# 225 Ik Alfons

Eerlijkheid duurt het langst. Alleen dat met die bug snap ik niet helemaal. Een bug is een fout in een programma.

Ha Marie, Ook jouw stukje ga ik herlezen. Mijn begrip is net zo snel donker als deze kortste dag van het jaar. Wil je wel alsjeblieft de %225 veranderen in #225? Daar raakte ik al van in de war. Het ligt aan mij, hoor.

Eerlijkheid duurt het langst. Alleen dat met die bug snap ik niet helemaal. Een bug is een fout in een programma.

Hey John, je hebt helemaal gelijk. Dank voor je scherpe ict-blik, ik ga het aanpassen. Fijne feestdagen.

Ha Marie, Ook jouw stukje ga ik herlezen. Mijn begrip is net zo snel donker als deze kortste dag van het jaar. Wil je wel alsjeblieft de %225 veranderen in #225? Daar raakte ik al van in de war. Het ligt aan mij, hoor.

Levina, wat fijn dat je al deze moeite doet. Direct aangepast, ook bij mij is het kennelijk donker. Fijne feestdagen met vooral lekker relaxen!

Leuk verhaal, dat mooi bij de Kerst past. Je wisselt wat met het perspectief van de 'hij', naar de 'ik' Alfons. Dat begint al in de eerste zinnen, wat mij dan weer enigszins verwart. Maar qua verwarring ben ik in goed gezelschap las ik in de reacties en daar heb je adequaat op gereageerd. ;-)

Leuk verhaal, dat mooi bij de Kerst past. Je wisselt wat met het perspectief van de 'hij', naar de 'ik' Alfons. Dat begint al in de eerste zinnen, wat mij dan weer enigszins verwart. Maar qua verwarring ben ik in goed gezelschap las ik in de reacties en daar heb je adequaat op gereageerd. ;-)

Dank je Hadeke voor je fijne kerstwoorden. Ik heb nog eens scherp gekeken naar de perspectiefwisseling, je hebt helemaal gelijk. Ik vraag me af of af en toe de alwetende niet aan het woord kan komen. Ik ga er nog eens goed over peinzen deze dagen. Ik wens je fijne feestdagen.

Leuk verhaal, dat mooi bij de Kerst past. Je wisselt wat met het perspectief van de 'hij', naar de 'ik' Alfons. Dat begint al in de eerste zinnen, wat mij dan weer enigszins verwart. Maar qua verwarring ben ik in goed gezelschap las ik in de reacties en daar heb je adequaat op gereageerd. ;-)

Dank je Hadeke voor je fijne kerstwoorden. Ik heb nog eens scherp gekeken naar de perspectiefwisseling, je hebt helemaal gelijk. Ik vraag me af of af en toe de alwetende niet aan het woord kan komen. Ik ga er nog eens goed over peinzen deze dagen. Ik wens je fijne feestdagen.

Mw Marie, ik word helemaal vrolijk van je feestdagen wens aan het eind van iedere reactie die je bij deze themaweekopdracht plaatst. Jij ook fijne feestdagen. ;-)

Hoi Marie, je maakt me aan het lachen met je marmottenactie :)! Verder schets je een smeuïg beeld van een geniepige gierigaard, die de deksel op zijn neus krijgt. Of hij in 2019 echt zijn leven gaat beteren? Ik twijfel daar nog wat aan. Leuke invulling van de opdracht! Het perspectief is al besproken. De ik-vorm vind ik hier leuk, die zou ik vasthouden 'Redt de marmot' moet 'Red de marmot' zijn. Fijne feestdagen!

Ha Marie, Het is een heel goede insteek. Met humor 'stoute' gierigheid beschreven. De stoute ik, Alfons, past daar nog het beste bij. Hoewel het ook boeiend kan worden vanuit de alwetende. Misschien vanuit beide perspectieven schrijven ... Lol. Ook ik krijg altijd een glimlach van je sympathieke groet aan het einde. Ik wens je graag liefdevolle kerstdagen toe.

Leuk verhaal Marie, waarbij je het thema op humoristische wijze hebt uitgewerkt. Ik moest lachen toen de kat plotseling begon te praten, en wat een naam, Zeus! Een echt kerstverhaal, dat op een vervolg wacht...want hoe gaat Alfons het aanpakken in het nieuwe jaar? Wat betreft het perspectief; kies voor een perspectief. Vaak zie je pas wat het beste werkt als je het beiden uitschrijft. Wat suggesties; in de eerste zin begin je met 'lacht Alfons in zichzelf.' Lacht hij zachtjes, of lacht hij zonder geluid', of..? Door het soort lach te beschrijven, maak je een mooier beeld dan iemand die 'in zichzelf lacht.' En om je verhaal meer structuur te geven, kun je die eerste alinea in meerdere alinea's opdelen. Dit maakt het verhaal voor de lezer ook beter leesbaar.

Mw.Marie, … je hebt Alphons met vuur laten spelen. Waarom tekende hij ook. Je hebt er een grappig verhaal van gemaakt. De komende dagen wens ik je veel plezier. Die laatste dagen hebben toch wel iets.

Mw Marie, ik word helemaal vrolijk van je feestdagen wens aan het eind van iedere reactie die je bij deze themaweekopdracht plaatst. Jij ook fijne feestdagen. ;-)

Heel leuk voor mij om te lezen, dank je :nod:

Hoi Marie, je maakt me aan het lachen met je marmottenactie :)! Verder schets je een smeuïg beeld van een geniepige gierigaard, die de deksel op zijn neus krijgt. Of hij in 2019 echt zijn leven gaat beteren? Ik twijfel daar nog wat aan. Leuke invulling van de opdracht! Het perspectief is al besproken. De ik-vorm vind ik hier leuk, die zou ik vasthouden . 'Redt de marmot' moet 'Red de marmot' zijn. Fijne feestdagen!

Chantal, fijn dat ik je lachspieren in actie heb gekregen en of het Alfons gaat lukken, hij heeft nog eventjes de tijd. :unibrow: Het perspectief: dank je voor je mening. Oei Red, ga ik gauw aanpassen. Dank voor je wens: jij ook inspirerende dagen.

Ha Marie, Het is een heel goede insteek. Met humor 'stoute' gierigheid beschreven. De stoute ik, Alfons, past daar nog het beste bij. Hoewel het ook boeiend kan worden vanuit de alwetende. Misschien vanuit beide perspectieven schrijven ... Lol. Ook ik krijg altijd een glimlach van je sympathieke groet aan het einde. Ik wens je graag liefdevolle kerstdagen toe.

Levina, fijn dat je de humor leest, dan ben ik geslaagd voor mijn eigen idee. Dank voor je warme wens en fijn dat je het waardeert. Heerlijk zo terug te lezen. Ik wens je rust en daarnaast inspirerende dagen.

Leuk verhaal Marie, waarbij je het thema op humoristische wijze hebt uitgewerkt. Ik moest lachen toen de kat plotseling begon te praten, en wat een naam, Zeus! Een echt kerstverhaal, dat op een vervolg wacht...want hoe gaat Alfons het aanpakken in het nieuwe jaar? Wat betreft het perspectief; kies voor een perspectief. Vaak zie je pas wat het beste werkt als je het beiden uitschrijft. Wat suggesties; in de eerste zin begin je met 'lacht Alfons in zichzelf.' Lacht hij zachtjes, of lacht hij zonder geluid', of..? Door het soort lach te beschrijven, maak je een mooier beeld dan iemand die 'in zichzelf lacht.' En om je verhaal meer structuur te geven, kun je die eerste alinea in meerdere alinea's opdelen. Dit maakt het verhaal voor de lezer ook beter leesbaar.

Schrijfcoach Lizette, dank voor de uitgebreide reactie en uitleg. Ik neem het zeer ter harte en ga het herschrijven. Je moedigt me aan, dank je wel. Fijne feestdagen en weer bedankt voor je reactie bij iedereen, leerzaam.

Mw.Marie, … je hebt Alphons met vuur laten spelen. Waarom tekende hij ook. Je hebt er een grappig verhaal van gemaakt. De komende dagen wens ik je veel plezier. Die laatste dagen hebben toch wel iets.

Ja die Alfons hé. Fijn dat je het grappig vindt, dat probeer ik en is dus gelukt. Zeker hebben de laatste dagen iets, vind ik ook en dan het nieuwe jaar weer met van alles en nog wat onder de pet. Heerlijk om naar uit te kijken met alle bijdragen hier op SOL. Jij ook hele fijne dagen.

Leuk verhaal. :) Ik hoop dat je HP een goede invulling vindt ...

Leuk verhaal. :) Ik hoop dat je HP een goede invulling vindt ...

Fijn dat je het verhaal kan waarderen, je geeft me inspiratie. Ik ga er eens even goed over nadenken met Alfons. Gezellige feestdagen

Herschrijf in de ik-vorm. Ik Alfons ‘Hihihi,’ lacht Alfons geniepig. Ze trappen er iedere keer weer in. Wat doe ik dat toch perfect. Alfons de Altruïstische is mijn bijnaam. Ik steek er tijd in, maar dan heb je ook wat. Weer een kerstmis en daar komen die klerelijers weer. Voedselbank, magere verdomde kindertjes uit Afrika. Laat ze de klere krijgen. Ik kan het ook niet helpen dat die mensen zich in de problemen werken. Net weer ‘Red de marmot van de ondergang’ ‘geholpen’. Die tuthola’s van in de zeventig, wat een goedgelovige types. Staan ze met zo’n tablet aan de deur of ik een abo’tje wil op marmòtten. Hoe komen ze erop. Dan ben je toch niet goed! Ik geef mijn rekeningnummer en naam, teken keurig en ja weer 100 euries ‘weggegeven’. Ik krijg nu ook een tijdschrift iedere drie maanden over hoe het die beesten vergaat. Of je dat wilt lezen zeker. ‘Wat zeg jij ervan Zeus,’ vraagt Alfons aan zijn Siamese kater. ‘Voor jou heb ik, het is tenslotte kerstavond, een blikje Gourmet mousse à la Dinde. Zelf neem ik er ook een. Samen kerstdiner voor een euro tien. Wie doet je wat.’ ’s Avonds laat telt Alfons zijn geld uit zijn kluis: ’Jippie à jo, dit jaar niets niemendal uitgegeven,’ hij staat op om liefkozend zijn ijskoude hand over Zeus zijn kopje te aaien. ‘Nu nog de bank even nakijken,’ hij logt in met een brede grijns, zijn gezicht betrekt tot spierwit. Er verschijnt een schermpje dat aangeeft dat hij zoveel goede doelen heeft willen steunen. De laatste zes hebben zijn bank aangeklaagd omdat het geld niet over de brug kwam. De bank deelt hem nu mee in een mail dat hijzelf hiervoor aansprakelijk is. Het is een fout buiten hen om hebben ze uit laten zoeken. De gerechtelijke kosten en alles wat erbij komt is voor hem. Hij krijgt nog een kans. Alle goede doeleninstellingen van het afgelopen jaar betalen binnen een week. Alfons slikt en slikt nog eens, kijkt naar Zeus. Die knikt vanaf de hoge kast naar hem. 'Dat heb je er nou van Alfons, je kan niet blijven bedriegen, dat begrijp jezelf toch ook wel,' hoort Alfons zijn kat zeggen. Wordt ik nu dement, vraagt hij zich af. Zenuwachtig zoekt hij zijn betalingen op en in een klik besluit hij te betalen. Alfons hoort zijn moedersstem weer in haar laatste woorden tot hem: 'Wil je net zo worden als opa, op wiens graf mensen spuugden? Kom tot inkeer voordat het te laat is jongen.' Pff dat ik dat nu niet in de gaten heb gehad. Voor 2019 ga ik het anders aanpakken, maar hoe ga ik dat doen…