# 214 Het is niet anders

Het is niet anders Bij deze gelegenheid kan tot mijn grote vreugde verkondigen dat ik een deerniswekkend stel kinderen heb: twee zonen en een dochter. Alle drie hebben ze grote successen geboekt op het criminele pad… tot ze anderhalf jaar geleden tegen de lamp liepen. De bewezen aanklacht had betrekking op hun grootschalige smokkel van cocaïne en twee moorden. Vorige week heb ik de rechtszitting bijgewoond en er ontsnapte mij een vreugdekreet bij het aanhoren van het vonnis: vele jaren eenzame opsluiting. Mijn dochter dertig maanden minder; zij was slechts zijdelings betrokken bij de moorden. De strafmaat is niet de enige reden tot vreugde. Ik ben bovenal blij dat ik nooit dergelijke kinderen heb gehad en dat bijgevolg bovenstaande ellende en schande me bespaard is gebleven. Mijn kinderlozen-pijn heb ik met matig succes bestreden met een beklagenswaardig stel kinderen zoals hierboven. Maar het werkte als een pleister op de wond. Voor de afwisseling pleegden ze alle misdaden die ik in de krant en op TV tegenkwam en mijn strafmaat was altijd hoger dan die van de rechters. Deze hersenkronkel van mij, om onvermijdbaar onheil te bezweren, werkt helaas niet om mijn vrije val naar het absolute einde te dempen. Ik leef namelijk in het besef dat ik al een kleine 14 miljard jaar oud ben. Dus dat er vanaf mij, langs het kosmische evolutieproces, een directe lijn getrokken kan worden tot aan de oerknal. Vanaf dit punt van singulariteit heb ik alle stadia moeten doorlopen om de persoon te worden die ik nu ben; zonder geloof in God, de hemel, de hel en het vagevuur. Tot mijn grote spijt wordt bij mijn dood die groeilijn vanaf het beginpunt definitief afgebroken. Ik heb helaas geen kinderen die als laatste redmiddel die lijn nog even hadden kunnen voortzetten. Deerniswekkend en godsammekraken, maar het is niet anders.