Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#216 - Afscheid

23 oktober 2018 - 9:47
“’k Heb aan je zijde gestaan. O God, ik heb je graag gekend.” uit “Afscheid van een vriend” van Clouseau. Jij ging ze vanavond wel even laten zien wie hier de beste strateeg was. Je had je plan goed overdacht. Terwijl wij de klassieke pogingen deden om de vlag te veroveren, verdween jij in de tegenovergestelde richting, weg van het kamp. Je had niemand verteld wat je idee was en niemand had je zien vertrekken. Dat het vandaag zoveel geregend had, hielp ook al niet. Het pad waarop je liep was glibberig en de maan deed haar duit in het zakje door regelmatig te verdwijnen achter de restanten van de regenwolken. Gelukkig had je wel je warme trui en lange broek aangetrokken. Zo voelde je de kilte van de nacht niet. Al op voorhand genietend van onze complimenten zette je er stevig de pas in. Je nieuwe bottines zaten je nu wel als gegoten, dat moest je je moeder wel nageven. Zij had je overtuigd om ze toch maar te kopen, al zaten ze in de winkel nog niet zo lekker. Toen je eindelijk de plaats bereikt had waar het vlot dat we gisteren samen gesjord hadden in het water lag, waren er al zeker tien minuten verstreken sinds je vertrek. Niemand die zich afvroeg waar jij was. De laatste stap die je zette, was een grote want je wou niet vol in die plas trappen. Dat plezier had je reeds een tijdje achter je gelaten. Meestal toch. Het laatste dat je hoorde voor je met je hoofd op het vlot terechtkwam, was de donder die in de verte rolde. Nog steeds miste niemand je.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 14:52
een tragisch verhaal ik heb zelf wat moeite met het gebruik van de tweede persoon; soms werkt het wel, maar denk ik steeds opnieuw "nee, dat deed ik niet." Ik weet niet of het door het vrij veel voorkomen van het pers.vnw. is, of door het onderwerp, maar ik kom er persoonlijk niet lekker in zo. Al moet ik toegeven, dat hetzelfde verhaal in derde persoon minder op de huis zou zijn, en in eerste persoon zou wringen met het herhaalde niet gemist worden ... kortom: je hebt niets aan mijn commentaar.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 20:06
kortom: je hebt niets aan mijn commentaar.
Toch wel hoor. Het gebruik van de tweede persoon brengt mezelf (en hopelijk ook de lezer) veel dichter bij de hp. Hiermee wil ik uitdrukking geven aan de hechte band die er was met hp. Uiteraard weet ik niet wat er juist gebeurd is en wat de hp dacht op dat moment, maar ik wil het mezelf wel zo voorstellen. Dankjewel voor je reactie.

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 21:00
Jan, je tekst geeft mij een raadselachtig gevoel en nav het lied van Clouseau, aan het einde een naar gevoel van de dood van de hp, zoals ik het interpreteer. Prettig te lezen, sfeer van liefde, die niet meer werkelijkheid is, maar wel bestaat. Mooie samenhang met Clouseau. Fijne avond.

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 21:19
Prettig te lezen, sfeer van liefde, die niet meer werkelijkheid is, maar wel bestaat. Mooie samenhang met Clouseau.
Dankjewel voor deze woorden mw.Marie.

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 22:33
Interessante invulling. De afloop triest, zo vul ik als lezer in. De gekozen vorm zijn allemaal aannames vanuit het perspectief want de HP kan niet weten wat er in degene zijn hoofd omging. De stelligheid maakt mij echter aan het twijfelen: hoe weet degene dat allemaal? Zoals de alinea over de bottines ? Booties?. De vorm maakt het voor mij extra 'zwaar'. Al met al een bijzonder geschreven stukje.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 oktober 2018 - 22:40
Ik heb heel sterk het gevoel alsof dit een waargebeurd verhaal is, dat zit hem vooral in de details die je schrijft, knap gedaan! [quote: janlaceur]Gelukkig had je wel je warme trui en lange broek aangetrokken. Zo voelde je de kilte van de nacht niet.[/quote] Voor mij voelde de tweede zin een beetje overbodig; je hebt het niet voor niets over een warme trui en een lange broek. Misschien een ander detail, bijvoorbeeld het labeltje dat kriebelde in zijn nek? [quote: janlaceur]De laatste stap die je zette, was een grote want je wou niet vol in die plas trappen.[/quote] Even kleine dingetjes: over deze zin struikel ik een beetje door de komma's. Persoonlijk zou ik het zo doen: 'De laatste stap die je zette was een grote, want je wilde* niet vol in die plas trappen.' Ook: je hebt het over 'die' plas, maar over welke plas gaat het dat? Was er al eerder in het verhaal een plas? Heb ik was gemist? Mijn voorkeur gaat naar 'de' plas. Mooi verhaal, graag gelezen!