#239 Bankzitter

Tot drie keer toe verwacht ik te gaan horen wat er is gebeurd. Maar ik krijg het niet. Ergens begrijp ik die keuze wel, maar ik sta er niet achter.

Tot drie keer toe verwacht ik te gaan horen wat er is gebeurd. Maar ik krijg het niet. Ergens begrijp ik die keuze wel, maar ik sta er niet achter.

Ik val over de zinsnede "De gevierde manager was gezonken tot een labiele persoonlijkheid"; ik kan er moeilijk bij dat het hoofdpersonage ooit een gevierd manager was. Ik heb in mijn 25 jaar carrière meer dan één manager zien ontslaan om "dwingende redenen"; ik heb er zelfs zelf al één ontslagen in één van de bedrijven die ik zelf oprichtte. Die waren stuk voor stuk na een paar maanden weer ergens aan de slag, ongeacht de reden waarvoor ze ontslagen waren. Ik kan er dus niet bij dat iemand die ooit een "gevierd manager" was na acht maanden al zo aan de grond zou zitten... Wat ik daar dan, uit mijn ervaring in die wereld, bij denk, is: die persoon had nooit manager mogen worden. Sorry als dat hard klinkt, maar ik spreek nu even als bedrijfsleider, niet als amateur-schrijver.

Tot drie keer toe verwacht ik te gaan horen wat er is gebeurd. Maar ik krijg het niet. Ergens begrijp ik die keuze wel, maar ik sta er niet achter.

Nynke wat weer een mooi stukje van jouw hand. Ik heb je teksten gemist de afgelopen tijd! Heel goed van Karin, acceptatie duurt lang, maar als het dan zover is, komt de eigen strijdkracht weer boven water. Zet 'm op Karin :thumbsup: Het leest als een trein,ik haal er geen 'onvolkomenheidjes' uit. :thumbsup: Heel graag gelezen en fijne avond strakjes.

Hoi Nynke, Mooi. Mooi gedrapeerd om die oude loyale zitbank heen. Het mooist vind ik dat laatste beeld van de wind die de kruimels mee neemt.

Karin liet zich op de grond voor haar royale zitbank zakken en leunde tegen de zitting terwijl ze haar knieën optrok naar haar borst.

Ze was diep gezonken en bezat niet de kracht haar hoofd weer boven water te krijgen.

als een klein duiveltje dat er plezier aan beleefde om haar te kwellen.

Nyceway, Goed verhaal. Paar opmerkingen over stijl.

Karin liet zich op de grond voor haar royale zitbank zakken en leunde tegen de zitting terwijl ze haar knieën optrok naar haar borst.

het beeld is duidelijk, prima. Dan schrijf je: 'Ze maakte zich klein' - dat is een overbodige mededeling. Feitelijk een uitleg.

Ze was diep gezonken en bezat niet de kracht haar hoofd weer boven water te krijgen.

het eerste deel vd zin is een uitleg, houd het bij 'ze bezat niet enz.' (Probeer het zonder de standaard uitdrukking 'hoofd boven water' te formuleren.)

als een klein duiveltje dat er plezier aan beleefde om haar te kwellen.

als een duiveltje dat haar kwelde - (het werkwoord kwellen zegt alles, daar schuilt immers het genot in voor de kwelgeest. Klein bij duiveltje hoeft echt niet ;) ). Kortom, concentreer de tekst op de emotionele setting en vermijd de duiding.

Ik wilde naar aanleiding van de reactie van Tilma al aangegeven dat het om een manager Financiën gaat die fraude heeft gepleegd. Ik heb zelf jarenlang als manager Financiën gewerkt (geen fraude gepleegd hoor). De verleiding kan soms groot zijn en als manager kun je de fraude in sommige bedrijven behoorlijk lang verborgen houden. Wanneer je niet integer bent is het in die sector heel moeilijk om weer opnieuw aan de slag te komen. Juist in dit soort functies wordt normaal gesproken zorgvuldig onderzocht of iemand betrouwbaar is bij de aanname van nieuw personeel. Hopelijk klinkt het wat geloofwaardiger met deze toelichting.

Goed verhaal! Ik heb één dingetje: [quote: nyceway]De gevierde manager Financien was gezonken tot een labiele persoonlijkheid die een relatie met zichzelf zocht op een oude bank.