Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

KLAS # 210

KLAS # 210. 8 uur is vroeg, zeker voor een bespreking. Hoe gaan we het Sinterklaas feest invullen voor de gezamenlijke basis scholen. Zoals in de voorafgaande jaren zal ik weer de hoogwaardige rol gaan vervullen. Het is bijna ½9 en ik drink mijn laatste slok koffie, de lessen gaan beginnen. De directrice gaat naar haar klas en ik naar huis. Komt een docent aangelopen, een wanhopige blik in haar ogen: “er is niemand voor groep 7c, ze zitten al in het lokaal” Heeft ze het tegen mij? De directrice is, wel erg snel, naar haar klas en ik sta daar alleen met haar. Ze legt mij de situatie uit, over een inval docent die zich ineens ziek heeft gemeld. Een vaag verhaal. En jij, vraag ik haar. Ik heb een andere groep die nu ook alleen is en op mij wacht. Al lopend en pratend komen we aan bij het bewuste lokaal van 7c. Te begrijpen rommeligheid, nog net geen wanorde, in de klas. Ze zien mij daar staan met de juf van die andere groep, kijken mij vragend aan. Komt U ons les geven? Ik krijg een kneepje in mijn arm. Waarom denken jullie dat? Ja wij kunnen toch niet hier alleen blijven zitten. Ik kijk de juf nog eens aan en ze knikt. Wat moet ik. Ervaring als pappa en als opa, maar nooit met 30 kinderen of kleinkinderen. Voor mij een klas en achter mijn rug een muur. Ik wil het wel proberen en zolang jullie leuk blijven zal ik ook blijven, afgesproken. Een volmondig “JA”. Ik loop naar de tafel en kijk in het programma. Dat treft want deze morgen staat “samenleving” op het programma. Samenleving staat me wel aan, voor deze sprong in het diepe. Dag groep zeuven, (gelach). Denken jullie een jonge dame van 26 hier te treffen en krijg je een opa van 80, (gelach). Ik zie dat jullie les nu betreft ‘samenleving’. Samenleving hier met jullie, beginnende tieners en ik een opa die niets vermoedend jullie juf komt vervangen. Een samenleving waar deze opa actief in is en dingen doet die jullie wel leuk zullen vinden. Deze opa is namelijk acteur (in eens veel aandacht). Oh ja, vandaag ben ik dus meester Kobus. Regelmatig sta ik op de filmset, voor diverse soorten films die jullie niet zoveel zeggen, maar ik speel ook mee in clips. Welke clips meester? Kennen wij die. Ik denk van wel. Inmiddels heb ik gezien dat er een computer staat met een beamer. Wacht, als jullie rustig blijven zal ik proberen iets te laten zien. Zo is de ochtend snel gevuld en voor de middag is er gelukkig een vaste kracht beschikbaar. 1 dagdeel was ik meester van groep 7c, toch pittig en respect voor de vaste juf.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Op zich wel jammer dat het groep 7c is, die geloven niet meer. Het zou voor het verhaal krachtiger nog zijn als de kinderen ongemerkt les hadden gehad van de Sint. Soms vind ik het bij gebrek aan interpunctie lastig om de lijn van dialoog of gedachtenstroom te volgen, maar wat hindert dat?

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
'Voor mij een klas en achter mij een muur,' mooi gevonden die zin en dan kun je natuurlijk geen kant op Kobus. Leuke belevenis, voor kinderen en 'invalleraar'! Ik raakte af en toe de weg kwijt doordat de dialogen en het verhaal vanaf het einde van de eerste alinea door elkaar heen lopen, zonder aanhalingstekens. Als je die overal toevoegt, leest het een stuk makkelijker.

Lid sinds

5 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Die aanhalingstekens wil ik eigenlijk niet, dat accentueert te veel. Het verhaal moet je zien als een drieluik. Een bespreking op een bekend en vlak terrein die eerder klaar is dan de koffie op. De docente met een schier onoverkomelijke hindernis welke bijna ongemerkt in de wandelgang wordt geslecht. Het derde luik de gap van 70 jaar tussen docent-vervanger en leerlingen, welke weg smelt door muziek en ritme. De details doen er weinig toe, het gaat om de impressie die het geheel oplevert. Een harmonie die ook tussen uitersten kan bestaan.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal Kobus. Ik kreeg het wel een beetje aan mijn ogen van 1/2 9. Maargoed, ik ben sowieso eerder voorstander van het uitschrijven van getallen, cijfers ogen snel rommelig. Dus dat kan persoonlijk zijn. Ps Ik vind de zin: Een bespreking op een bekend en vlak terrein die eerder klaar is dan de koffie op, ijzersterk. Die neem ik mee, bedankt daarvoor.