Lid sinds

5 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 227 De Studio

Zijn studio lag midden in de stad. Niet dat iemand zich er ooit van bewust was dat de ruimte bestond. Het was namelijk het zoveelste deel van de stad dat totaal onder de radar verdween. Zo ook de mannequins die er huisvesten. Ze sierden de ruimte, staand, liggend, zittend of poserend in een standje dat hem ambieerde. Af en toe was er een briesje, samen met wat zonlicht dat net langs de stukken krant naar binnen scheen. De kleding van de mannequins wapperde dan subtiel. Dat vond hij spannend. Hoe het hemd net genoeg van een tepel vrijmaakte. Het deed hem denken aan die tijd, toen hij nog thuis woonde en zijn camera zijn enige toeverlaat was. Hoe de buurvrouw daar altijd stond, een silhouet achter het raam. Jarenlang was ze zijn muze, zijn vertier. Tot ze op een dag hem naar binnen vraagde en duidelijk werd dat ze al die jaren wist dat hij haar bekeek. Ze gaf hem toestemming om verder te kijken en aan te raken. Echter de emotie om te voelen had zich minder ontwikkeld. Hij wilde haar beeld, zonder beweging, zonder geluid, evenmin ruis. Ze werd zijn eerste. Na al die jaren, vond hij zijn studio. De kou heerste, de leegte overwon. Een duif landde op een van zijn mannequins en liet zijn excrement achter. Ze kwamen binnen via de ventilatieruimte. Voorzichtig pakte hij het beest vast en draaide zijn nek 180 graden. Met een doekje veegde hij over de mond van de mannequin. De duivenpoep vernielde de lippenstift en hij flipte uit. Hij sloeg het hoofd van de romp en het rolde smakkend door de ruimte. Het kwam terecht bij een tafelpoot. Hij liep richting de tafel en staarde naar de alternatieven. De duif had hem uit zijn element gebracht. De alternatieven waren te klein. Hij greep zijn camera en scrolde door de foto’s.

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Voyeurisme hier, lees ik. In je tweede deel weet ik niet goed welk hoofd van de duif of de mannequin? hier smakkend door de ruimte rolt. Fijne dag.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wel knap, een compleet horrorverhaal in zo weinig woorden. Er is wel wat aandacht voor het beschrijven van de omgeving, maar niet echt heel veel. En er is wel spaarzaam gebruikgemaakt van bijvoeglijk naamwoorden (al was dat slechts een middel, niet het doel). @mw.Marie: ik vrees dat het het hoofd van de mannequin betreft. Duiven hebben als het goed is geen hoofd, zelfs niet voordat er iets van hun romp wordt geslagen. Maar zeker weten doe ik het ook niet, want deze tekst blinkt niet bepaald uit door zorgvuldige formuleringen. Taaltechnisch gezien is er dus helaas ontzettend veel mis met deze tekst. Ik zal er maar gewoon doorheen lopen. 'De Studio' --> De titel: graag alleen het eerste woord met een hoofdletter beginnen. Zie https://taaladvies.net/taal/advies/tekst/98/hoofd… 'Het was namelijk het zoveelste deel van de stad dat totaal onder de radar verdween.' --> onder de radar? onder wiens radar? Dit kun je niet zomaar in het luchtledige zeggen. Tja en dan begint de ellende, die eerste paar zinnen waren nog wel te doen... 'Zo ook de mannequins die er huisvesten.' --> 'huisvesten' wordt hoofdzakelijk gebruikt als overgankelijk werkwoord. Ofwel: A huisvest B, of hooguit in passieve vorm: A is/wordt gehuisvest. Zie https://onzetaal.nl/taaladvies/overgankelijk-en-o… 'huisvesten' als alternatief voor 'wonen' kan (officieel nog) wel, maar zullen veel lezers als incorrect ervaren. 'Ze sierden de ruimte, staand, liggend, zittend of poserend in een standje dat hem ambieerde. ' --> Ook weer een relatief 'moeilijk' werkwoord, 'ambiëren'. Grammaticaal moet het zijn: '...een standje dat HIJ ambieerde', niet 'hem'. Maar die zin zou dan betekenen dat het een standje is dat hij graag zelf zou willen aannemen, en dat bedoel je hier waarschijnlijk niet. Wat jij wilt zeggen kan zo: '...een standje dat hij voor ogen had' of '...een standje dat hij graag zag', Tip nummer één: gebruik geen al te moeilijke woorden, want het lijkt me dat je daar grammaticaal beslist niet tegen opgewassen bent. 'Het deed hem denken aan die tijd, toen hij nog thuis woonde en zijn camera zijn enige toeverlaat was. ' --> Als je schrijft 'Het deed hem denken aan die tijd', verwijs je met 'die' naar een tijd' die je al eerder genoemd hebt. Er is nog geen 'tijd' voorbijgekomen die daarvoor in aanmerking komt. Dus kan hier beter 'de' staan in plaats van 'die'. En dan geen komma en 'dat' in plaats van toen' --> 'zijn enige toeverlaat' is geen geschikte combinatie van woorden. Van toeverlaten heb je er doorgaans maar één. Liefst te gebruiken in de vaste combinatie van 'steun en toeverlaat'. 'Tot ze op een dag hem naar binnen vraagde en duidelijk werd dat ze al die jaren wist dat hij haar bekeek.' --> 'vraagde' is niet fout, al zal het merendeel van de lezers het imiddels wel als fout ervaren. 'vroeg' is inmiddels veel gebruikelijker. --> 'dat ze al die jaren wist' moet 'dat ze al die jaren geweten had'. Er wordt hier vanuit een moment in het verleden verwezen naar een periode die nog verder in het verleden ligt. Dan heb je de voltooid verleden tijd (geweten had) nodig. Als je een moedertaalspreker van het Nederlands bent, zou je dat moeten aanvoelen. Anders vind je dat blijkbaar te veel moeite, of is er dusdanig veel mis met je taalgevoel dat de hier gegeven opdrachten niet echt aansluiten bij je niveau. 'Ze gaf hem toestemming om verder te kijken en aan te raken.' --> 'aanraken' is ook weer een overgankelijk werkwoord. Er moet IETS of IEMAND aangeraakt worden. Je kunt niet in het luchtledige aanraken. Ook hier geldt weer: als je dat niet aanvoelt, gaat het hier echt nooit iets worden. En als je het eigenlijk best aanvoelt, moet je voortaan echt heel wat zorgvuldiger te werk gaan. 'Echter de emotie om te voelen had zich minder ontwikkeld.' --> Het woord 'echter' mag in formele teksten wel aan het begin van een zin staan, maar moet dan direct gevolgd worden door een komma. Aangezien dit geen formele tekst is. is 'echter' hier midden in de zin beter op zijn plaats: 'De emotie om te voelen had zich echter minder ontwikkeld.' --> 'de emotie om te voelen', daar kan ik echt helemaal niks mee. Denk maar eens na over wat je hier precies bedoelt en formuleer het dan beter. 'Hij wilde haar beeld, zonder beweging, zonder geluid, evenmin ruis.' --> 'evenmin ruis' wringt op deze manier. Feitelijk is het een ingekorte versie van 'hij wilde evenmin ruis', maar 'Hij wilde' heb je in een (waarschijnlijk onbewuste) mislukte poging tot samentrekking weggelaten. Wat wel kan: 'Hij wilde haar beeld, zonder beweging, zonder geluid, en ruis wilde hij evenmin.' 'Na al die jaren, vond hij zijn studio.' --> De komma moet weg. 'Een duif landde op een van zijn mannequins en liet zijn excrement achter.' --> je gebruikt het woord 'mannequin' en je bedoelt waarschijnlijk datgene wat Nederlanders een etalagepop noemen (ik vermoed nu dat je een Vlaming bent). De meeste Nederlandse lezers zullen de tekst verder dus waarschijnlijk heel anders opvatten dan jij hem bedoelde, aangezien voor hen een mannequin iemand van vlees en bloed is. 'de duif liet zijn excrement achter' vind ik heel lelijk en 'excrement' een onnodig moeilijk woord. De duif doet zijn behoefte, c'est ça. ('de duif poept' zul je, als je inderdaad een Vlaming bent, hier waarschijnlijk niet graag willen schrijven. 'Ze kwamen binnen via de ventilatieruimte.' --> Wie? De duiven bedoel je uiteraard. Maar die heb je nog niet in meervoudsvorm benoemd, dus dan kun je er in principe ook niet in meervoudsvorm naar verwijzen. 'De duivenpoep vernielde de lippenstift en hij flipte uit.' --> aha, toch gewoon 'duivenpoep' --> 'vernielen' is geen gelukkige keuze. 'verpesten' en 'ruïneren' kunnen bijvoorbeeld wel. --> het werkwoord 'uitflippen' bestaat niet. 'uit' graag verwijderen. 'Hij sloeg het hoofd van de romp en het rolde smakkend door de ruimte.' --> Het hoofd smakte neer, op kwam met een smak op de grond terecht, maar het rolde beslist niet smakkend. In deze vorm zou smakken namelijk 'een klap­pend ge­luid met de lip­pen of met de tong ma­ken' betekenen. 'De duif had hem uit zijn element gebracht.' --> liever 'gehaald' in plaats van 'gebracht' Nogmaals, dit is een abominabel slecht geschreven tekst. Ik hoop dat je op mijn input reageert en ben benieuwd wat je 'ambitie' hierin is. Ik wil iedereen die zijn beste beentje voorzet wel helpen, maar dat beste beentje lees ik vooralsnog niet aan je tekst af.

Lid sinds

7 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi J.C. Hommel, wat een apart figuur, die HP van jou! Je beschrijft hem en zijn belevingswereld / gevoelsleven heel knap, zo iemand zou in het echt zo maar kunnen bestaan. Graag gelezen.