Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#227 de geur van zonlicht

Opgeschrikt door het aanzwellen van de orgelmuziek, keek Yorick even op naar pastoor Mussert die op het altaar zijn armen spreidde, maar concentreerde zich toen weer op het meisje dat op de tweede rij zat. Haar haar rook naar perzik. Dat had hij geroken toen hij achter haar aanliep bij het ter communie gaan. Hij was verliefd op die geur. Ze rook naar een lentedag in maart. De Petruskerk was vierhonderd jaar oud en zo rook het er ook. Het gebouw had de beeldenstorm doorstaan en er stonden tientallen heiligenbeelden in nissen langs de zijbeuken. Hoog in het gewelf was een fresco geschilderd waarin God met tegenzin de schepping leek uit te voeren. Het was behoorlijk vervaagd en aan een opknapbeurt toe. Rondom het voorportaal van de kerk hing een serie schilderijen die de kruisweg verbeeldden waar Christus in veertien scènes langs de menigte in Jeruzalem zwoegde. Alles ademde zielloosheid uit, de stenen, de pilaren, de vloertegels. De spitsboogvensters met hun glas-in-loodramen lieten amper zonlicht binnen. Zelfs het licht van honderden kaarsen kon de ruimte niet tot spiritualiteit inspireren. Niets in deze stapel stenen die opgetrokken was om te eren en te aanbidden nodigde daar uiteindelijk echt toe uit. De bogen niet, de standbeelden niet, de schilderijen niet, de banken niet, de wandkleden boven het altaar niet en zelfs het orgel dat hoog op het koor stond niet. Yorick was nog geen tien jaar oud en al zo goed als van zijn geloof gevallen. Alleen het meisje op de tweede rij aanbad hij.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Tilma, pastoor Mussert, hier heb je me laten glimlachen. Jammer dat de Petruskerk zo weinig inspirerend is, maar Yorick geniet wel degelijk :unibrow: Fijne dag.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De tekst voldoet zeker heel goed aan de opdracht en schetst een mooi beeld van een herkenbare situatie. Ik heb wel het gevoel dat het nog niet echt een afgeronde tekst is (maar dat hoefde voor deze opdracht overigens ook totaal niet). Het laatste deel van de tekst gaat heel uitgebreid over de kerk, terwijl het de HP natuurlijk vooral om het meisje gaat. Dus mijn verwachting bij het lezen is dat het directe (nog?) niet geschreven vervolg dan weer uitgebreid naar het meisje schakelt. Dan wat meer in detail: De titel moet natuurlijk met een hoofdletter beginnen. Dat lijkt me gewoon een klein slordigheidsfoutje: ik kan geen goede reden bedenken waarom deze titel zonder hoofdletter zou moeten zijn. 'Opgeschrikt door het aanzwellen van de orgelmuziek, keek Yorick even op naar pastoor Mussert die op het altaar zijn armen spreidde...' --> De komma na orgelmuziek zie ik liever verdwijnen --> De naam Mussert is erg opvallend. Ik weet niet of die met opzet is gekozen, maar de achterliggende gedachte daarbij ontgaat me dan. Als het 'zomaar' een naam is, zou ik toch liever een naam zien die geen 'onverwachte' associaties oproept. --> 'OP het altaar lijkt me een beetje al te wild. 'achter' of 'aan' lijkt me passender. 'Dat had hij geroken toen hij achter haar aanliep ' --> 'aan liep' graag los van elkaar. Het gaat hier niet om het werkwoord 'aanlopen'. 'De Petruskerk was vierhonderd jaar oud en zo rook het er ook. Het gebouw had de beeldenstorm doorstaan...' --> Dat 'zo rook het er ook vind ik mooi geformuleerd. --> Als die kerk vierhonderd jaar oud was en de beeldenstorm (van 1566) had doorstaan, moet dit verhaal zich vóór 1566+400 = 1966 afspelen. Dat kan natuurlijk prima. De tekst bevat immers geen elementen die dat tegenspreken (een mobiele telefoon was bijvoorbeeld uiteraard al een probleem geweest). Ik vraag me echter wel af of je je hier van bewust was bij het schrijven. Als je historische feiten in je tekst verwerkt, moet je natuurlijk wel zorgen dat alles klopt, maar hier kom je goed weg mee :) 'Hoog in het gewelf was een fresco geschilderd waarin God met tegenzin de schepping leek uit te voeren.' --> liever 'waarop' in plaats van 'waarin' --> Ik vind de combinatie van 'schepping' en 'uitvoeren' niet zo mooi. Vaak biedt in dit soort gevallen het combinatiewoordenboek (https://combinatiewoordenboek.nl/) uitkomst, maar helaas staat het woord 'schepping' daar niet in. Als je hier, zoals ik vermoed, een beetje een nonchalante, terloopse formulering wilt gebruiken, zou je bijvoorbeeld kunnen kiezen voor 'waarin God met de schepping bezig was'. ' schilderijen die de kruisweg verbeeldden waar Christus in veertien scènes langs de menigte in Jeruzalem zwoegde' --> liever bijvoorbeeld 'waarbij' in plaats van 'waar' --> 'scënes' vind ik niet zo mooi gekozen. Het officiële woord is 'staties' maar we zitten toch min of meer in het hoofd van de Yorick en dat woord zie ik hem niet zo snel gebruiken. Maar ik zou toch wel voor net iets passenders kiezen, bijvoorbeeld 'taferelen'. Als je echt heel erg wilt benadrukken dat Yorick 'aan het woord' is, kun je 'scènes' natuurlijk wel laten staan. 'Alles ademde zielloosheid uit, de stenen, de pilaren, de vloertegels.' --> Het juiste werkwoord is hier 'ademen', niet 'uitademen' --> Ik ben nogal een fan van de dubbelepunt en zou die hier gebruiken in plaats van de eerste komma. Daarmee geef je de lezer extra houvast (zo van: let op, ik ga nu opsommen wat ik met dat 'alles' allemaal bedoel. 'Zelfs het licht van honderden kaarsen kon de ruimte niet tot spiritualiteit inspireren.' --> De combinatie van 'spiritualiteit' en 'inspireren' vind ik niet zo mooi. De twee woorden hebben dezelfde 'roots', wat ze niet echt complementair maakt. 'Niets in deze stapel stenen die opgetrokken was om te eren en te aanbidden nodigde daar uiteindelijk echt toe uit.' --> Graag een komma na 'aanbidden'. Het lijkt mij eerder een uitbreidende dan een beperkende bijzin, dus liefst ook nog een komma voor 'die' (zie https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-voor-die-dat/ ) 'De bogen niet, de standbeelden niet, de schilderijen niet, de banken niet, de wandkleden boven het altaar niet en zelfs het orgel dat hoog op het koor stond niet.' --> Deze lange opsomming met steeds 'niet' vind ik hier heel goed werken.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het stukje speelt in 1986. Vierhonderd jaar is afgerond. Pastoor Mussert was een iemand die echt bestond. Het was zijn naam. Ik zou die kunnen veranderen, maar daarmee de mens Mussert tekort doen. Hij stond overigens inderdaad doorgaans achter het altaar. 'Uitademen' stond tegenover 'inspireren'. 'Spiritualiteit' was niet het woord dat ik zocht, maar bij gebrek aan zin om beter na te denken toch neerzette. Ik deel je bezwaar. Het moest 'schepping' en 'leven' dekken, maar ik kwam er niet op. Het is een concessie geworden. Ik had eerst 'staties' in de tekst staan, maar wilde het stripverhaalachtige van de schilderijen reeks versterken. Bedankt voor je uitgebreide feedback waaruit blijkt dat je aandachtig gelezen hebt. Het spijt me dat ik niet steeds evenveel aandacht in de tekst gestopt heb. Of misschien eigenlijk wel niet. Het leidt in ieder geval tot fijne feedback.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geen probleem, ik ben blij dat je de input op prijs stelt. Nog één laatste opmerking: als je afrondt naar vierhonderd jaar, kun je m.i. toch beter 'bijna' of zo toevoegen. Want zoals het er nu staat, klopt het gewoon niet. En als dit in een te publiceren boek zou moeten komen, zou een persklaarmaker precies hetzelfde bezwaar aantekenen. Maar ik heb uiteraard geen idee wat jouw ambities verder zijn.