Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#239 Niet kijken

Ze wil niet kijken hoe haar acht jaar jongere zusje opstaat en naar de rand van het zwembad flaneert, hoe zich gelijktijdig overal gezichten oprichten met zonnebrillen die toevallig, heel toevallig, de kant van haar zusje op staan. Haar zusje ziet het ook, al doet ze alsof dat niet zo is. En natuurlijk weet ze, daarvoor hoeft ze niet eens die terloopse blik opzij te werpen, ze wéét dat mama ook kijkt. Mama zuigt haar ranke gestalte in zich op. Dat zonnige levensgenietende lijf vol jeugd, perfect gevormd, volmaakt blonde haren, bikini die net verhult wat hij moet verhullen. Gloeiend van trots kijkt mama hoe het zusje soepel het water in duikt. Het is bloedheet. Ella probeert niet te denken, niet om zich heen te kijken. Ze wil alleen maar even afkoelen. Zij heeft geen borsten, geen mooie zandloper met ronde billetjes, maar ze is wel veel slanker dan haar zusje. Mager, zeggen mensen zelfs. Sierlijk lopen kan ze niet goed, maar die paar stappen naar het zwembad, die moeten toch wel lukken. Ze wil er niet aan denken, alleen maar afkoelen. Jezelf zijn, dat is toch het belangrijkste, dan ben je toch eigenlijk het mooist? Ella staat op en loopt langzaam, met haar hoofd rechtop en haar schouders naar achteren, de zeven, nee acht, passen naar de rand van het zwembad. Ze brandt haar voeten, maar doet alsof ze het niet voelt. De zon schijnt in haar gezicht en een paar tellen ziet ze niets. Dan laat ze zich in het ijskoude water vallen. Als ze boven komt en het water uit haar ogen heeft gewist ziet ze ligbedden met voetzolen op haar gericht, overal waar ze kijkt alleen maar voetzolen.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi gebracht Bianca, de 'strijd' tussen twee zussen. Mss weet de andere zus het wel niet, kan ook nog. Je verhaalleest lekker door. In de laatste alinea, als je hiermee eindigt vind ik het sterker worden: Als ze boven komt en het water uit haar ogen heeft gewist ziet ze ligbedden met voetzolen... Graag gelezen en fijne avond strakjes.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Op mij komen die voetzolen dan weer wat geforceerd over. Dat is dan wel weer het andere uiterste. Wel een prettige goedbeschreven scene verder.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca de vrind, Sterke scene, goed vanuit de beleving van het personage geschreven. Let op dat je het niet te mooi schrijft.
gracieus naar de rand van het zwembad flaneert,
Het is wat dubbel met gracieus en flaneert. Een goed gekozen woord is sterker. 'duiken als een zeemeermin' is geen sterk beeld. Immers een zeemeermin heeft geen benen en de zus duikt van de rand het zwembad in, laat het zien zoals het is. wat anders:
Even later ligt haar zusje weer te zonnen
schrap zo'n saaie tijdaanduiding - de lezer snapt vanwege de witregel dat er sprake is van een tijdsprong/nieuwe scene.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi Bianca, vooral deze omschrijving "Dat zonnige levensgenietende lijf vol jeugd". Het maakt mij nieuwsgierig naar de relatie tussen Ella en haar jongere zusje.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bianca, … wat een fijn verhaal. Je maakt een tienergevoel zo duidelijk. Een beetje overdrijven in deze context mag wel van mij; het hoort bij tienergevoelens, dat is dan mijn mening, hoor. Ik ben geen coach, daar durf ik niet tegen in te gaan. Met plezier gelezen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, Bianca. Herkenbaar geschreven. Je eerste verbinding met je identiteit is je uiterlijk en dat kan al een behoorlijke hindernis zijn. Dat laatste beeld is erg sterk. Misschien zou je het eerste 'voetzolen' nog kunnen vervangen in 'voeten'. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi stukje over de zussenstrijd. 'Ze brandt haar voeten, maar doet alsof ze het niet voelt. De zon schijnt in haar gezicht en een paar tellen ziet ze niets. Dan laat ze zich in het ijskoude water vallen.' Dit vind ik persoonlijk een iets te veel op de activiteiten gerichte scene, terwijl je daarvoor heel erg de beleving van het personage omschrijft. Bovendien wie kan hier beoordelen of ze ook echt haar voeten brandt? Vind je laatste zin trouwens wel mooi, juist omdat hij wat overdreven is.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal! Kijk wel uit dat de lezer niet de twee zussen door elkaar haalt. Er zijn nu twee 'zussen' en ook twee keer 'haar zus', waarvan er maar één een naam krijgt. Om verwarring te voorkomen kun je ze ook allebei een naam geven. [quote: Bianca de Vrind-Zegers] al doet ze alsof dat niet zo is.[/quote] Alsof ze niet kijkt of alsof ze niet wordt aangekeken? Doen alsof je niet kijkt lijkt me lastig, maar als het slaat op de gezichten die per ongeluk haar kant op staan, wordt er verkeerd gerefereerd. [quote: Bianca de Vrind-Zegers]En natuurlijk weet ze, daarvoor hoeft ze niet eens die terloopse blik opzij te werpen, ze wéét dat mama ook kijkt.[/quote] Het komt hier een beetje over alsof je de structuur van de zin expres omver gooit, om hem eleganter over te laten komen, maar hij wordt er juist wat krom door. Hou het simpel: 'En natuurlijk weet ze dat mama ook kijkt; daarvoor hoeft ze niet eens die terloopse blik opzij te werpen.' [quote: Bianca de Vrind-Zegers]...het water uit haar ogen heeft gewist...[/quote] Wissen doe je van een computer of een schoolbord. je wrijft iets uit je ogen. Graag gelezen!