Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 27 oktober 2018 - 12:08

Kattenloopje #217

In Afruika lopen alleen zwarte mannequins op de catwalk. Witte zijn een vloek, die worden dan ook verbannen naar Duivelsrots. Er gaan geruchten dat ze daar over de rand worden geduwd. Alleen zij met meer dan negen levens hebben recht op voortbestaan, zij het in beperking. Banshi die een nazaat is van de katgod Atum-Ra heeft alles overleefd. Zij wordt beschermd door de koning die haar in een speciale hogerik de ruimte geeft. Er zijn veel kattenluiken waardoor zij regelmatig op muizenjacht kan door het paleis. Op een dag is de beroemdste dressman van dit zuidelijk halfrond aanwezig bij het jaarlijkse koninklijke galadiner. Er worden liflafjes gepresenteerd die Banshi het water in de bek doen lopen. Tegen beter weten in verlaat zij haar geheime verblijfplaats. Noxy heeft vanwege dringende behoefte de eetzaal verlaten en staat oog in oog met de meest witte kat die hij ooit heeft gezien. Hij verdrinkt bijna in haar zeegroene ogen. Ook Banshi voelt een sensuele spanning, vlucht wel snel weg. Na het banket neemt de koningin Noxy mee naar haar boudoir. Zij heeft genegenheid opgevat voor hem, hij kan zo lekker kneden. Noxy heeft er echter zijn kop niet bij, hetgeen niet onopgemerkt blijft. De koningin gebiedt hem zijn gemoed te luchten, echter hij durft de witte kat niet te noemen, bang om dat schatje in gevaar te brengen. Daarom vraagt hij terloops of het paleis geheime kamers heeft. Als de kneedpartij naar genoegen is geschied, gaat de koningin hem voor op tour door het cour. Alleen een groot gedeelte laat ze links liggen met een vaag verhaal over een speciaal project. Toch ziet Noxy door een kier die betoverende tijgerogen. Hij weet genoeg. De volgende dag gaat hij via de imperiale trap naar de geheime kamer. Banshi heeft op goed gevoel het kattenluik open laten staan. Uren verliezen die twee zich in elkaar, een gunstige bijkomstigheid is dat Banshi krols blijkt te zijn. Diep in de nacht vertrekt Noxy met de belofte dat hij de volgende nacht terugkomt. Dit gaat zo zestig maal door. Op de eenenzestigste nacht slaat het noodlot toe. Bij aankomst ligt Banshi levenloos op de trap met opengesneden buik. Noxy ziet de mooiste zwart-witte katjes ooit, ook dood. Noxy is nooit meer gezien op de catwalk, het verhaal gaat dat hij een kattenhoopje is geworden.

Profile picture for user Riny

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny 27 oktober 2018 - 13:39
Levina, … wat een heerlijke fantasie heb je en wat kun je die goed opschrijven. Prachtig. Je haalde er zelfs een Egyptische god bij. Het zou zo een mythe kunnen zijn en dan die laatste zin … Noxy is verteerd.

Profile picture for user May Laysen

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen 27 oktober 2018 - 13:59
Is Noxy de beroemdste dressman? Dan zou ik hem zo introduceren nu kwam de naam voor mij als lezer uit de lucht vallen. Een mooi fantasierijk verhaal, voor mij verteld in een note dop dat verdient uitgeschreven te worden in show. Ik lees het nu als een samenvatting. Bijzonder hoe het aan elkaar hangt maar omdat het in Egypte plaatsvindt geloof ik dit sprookje ( zonder happy end) meteen. :nod:

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 27 oktober 2018 - 14:27
Levina, … wat een heerlijke fantasie heb je en wat kun je die goed opschrijven. Prachtig. Je haalde er zelfs een Egyptische god bij. Het zou zo een mythe kunnen zijn en dan die laatste zin … Noxy is verteerd.
Ha Riny, Je reactie doet mij deugd, dank je wel. Horror en trrillers zijn niet echt mijn genre om te schrijven. Wel om te lezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 27 oktober 2018 - 14:42
Is Noxy de beroemdste dressman? Dan zou ik hem zo introduceren nu kwam de naam voor mij als lezer uit de lucht vallen. Een mooi fantasierijk verhaal, voor mij verteld in een note dop dat verdient uitgeschreven te worden in show. Ik lees het nu als een samenvatting. Bijzonder hoe het aan elkaar hangt maar omdat het in Egypte plaatsvindt geloof ik dit sprookje ( zonder happy end) meteen. :nod:
Ha May, Ik heb overwogen om Noxy direct bij naam te nomen. Toch heb ik het even in het ongewisse gelaten, juist om het mysterieus te houden. Dient alles gelijk opgediend te worden? Volgens mij wordt al snel duidelijk dat Noxy de dressman is. Ik had zelf al een kanttekening bij mijn verhaal gezet, dus ik zeg weer nooit nooit. Met andere woorden, ik neem het in overweging. Zoals je aangeeft heb ik het in de vorm van een sprookje willen gieten, een voorleesverhaal dat had kunnen beginnen met er was eens ... In eerste instantie zonder show. Als ik tijd heb dan wil ik ditzelfde verhaal nog eens overdoen in dialoog en show. Hoewel ik vind dat het hele show don't tell wel eens te dik benadrukt wordt hier en op alle schrijfsites. Let eens op de sprookjes van Grimm, veelal allemaal tell. Ik heb ervan gesmuld en doe dat nog. Echter, ook deze opmerking neem ik mee en als ik tijd heb ... Hartelijk dank voor je uitgebreide feedback.

Profile picture for user May Laysen

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
May Laysen 27 oktober 2018 - 15:24
Is Noxy de beroemdste dressman? Dan zou ik hem zo introduceren nu kwam de naam voor mij als lezer uit de lucht vallen. Een mooi fantasierijk verhaal, voor mij verteld in een note dop dat verdient uitgeschreven te worden in show. Ik lees het nu als een samenvatting. Bijzonder hoe het aan elkaar hangt maar omdat het in Egypte plaatsvindt geloof ik dit sprookje ( zonder happy end) meteen. :nod:
Ha May, Ik heb overwogen om Noxy direct bij naam te nomen. Toch heb ik het even in het ongewisse gelaten, juist om het mysterieus te houden. Dient alles gelijk opgediend te worden? Volgens mij wordt al snel duidelijk dat Noxy de dressman is. Ik had zelf al een kanttekening bij mijn verhaal gezet, dus ik zeg weer nooit nooit. Met andere woorden, ik neem het in overweging. Zoals je aangeeft heb ik het in de vorm van een sprookje willen gieten, een voorleesverhaal dat had kunnen beginnen met er was eens ... In eerste instantie zonder show. Als ik tijd heb dan wil ik ditzelfde verhaal nog eens overdoen in dialoog en show. Hoewel ik vind dat het hele show don't tell wel eens te dik benadrukt wordt hier en op alle schrijfsites. Let eens op de sprookjes van Grimm, veelal allemaal tell. Ik heb ervan gesmuld en doe dat nog. Echter, ook deze opmerking neem ik mee en als ik tijd heb ... Hartelijk dank voor je uitgebreide feedback.
Show en/of Tell zal altijd een discussie blijven omdat het heel persoonlijk is. Mijn persoonlijke mening is dat Show de lezer meer bij het verhaal betrekt en Tell afstandelijker is. Geen goed of slecht. Soms voel ik me een vreemde schrijver in de bijt ;) omdat ik veel Show schrijf wordt mij weleens verweten te weinig ruimte te geven voor de gedachten van de lezer dus het is heel persoonlijk want anderen lezers vinden dat weer heel prettig. Show brengt m.i. meer gevoel met zich mee (als voorbeeld bij deze opdracht mijn reactie bij Nyceway) en ik wil als schrijver graag dat mijn lezers een bepaald gevoel na het lezen overhouden. (lang of kort) Ik geef de lezer juist de vrijheid om dat gevoel zelf in te vullen want dat kan ik als schrijver niet bepalen omdat het mede wordt veroorzaakt door persoonlijke invulling/ ervaringen waar ik als schrijver absoluut geen invloed op heb. Daarnaast vind ik het als schrijver heerlijk om in het personage te kruipen en het is een uitdaging om beelden en gevoel in woorden uit te drukken. Wat een leuke zijstap zo: bedankt voor deze gedachtewisseling! :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 27 oktober 2018 - 15:40
@May: Een heel boeiende discussie waar ik graag op terugkom. Weer die tijd, hè. Later langer, nu dus kort: Ik ervaar het als een groot goed, zelfs groot geluk dat elke schrijver en elke lezer anders is.

Geen afbeelding

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
edwinchantalen… 27 oktober 2018 - 17:12
Hoi Levina, wat een fantasierijk kattensprookje! Ik sluit me aan bij May; in mijn optiek komt dit verhaal nog beter tot zijn recht in meer woorden. Nu heb je volgens mij de broekriem even hard moeten aantrekken om het complete plaatje in deze 300 woorden te stoppen. Maar desalniettemin mysterieus en kleurrijk en dat van die negen levens vond ik een prachtige vondst!

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 27 oktober 2018 - 18:18
Hoi Levina, wat een fantasierijk kattensprookje! Ik sluit me aan bij May; in mijn optiek komt dit verhaal nog beter tot zijn recht in meer woorden. Nu heb je volgens mij de broekriem even hard moeten aantrekken om het complete plaatje in deze 300 woorden te stoppen. Maar desalniettemin mysterieus en kleurrijk en dat van die negen levens vond ik een prachtige vondst!
Ha Chantal, Met het schaamrood op de konen beken ik dat ik al ver over die driehonderd woorden heen ben gegaan. Ik ervaar regelmatig bij deze leuke weekopdrachten dat ik er een langer verhaal van kan en wil maken.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
John Doe 27 oktober 2018 - 19:02
Mooi fantasievol verhaal.Alleen die namen al zijn een fonds op zich. Graag gelezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Stella M. 27 oktober 2018 - 22:00
Hoi Levina, een mooi sprookje met een dramatisch einde ... Ik kon het niet spannend vinden omdat je me telkens laat lachen, met de kneedpartij en meer bijzonder taalgebruik. Met veel plezier gelezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 28 oktober 2018 - 9:38
Heerlijk sprookje Levina en helaas zoals dat gaat met onmogelijke liefde. Is Banshi bewust gekozen als bamboefluit uit Bangladesh, ik vond een link https://www.youtube.com/watch?v=IBId8leDSPo . Leuk hoe ik weer leer door jouw tekst. Graag gelezen. Fijn weekend.
Ha Marie, Toch zijn onmogelijke liefdes juist heel intens. Ook om over te schrijven. Toch? Nee, Banshi had eigenlijk Banshee moeten zijn, een mythisch wezen. Zie link. https://nl.wikipedia.org/wiki/Banshee_(mythisch_w… Ik vond bij een mannequin Banshi beter passen. Jouw bamboefluit vind ik ook wel toepasselijk. Dank voor je bijdrage.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 28 oktober 2018 - 9:42
Mooi fantasievol verhaal.Alleen die namen al zijn een fonds op zich. Graag gelezen.
Ha John, Dank je voor je leuke reactie. Ik heb over de namen nagedacht en ook nagezocht.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 28 oktober 2018 - 9:43
Hoi Levina, een mooi sprookje met een dramatisch einde ... Ik kon het niet spannend vinden omdat je me telkens laat lachen, met de kneedpartij en meer bijzonder taalgebruik. Met veel plezier gelezen.
Ha Stella, Je hebt me betrapt, ha ha. Ik ben niet goed in spannende verhalen. Ik vind sprookjes al eng genoeg.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
mw.Marie 28 oktober 2018 - 11:42
Heerlijk sprookje Levina en helaas zoals dat gaat met onmogelijke liefde. Is Banshi bewust gekozen als bamboefluit uit Bangladesh, ik vond een link https://www.youtube.com/watch?v=IBId8leDSPo . Leuk hoe ik weer leer door jouw tekst. Graag gelezen. Fijn weekend.
Ha Marie, Toch zijn onmogelijke liefdes juist heel intens. Ook om over te schrijven. Toch? Nee, Banshi had eigenlijk Banshee moeten zijn, een mythisch wezen. Zie link. https://nl.wikipedia.org/wiki/Banshee_(mythisch_w… Ik vond bij een mannequin Banshi beter passen. Jouw bamboefluit vind ik ook wel toepasselijk. Dank voor je bijdrage.
Ja onmogelijke liefdes, bron van inspiratie! Leuk Levina weer iets geleerd, fijne zondag.

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 29 oktober 2018 - 22:47
Levina Levja, Eenn surrealistisch verhaal met een naar einde. Na twee keer lezen begrijp ik hoe de vork in de steel zit. In de eerste alinea staat 'hetzij' - ik denk dat je daar 'zij het' bedoelt. Lastig om hier feedback op te geven. Ik ben het wel met May eens dat de manier waarop het verhaal is geschreven het verhaal wat afstandelijk maakt. Toch vind ik die stijl wel bij de inhoud passen. Het lijkt nu inderdaad net een sprookje,

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach O… 30 oktober 2018 - 10:05
Graag gelezen, maar geen griezelverhaal omdat je inderdaad geen spanning oproept door je manier van vertellen. Spanning kun je leren. Een noodzaak daarvoor is toch scenisch schrijven waarbij je een slachtoffer ziet lijden en waarbij je de controle verliest. Je weet niet hoe het afloopt in een spannend verhaal. Jij houdt te veel de controle. Als ik dit verhaal lees kan ik niet meelijden, want er is te veel afstand naar Noxy. Als je een samenvatting leest, is het zelden dat je er iets bij voelt. Daarvoor is het nodig de haartjes van zijn nekvel te zien trillen, zijn pootjes te voelen bibberen, dus mee te kunnen voelen.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 30 oktober 2018 - 11:11
Levina Levja, Eenn surrealistisch verhaal met een naar einde. Na twee keer lezen begrijp ik hoe de vork in de steel zit. In de eerste alinea staat 'hetzij' - ik denk dat je daar 'zij het' bedoelt. Lastig om hier feedback op te geven. Ik ben het wel met May eens dat de manier waarop het verhaal is geschreven het verhaal wat afstandelijk maakt. Toch vind ik die stijl wel bij de inhoud passen. Het lijkt nu inderdaad net een sprookje,
Ha Wilhelmina, Zoals al in eerdere reacties aangegeven wil ik dit verhaal graag nog in een andere vorm gieten. Vooral voor mezelf, ter lering. Ik ben niet goed in horror, maar wie weet ... Goed van je hetzij en het bedoelde zij het. Ik vond daar een goed artikel over. Ik pas het direct aan. https://www.trouw.nl/home/-zij-het-of-hetzij-~a36…

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina Levja 30 oktober 2018 - 11:16
Graag gelezen, maar geen griezelverhaal omdat je inderdaad geen spanning oproept door je manier van vertellen. Spanning kun je leren. Een noodzaak daarvoor is toch scenisch schrijven waarbij je een slachtoffer ziet lijden en waarbij je de controle verliest. Je weet niet hoe het afloopt in een spannend verhaal. Jij houdt te veel de controle. Als ik dit verhaal lees kan ik niet meelijden, want er is te veel afstand naar Noxy. Als je een samenvatting leest, is het zelden dat je er iets bij voelt. Daarvoor is het nodig de haartjes van zijn nekvel te zien trillen, zijn pootjes te voelen bibberen, dus mee te kunnen voelen.
Ha schrijfcoach Odile, Zoals al in veel reacties aangegeven en misschien jou ook wel bekend, ik ben geen held in horrorverhalen.Daarom heb ik dit snel in de vorm van een sprookje gegoten. Ook al aangegeven dat ik het beslist in een andere vorm wil schrijven. Ter lering voor mezelf. Ik wil me nooit echt bekwamen in griezelverhalen. Ik lees ze graag, maar dan van andere schrijvers. Dank je wel voor je feedback. Ik snap het en ik wil er beslist iets mee doen. Voor een enkele keer dan, ha ha.