zinnen bijvoorbeeld best als inspiratie te gebruiken en er net een andere draai aan geven. Dat is al een belangrijke stap in de goede richting. Dus niet ‘ze verdrinkt in zijn ogen’ maar bijvoorbeeld’: ‘er zou eigenlijk een bordje met 'pas op! verdrinkingsgevaar!' bij zijn ogen moeten staan’. Hetzelfde cliché, ,maar wel op een originelere manier gebracht. Je moet bij zoiets dan wel steeds oppassen dat het niet opeens een sarcatische ondertoon krijgt :) Dan nog, zoals gebruikelijk, een aantal specifiekere punten, om te beginnen bij de titel: ''Met voorbedachte rade?' Uhm, hoezo? Hoe komt dat in de tekst terug? Ik zie dat niet zo erg. En dit is niet de Story, waar ze zomaar iets boven een artikel zetten en zich er dan uit kunnen ‘kletsen’ door er een vraagteken achter te zetten. O, en het is trouwens ‘met voorbedachteN rade’ (ik wist het ook niet helemaal zeker, dus ik heb het even opgezocht. Bij elke tekst waar ik hier feedback op geef zoek ik altijd wel een paar (en soms aardig wat) dingen op in het woordenboek, voordat ik al te stellig beweer dat iets fout is. Dus ook bij het schrijven is een woordenboek binnen handbereik zeker geen overbodige luxe. ‘Haar pumps beginnen te knellen.’ -> Ik vermoed dat die pumps al knelden vanaf het moment waarop ze ze aantrok. Op dit moment beginnen ze door dat geknel ook nog eens pijn te doen (ze heeft er vemoedelijk nog maar nauwelijks op gelopen: ze is met de auto, want file, en is dus voor zover ik kan inschatten vanuit haar woning naar de auto gelopen en zojuist vanaf de parkeerplaats van de lift. Ik zou hier daarom iets schrijven als 'Die schoenen beginnen nu al pijn te doen'. Met die zin laat je ook meer aan de lezer over (wat die meestal wel weet te waarderen): 'nu al' is een aanknopingspunt, de schoenen doen pijn, dus waarschijnlijk knellen ze (het knellen hoef je dan dus zelf niet eens te noemen. Aarzel niet om je lezer aan het werk te zetten! Een tekst waarin alles wordt uitgespeld is meteen een stuk minder boeiend. ‘rennen, 'vliegen', haasten’: ik vind het niet nodig om aanhalingstekens om ‘vliegen’ te plaatsen. Dat rennen is hier ook niet letterlijk bedoeld, in het verlengde daarvan snapt de lezer echt wel dat dat ook voor 'vliegen' geldt. ‘ Iedere ochtend komt ze nipt op tijd aan op haar werk. De schuifdeuren gaan open. ‘ -> Die eerste zin lijkt me er een van algemene aard, er wordt gezegd wat er elke ochtend gebeurt. En dan gaan opeens de schuifdeuren open. Ik zou ofwel er een zinnetje tussen zetten zoals 'Zo ook deze ochtend', ofwel de tweede zin op zijn minst op een nieuwe regel laten beginnen. ‘Vlug loopt ze naar binnen en zegt tegen de receptioniste: 'Goedemorgen!'’ -> Jan zei dat er niks met deze zin mis is, maar dat ben ik niet met hem eens. Ik kan weer op een van mijn stokpaardjes gaan zitten, dat van de onjuiste samentrekking. Dit is een nevenschikking van twee hoofdzinnen: - Vlug loopt ze naar binnen en - (Ze) zegt tegen de receptioniste: ‘Goedemorgen’ Dat ‘ze’ laat je weg omdat dat bij samentrekkingen gebruikelijk is. Maar helaas klopt er hier dan iets niet. Als de eerste zin had geluid 'Ze loopt vlug naar binnen', was er niets aan de hand geweest en werd de gecombineerde zin 'Ze loopt vlug naar binnen en zegt tegen de receptioniste...', maar een element uit de eerste zin kun je alleen in de tweede weglaten als het aan een aantal voorwaarden voldoet, en een van die voorwaarden is dat het op dezelfde plaats moet staan als in de eerste zin: dus NA de persoonsvorm. En dan zou de volledige zin, met 'ze' er nog in, zo hebben geluid: 'Vlug loopt ze naar binnen en zegt ze tegen de receptioniste...' en dat klopt natuurlijk niet. Lang verhaal, ik hoop dat je het nog kunt volgen (een betere uitleg vind je hier: https://www.braint.nl/taalgids/stijlfouten/foutie… en hier: https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/725/same… Kortom, correcte versies van je zin zijn dus: ‘Vlug loopt ze naar binnen en ze zegt tegen de receptioniste: 'Goedemorgen!'’ en ‘Ze loopt vlug naar binnen en zegt tegen de receptioniste: 'Goedemorgen!'’ Heel veel meer echte fouten zie ik niet in de tekst, dus prima gedaan. Je houdt het vrij simpel en dat doe je goed: houd het simpel en experimenteer gedoseerd met wat meer beeldende taal, zo zoek (en vind!) je daarin uiteindelijk ook je eigen stem.

Ik snap de titel nu, maar een heel subtiel hintje waarmee je 'verraadt' dat die collegahaar inderdaad in de gaten houdt, zou geen kwaad kunnen. Dat mag best iets zijn dat je als lezer gemakkelijk over het hoofd kunt zien, maar als je dan aan het eind toch even 'terug gaat zoeken' hoe het nu precies zat, valt alles alsnog op zijn plaats. Daar houden veel lezers wel van denk ik.