Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #221 Schrijven is Scheuren - Scheurkalender

22 november 2018 - 12:53
Scheurkalender. Het reutelende geluid dat hij maakte, begon behoorlijk te irriteren. Ik besloot hem wakker te schudden zodat we konden gaan slapen. Moeizaam kwam hij, onder een hoop gemopper, in verticale positie; stak zijn voeten in zijn slippers en slofte naar de badkamer. Hij nam zijn tijd terwijl ik mij voorbereidde op de stank waarin ik weldra moest vertoeven. Wanneer je al zo lang bij elkaar bent, verandert er het een en ander in de relatie. Ook in de slaapkamer. Daar valt de verandering meestal het eerst op. Zo ook bij ons. We stappen in bed, wensen elkaar een goede nachtrust, meestal heb ik de eer het licht uit te knippen, we vallen in slaap en onze hoofden donderen dan met een beetje geluk vanzelf midden op het hoofdkussen. Behalve die avond. Het reutelen was vervangen door giechelen. Het giechelen ging al snel over in schateren. Verwonderd knipte ik de lamp weer aan en ging rechtop zitten, mij afvragend wat die vent ineens mankeerde. Mijn verdwaasde blik zorgde ervoor dat hij de slappe lach kreeg. Ook dat nog, dacht ik. ‘Wat valt er nou te lachen? Ga slapen, man.’ Een aantal minuten later kwam er eindelijk een antwoord op mijn vraag. ‘Ik las de scheurkalender op de plee. Er zaten een paar hele goeie bij.’ .

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 14:22
Anya, … wat een scheurkalender al niet kan veroorzaken. Hoe krijg je het voor elkaar. Met spanning gelezen: hoe zou dit aflopen. Met die onverwachte slappe lach dacht ik aan Alzheimer. Ik hoop dat door dit lachen de lucht gezuiverd is tussen die twee,.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 21:32
Heel herkenbaar geschreven. Je tweede zin is erg grappig. Gr. Nynke
Dank je wel, Nynke

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 november 2018 - 21:33
Anya, … wat een scheurkalender al niet kan veroorzaken. Hoe krijg je het voor elkaar. Met spanning gelezen: hoe zou dit aflopen. Met die onverwachte slappe lach dacht ik aan Alzheimer. Ik hoop dat door dit lachen de lucht gezuiverd is tussen die twee,.
hihi, gelukkig geen altzheimer. Dank je voor het compliment, Riny.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 november 2018 - 15:28
Ik heb ook gelachen, Anya. Ik hoop dat je niet kwaad wordt.
Fijn dat je erom kunt lachen. Ik word nooit kwaad, dat vind ik nutteloos.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 november 2018 - 15:30
Heel grappig verhaal en ook een lichte ondertoon van treurigheid.
Dank je wel, Nel. Ik ben blij dat je het zo interpreteert.