Vanwege het mooie weer ga ik slechts gekleed in een bikinibroekje buiten op een ligstoel liggen. Verschijnt die verrekte witte kat van de buren weer in de tuin. Hij is altijd op zoek naar mijn zwarte poes. Hij miauwt alsof hij pijn heeft. Nog even en ik zal hem duidelijk laten voelen wat pijn is. Ondanks mijn scheldwoorden gaat hij niet weg, maar komt juist dichterbij. De buren moeten mij ook gehoord hebben, maar doen weer alsof ze Oost-Indisch doof zijn. Misschien moet ik maar vergif in de tuin leggen, zodat de witte kat het loodje legt. Tenslotte komt mijn poes daar niet. Ik blaas naar de kat zoals hij naar mij blaast. Daarna ga ik ontspannen met de handen achter mijn hoofd liggen en laat me bruinen. Ineens schrik ik me wild. De witte kat springt op me, trekt met zijn poten mijn broekje naar beneden en bijt in mijn zwarte poes. (Sorry, Odile)