Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#215 Zoek de soek

Mijn vriendin uit Limburg die een dagje op bezoek is, wil per se de stad in en de Markthal zien. Ik ben snipverkouden geworden en wil liever lekker rustig op een terras aan het water wat bijkletsen. ‘Meis, ik heb iedereen beloofd om foto’s te maken, ik krijg woorden als ik zonder beelden thuiskom.’ ‘Zullen we dan alleen foto’s maken en dan een kop koffie doen bij de Oude Haven?’ ‘Ben jij nou gek, ik ga allemaal cadeautjes kopen. Zo’n kans krijg ik niet meer voor de feestdagen.’ Haar enthousiasme neemt me helemaal mee, ik vergeet mijn volle neus. Tot we bij de kruidenkraam komen. Normaal snuif ik die heerlijke geuren op, nu kriebelen ze in mijn neus en ik moet niezen. Nog net op tijd kan ik een zakdoek pakken. Het brengt me terug naar 1988, naar de rondreis door Egypte. In Caïro was ik niet weg te slaan bij de soek vlakbij ons hotel. Ik zie zo de man voor me, met zijn keffiyeh om zijn hoofd. Al die kruiden, al die kleuren, al die geuren. Zijn vaste opmerking in gebrekkig Engels, die ik vrij vertaal: ‘Kom naar de kruidenmarkt, waar je nooit verkouden bent.’ Ik herinner me weer de jongen op de fiets, die niet echt goed kon sturen. Mijn vriend zei met luide stem, dat hij normaal moest doen. Geschrokken van die westerse reus, reed hij in op de kraam en kreeg de bak met blauwe indigo poeder over zich heen. Zo zag de blauwe smurf zelfs in het Midden-Oosten het levenslicht. Een geur is meer dan een herinnering, het is een verhaal. Een levensverhaal dat schreeuwt om opgetekend te worden.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Wat grappig dat juist het ontbreken van je reukvermogen, je juist terugbrengt naar de geuren uit een vakantiereis. Zouden ze de smurfen ook in Egypte kennen? ;-) Voor mijn gevoel heb je een belevenis mooi verteld, maar is het nog wat te beschrijvend. Neem me aan de hand mee naar de soek, dan zou ik er nog meer van kunnen genieten.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat grappig dat juist het ontbreken van je reukvermogen, je juist terugbrengt naar de geuren uit een vakantiereis. Zouden ze de smurfen ook in Egypte kennen? ;-) Voor mijn gevoel heb je een belevenis mooi verteld, maar is het nog wat te beschrijvend. Neem me aan de hand mee naar de soek, dan zou ik er nog meer van kunnen genieten.
Ha Hadeke, Ik wist dat je met deze opmerking zou komen en ik ga er zeker een meer beeldend verhaal van maken. Echter, dit keer wil ik me aan de 250 woorden houden. Dit komt zeker in mijn levensverhaal. Dank je wel.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
De laatste zin vind ik niet passen in het verhaal, daar zou ik iets anders van maken. Ik herken het gevoel van de geuren- en kleurenpracht op de markt. Wij zijn in maart naar Turkije verhuisd en ik geniet wekelijks van dit spektakel op de markt hier. De rijkdom die je voelt als je met een tas vol verse spullen weer naar huis gaat en deze weer kan verwerken in heerlijke gerechten. gr. Nynke

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De laatste zin vind ik niet passen in het verhaal, daar zou ik iets anders van maken. Ik herken het gevoel van de geuren- en kleurenpracht op de markt. Wij zijn in maart naar Turkije verhuisd en ik geniet wekelijks van dit spektakel op de markt hier. De rijkdom die je voelt als je met een tas vol verse spullen weer naar huis gaat en deze weer kan verwerken in heerlijke gerechten. gr. Nynke
Ha Nynke, Ja, dat maakt gelukkig. Ja, ik kan me voorstellen dat jou de laatste zin je niet bevalt. Wel in mijn herinneringen, we hebben nog veel lol gehad door het zingen van het Smurfenlied. Wat ik al schreef in #reactie 2, dit verhaal is niet af.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Levina Levja, Een leuk verhaal, opgebouwd uit twee gedeeltes. Die blauwe smurf zie ik helemaal voor me. Ik zou een witregel plaatsen voor: ‘Het brengt me terug naar 1988...’ Eventueel kun je het eerste deel iets inkorten, dan heb je ruimte over om meer precies de geuren en kleuren te beschrijven. (Maar ik begrijp uit je reactie, dat dit verhaal nog meer wordt uitgebreid) Ik ben het met @Hadeke eens, dat het grappig is dat juist het (tijdelijk) ontbreken van geurvermogen toch herinneringen oproept aan geuren. Dat loste je mooi op door het ‘niezen’. Je zette een ander zintuig in. ;-) Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Levina Levja, Een leuk verhaal, opgebouwd uit twee gedeeltes. Die blauwe smurf zie ik helemaal voor me. Ik zou een witregel plaatsen voor: ‘Het brengt me terug naar 1988...’ Eventueel kun je het eerste deel iets inkorten, dan heb je ruimte over om meer precies de geuren en kleuren te beschrijven. (Maar ik begrijp uit je reactie, dat dit verhaal nog meer wordt uitgebreid) Ik ben het met @Hadeke eens, dat het grappig is dat juist het (tijdelijk) ontbreken van geurvermogen toch herinneringen oproept aan geuren. Dat loste je mooi op door het ‘niezen’. Je zette een ander zintuig in. ;-) Graag gelezen.
Ha Nel, Dank je voor je uitgebreide feedback. Ja, witregels bij mij en hier op het forum zijn heel verschillend. Meestal loop ik het nog even na. Nu, misschien door mijn loopneus, niet gedaan. Na jouw aangeven dus wel. Voor nu laat ik het zo. Ik vind het begin juist erg passen bij de weekopdracht. Geuren brengen vaak herinneringen boven. Of ik dit stuk in mijn langere verhaal overneem, dat weet ik nog niet. Komt tijd komt raad.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zoveel lezers, zoveel meningen. De Smurfenuitsmijter vind ik juist enig en deed mij hardop lachen. Ik zag 't helemaal voor me. :D Ik vind alleen 'ik verlies mijn gezicht' een minder geslaagde beschrijving. Ik heb er namelijk een hele andere associatie bij dan zoals je het bedoelt. Wellicht is iets als 'Ik kan het niet maken om zonder beelden thuis te komen" een optie? Aan jou de keus. Je titel is leuk bedacht.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zoveel lezers, zoveel meningen. De Smurfenuitsmijter vind ik juist enig en deed mij hardop lachen. Ik zag 't helemaal voor me. :D Ik vind alleen 'ik verlies mijn gezicht' een minder geslaagde beschrijving. Ik heb er namelijk een hele andere associatie bij dan zoals je het bedoelt. Wellicht is iets als 'Ik kan het niet maken om zonder beelden thuis te komen" een optie? Aan jou de keus. Je titel is leuk bedacht.
Ha Karinska, Ja, juist de verschillen zijn zo boeiend, dat vind ik nu ook. Ik ben heel benieuwd naar jouw associatie bij gezicht verliezen. In het Engels vind ik het heel fraai. Save face. Ik vond het namelijk iets zintuiglijk hebben. Overigens zei mijn vriendin dit letterlijk. Er is geen letter verzonnen overigens in dit stukje. Uiteraard neem ik het mee in overweging. Dank je voor het lezen en je feedback.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je trekt een mooi lusje aan de verkoudheid met die Egyptische kraamhouder, maar waar is die vriendin uit Limburg gebleven? En die smurf, nee. Waarom doe je dat nou? Zo jammer.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je trekt een mooi lusje aan de verkoudheid met die Egyptische kraamhouder, maar waar is die vriendin uit Limburg gebleven? En die smurf, nee. Waarom doe je dat nou? Zo jammer.
Ha Tilma, Ha, ha, voor jou een vraag en voor mij een weet. Is het belangrijk voor de lezer om te weten dat ze gewoon weer naar huis is gegaan? Ja, de smurf!. Gelukkig kunnen ze door de waterkraan!

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal dat vlot leest. :thumbsup: Als je het tweede gedeelte laat vertellen door de Hp zou dat het verhaal levendiger maken en de lezer er nog meer bij betrekken? Die smurf kan mi heel erg goed en bepaal jij als schrijver. Wat wil je met het verhaal? Jij stuurt de lezer: je schrijft het verhaal vanuit de HP en de opmerking dat de jongen een smurf lijkt vertelt mij als lezer veel over de HP. O.a.: hij/zij heeft humor, is opgegroeid met de smurfen/ Vader Abraham. Meer details zoals het benoemen van het jaartal, de vriend van de HP ( geen man ;) ), zijn postuur zoals HP het ziet, etc. vertellen mij als lezer ook veel wat ikzelf verder kan invullen. Ik heb het tot en met de lach aan het einde met veel plezier gelezen! :)

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal dat vlot leest. :thumbsup: Als je het tweede gedeelte laat vertellen door de Hp zou dat het verhaal levendiger maken en de lezer er nog meer bij betrekken? Die smurf kan mi heel erg goed en bepaal jij als schrijver. Wat wil je met het verhaal? Jij stuurt de lezer: je schrijft het verhaal vanuit de HP en de opmerking dat de jongen een smurf lijkt vertelt mij als lezer veel over de HP. O.a.: hij/zij heeft humor, is opgegroeid met de smurfen/ Vader Abraham. Meer details zoals het benoemen van het jaartal, de vriend van de HP ( geen man ;) ), zijn postuur zoals HP het ziet, etc. vertellen mij als lezer ook veel wat ikzelf verder kan invullen. Ik heb het tot en met de lach aan het einde met veel plezier gelezen! :)
Hi May, Helemaal volgen kan ik je nu niet. Misschien omdat ik moe ben vanwege de verkoudheid. Ik heb dit stukje geheel als mezelf geschreven. Zowel in het eerste als in het tweede gedeelte ben ik de HP. Dit is geheel autobiografisch. In #1 wordt gevraagd of ze in Egypte de smurfen kennen. Sinds wij er waren, ja. Wij hebben met de marktkoopman enorm gelachen toen de jongen letterlijk blauw was en we hebben het smurfenlied gezongen. De Nederlandse tekst werd uiteraard niet begrepen, het refrein wel. Lalalalalala... Toen we er de volgende dag weer kwamen zong hij dat. Hier kan ik gemakkelijk een hoofdstuk aan wijden.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal dat vlot leest. :thumbsup: Als je het tweede gedeelte laat vertellen door de Hp zou dat het verhaal levendiger maken en de lezer er nog meer bij betrekken? Die smurf kan mi heel erg goed en bepaal jij als schrijver. Wat wil je met het verhaal? Jij stuurt de lezer: je schrijft het verhaal vanuit de HP en de opmerking dat de jongen een smurf lijkt vertelt mij als lezer veel over de HP. O.a.: hij/zij heeft humor, is opgegroeid met de smurfen/ Vader Abraham. Meer details zoals het benoemen van het jaartal, de vriend van de HP ( geen man ;) ), zijn postuur zoals HP het ziet, etc. vertellen mij als lezer ook veel wat ikzelf verder kan invullen. Ik heb het tot en met de lach aan het einde met veel plezier gelezen! :)
Hi May, Helemaal volgen kan ik je nu niet. Misschien omdat ik moe ben vanwege de verkoudheid. Ik heb dit stukje geheel als mezelf geschreven. Zowel in het eerste als in het tweede gedeelte ben ik de HP. Dit is geheel autobiografisch. In #1 wordt gevraagd of ze in Egypte de smurfen kennen. Sinds wij er waren, ja. Wij hebben met de marktkoopman enorm gelachen toen de jongen letterlijk blauw was en we hebben het smurfenlied gezongen. De Nederlandse tekst werd uiteraard niet begrepen, het refrein wel. Lalalalalala... Toen we er de volgende dag weer kwamen zong hij dat. Hier kan ik gemakkelijk een hoofdstuk aan wijden.
Ik bedoelde alleen te zeggen dat jij als schrijver bepaalt of de smurfen in dit verhaal passen. Jij als schrijver bepaalt namelijk wat je de lezer vertelt en ik legde je uit wat het smurf gegeven met mij als lezer doet. ;) Beterschap!

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina, … ik vind het een heel leuk verhaal, daarbij is het nog echt gebeurd ook. Bovendien heb je het heel beeldend en invoelend geschreven. Dat dan ook nog eens de kruidenhandelaar het refrein van het smurfenlied de volgende dag mee kon neuriën. Wat een leuke herinnering.

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, een fijn en kleurrijk verhaal dat - begrijp ik - nog maar een tipje van de sluier optilt. Die soek is natuurlijk de ideale locatie om een verhaal over geuren te laten plaatsvinden. De smurf komt nu misschien wat uit de lucht vallen, maar is in het volledige verhaal essentieel voor je herinnering. Hoop dat deze warme herinneringen je verkoudheid snel verdrijven!

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Citaat May: Ik bedoelde alleen te zeggen dat jij als schrijver bepaalt of de smurfen in dit verhaal passen. Jij als schrijver bepaalt namelijk wat je de lezer vertelt en ik legde je uit wat het smurf gegeven met mij als lezer doet. Beterschap! Hartelijk dank May voor je lieve uitleg. Ik had gisterenavond inderdaad een hoofd als een watje. Ik heb die zin weggehaald en een nieuw slot geschreven vanmorgen. Ik snap de verwarring wel, hoor. Ik weet wat er toen is gebeurd en ik geef daar verder geen uitleg aan. Ik wilde in de 250 woorden blijven. Nu de schrijfcoach, hetgeen ik zeer waardeer, het heeft gelezen en van commentaar voorzien, heb ik er gelijk wat meer woorden aan besteed.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina, … ik vind het een heel leuk verhaal, daarbij is het nog echt gebeurd ook. Bovendien heb je het heel beeldend en invoelend geschreven. Dat dan ook nog eens de kruidenhandelaar het refrein van het smurfenlied de volgende dag mee kon neuriën. Wat een leuke herinnering.
Ha Riny, Ja, deze weekopdracht bracht inderdaad veel naar boven bij mij. Passend bij het thema. Geur doet veel met mij. Dit is inderdaad een blijvende kleurrijke herinnering voor me. Dank je voor het komen lezen en je leuke reactie.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, een fijn en kleurrijk verhaal dat - begrijp ik - nog maar een tipje van de sluier optilt. Die soek is natuurlijk de ideale locatie om een verhaal over geuren te laten plaatsvinden. De smurf komt nu misschien wat uit de lucht vallen, maar is in het volledige verhaal essentieel voor je herinnering. Hoop dat deze warme herinneringen je verkoudheid snel verdrijven!
Ha Chantal, Ik heb een voorliefde voor markten. In binnen- en buitenland. En die soeks, ik vind ze geweldig. Zoals al aangegeven # 17 heb ik het slot aangepast. Ik begrijp geheel dat het voor de lezer uit de lucht kwam vallen, zoals het indigo poeder voor de jongen. Hartelijk dank voor het komen lezen en je lieve wens. Ik voel de warmte, toen en nu.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind alleen 'ik verlies mijn gezicht' een minder geslaagde beschrijving. Ik heb er namelijk een hele andere associatie bij dan zoals je het bedoelt. Wellicht is iets als 'Ik kan het niet maken om zonder beelden thuis te komen" een optie? Aan jou de keus.
Ook jouw opmerking heb ik ter harte genomen, Karinska. Ik ga met je mee. Je ziet, ik luister echt naar mijn lezer(s). Ik heb ervan gemaakt: 'Ik krijg woorden als ik zonder beelden thuiskom.' Dank je voor het meedenken.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tilma: Je bezorgdheid om mijn vriendin uit Limburg heeft mij doen besluiten hier iets meer over te zeggen. Ik heb ervan gemaakt dat ze een dagje op bezoek is. Nu hoop ik dat je niet over dagje valt, ha ha.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal en leuk geschreven. Deze zin blijft mij het meest bij ' Krijg woorden als ik zonder beelden terugkom " Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal en leuk geschreven. Deze zin blijft mij het meest bij ' Krijg woorden als ik zonder beelden terugkom " Graag gelezen.
Ha John, Dank je voor je fijne en leuke reactie. Ik ben blij dat ik die zin heb veranderd. Dankzij de feedback, die elke keer zinnig blijkt te zijn.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal en leuk geschreven. Deze zin blijft mij het meest bij ' Krijg woorden als ik zonder beelden terugkom " Graag gelezen.
Ha John, Dank je voor je fijne en leuke reactie. Ik ben blij dat ik die zin heb veranderd. Dankzij de feedback, die elke keer zinnig blijkt te zijn. Sorry, dubbel. Ik weet niet hoe ik deze kan verwijderen.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Levina,

'Een geur is meer dan een herinnering, het is een verhaal.'

Die zin raakte mij. Geuren vertellen misschien nog wel meer dan wat je ziet. Een (speciale) geur houdt een gedachte/verhaal levendig. Die geur ervaring zul je ook niet snel meer vergeten.

Een mooi en leuk verhaal, ik heb het met veel plezier gelezen. 

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Door je verhaal zwierf ik ook weer even door Caïro. Niet alles is er even aantrekkelijk maar die markten zijn een lust voor oog en neus. Je verhaal leest lekker vlot en die smurf vind ik hilarisch, vooral in die setting. De vriendin speelt eigenlijk niet echt een rol voor de essentie van je verhaal.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Levina,

'Een geur is meer dan een herinnering, het is een verhaal.'

Die zin raakte mij. Geuren vertellen misschien nog wel meer dan wat je ziet. Een (speciale) geur houdt een gedachte/verhaal levendig. Die geur ervaring zul je ook niet snel meer vergeten.

Een mooi en leuk verhaal, ik heb het met veel plezier gelezen. 

Ha Anke, Blij met je mooie reactie. Ik ben het helemaal met je eens dat geuren heel veelzeggend zijn.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Door je verhaal zwierf ik ook weer even door Caïro. Niet alles is er even aantrekkelijk maar die markten zijn een lust voor oog en neus. Je verhaal leest lekker vlot en die smurf vind ik hilarisch, vooral in die setting. De vriendin speelt eigenlijk niet echt een rol voor de essentie van je verhaal.
Ha Mechtilde, Gelukkig was ik nog in een betrekkelijk rustige tijd in Egypte. Een land met veel historische pleisterplaatsen, een land van tegenstellingen. Toch heb ik het daar fascinerend gevonden. Vanaf het balkon van het hotel in Caïro keken we zo uit op de Piramiden en om de hoek de soek. Mooie herinneren en juist door het bezoek aan de Markthal met mijn vriendin en de kruidenmarkt dichtbij brachten me terug naar de tijd daar. Niet echt essentieel voor het verhaal, voor mij een prettige bijkomstigheid.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zoveel lezers, zoveel meningen. De Smurfenuitsmijter vind ik juist enig en deed mij hardop lachen. Ik zag 't helemaal voor me. :D Ik vind alleen 'ik verlies mijn gezicht' een minder geslaagde beschrijving. Ik heb er namelijk een hele andere associatie bij dan zoals je het bedoelt. Wellicht is iets als 'Ik kan het niet maken om zonder beelden thuis te komen" een optie? Aan jou de keus. Je titel is leuk bedacht.
Ha Karinska, Ja, juist de verschillen zijn zo boeiend, dat vind ik nu ook. Ik ben heel benieuwd naar jouw associatie bij gezicht verliezen. In het Engels vind ik het heel fraai. Save face. Ik vond het namelijk iets zintuiglijk hebben. Overigens zei mijn vriendin dit letterlijk. Er is geen letter verzonnen overigens in dit stukje. Uiteraard neem ik het mee in overweging. Dank je voor het lezen en je feedback.
Hoi Levina, Ik snap het wel, hoor, wat je vriendin bedoelt met "ik verlies mijn gezicht'. Nu blijkt dat je vriendin het echt zo zei is het juist goed om het zo te laten staan. Dat ik er een andere associatie aan hang ligt volledig aan mij. Ik ben beelddenker en heb daarbij de gewoonte soms letterlijk te denken. Hierbij zag jouw vriendin dus rondlopen met een huidkleurige vlek i.p.v. een gezicht terwijl ze dacht s... waar is m'n gezicht gebleven? Ik ben wel een beetje prettig gestoord en speel daarbij af en toe graag met taal. Fijne dag verder!

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zoveel lezers, zoveel meningen. De Smurfenuitsmijter vind ik juist enig en deed mij hardop lachen. Ik zag 't helemaal voor me. :D Ik vind alleen 'ik verlies mijn gezicht' een minder geslaagde beschrijving. Ik heb er namelijk een hele andere associatie bij dan zoals je het bedoelt. Wellicht is iets als 'Ik kan het niet maken om zonder beelden thuis te komen" een optie? Aan jou de keus. Je titel is leuk bedacht.
Ha Karinska, Ja, juist de verschillen zijn zo boeiend, dat vind ik nu ook. Ik ben heel benieuwd naar jouw associatie bij gezicht verliezen. In het Engels vind ik het heel fraai. Save face. Ik vond het namelijk iets zintuiglijk hebben. Overigens zei mijn vriendin dit letterlijk. Er is geen letter verzonnen overigens in dit stukje. Uiteraard neem ik het mee in overweging. Dank je voor het lezen en je feedback.
Hoi Levina, Ik snap het wel, hoor, wat je vriendin bedoelt met "ik verlies mijn gezicht'. Nu blijkt dat je vriendin het echt zo zei is het juist goed om het zo te laten staan. Dat ik er een andere associatie aan hang ligt volledig aan mij. Ik ben beelddenker en heb daarbij de gewoonte soms letterlijk te denken. Hierbij zag jouw vriendin dus rondlopen met een huidkleurige vlek i.p.v. een gezicht terwijl ze dacht s... waar is m'n gezicht gebleven? Ik ben wel een beetje prettig gestoord en speel daarbij af en toe graag met taal. Fijne dag verder!
Ha Karinska, zie reactie #20. Ik heb die zin aangepast. Niets zo lekker als prettig gestoord, ha ha.