Sorry, het verhaal heb ik wel geschreven, ik ben nog niet zo ver dit openbaar te maken.

Wat doet die lievelingsoom daar aan het begin? Kan dat ook een liefste oom zijn? Ik vraag me verder af: is dat spiegelbeeld jij, of de eerste hij - want wie is dan 'jou' een strofe verderop (dat lijkt mij de 'hij')? En kan voor het metrum 'leverde' ook 'levert' zijn? Dat generaliseert wel wat maar hindert dat? Ik geniet van de alliteraties. De klank in het gedicht deugt. Verder, in reactie op je reactie, vind ik dat je al heel wat zegt in dit gedicht. Ik heb meer van je gelezen zoals je misschien wel weet en ik vind dit een dapper, gevoelig maar vooral intiem gedicht.

Ha Tilma, Je weet dat ik altijd van je reacties geniet en ze altijd ter harte neem. Ik grinnik dus weer bij je eerste opmerking wat die lievelingsoom aan het begin doet. Die oom heeft een grote rol in mijn leven gespeeld, van peuter tot zijn te vroege overlijden. Hoewel hij in Amerika woonde. Hij had het altijd over mijn ogen en over de glinstering. Hij sprak vaak de wens uit dat dit mijn hele leven zo zou blijven. Het was/is mijn kooswoord voor hem, meer dan een liefste oom. Overigens zeg ik ook lievelingskleur, lievelingseten. Misschien een beetje kinderlijk? Ben ik nog steeds een beetje. De hij komt pas aan het einde. (Als reddende engel) Verder ben ik het in het spiegelbeeld. Van leverde heb ik levert gemaakt. Hierin geheel met je eens. Dank je voor je lieve en je lovende woorden.

Levina: een gedicht zegt vaak al zoveel, soms alles, wat ik hier niet wil zeggen, dat verhaal mag komen

Ha Peter, Deze opdracht lokt ontboezemingen uit, overigens op een mooie manier. Ik schrok zelf wat ik had geschreven, toch koester ik het. Voorlopig nog dicht bij mezelf.

Ik vind het mooi hoeveel je zegt Een originele uitwerking van een erg intieme opdracht

Ha Frances, Dank je voor je mooie reactie. Helemaal met je eens dat het een intieme opdracht is, wel een boeiende.

Levina, wat een mooi gedicht, idd de alliteraties vind ik ook heel mooi. Ritme zit er ook heel goed in en je boodschap bovenal. Je geeft inkijk in je leven, hoe fijn dat er weer iemand is, waar je mag zijn, wie je bent. Fijn weekend.

Ha Marie, Hartelijk dank voor je warme woorden. Graag wens ik je ook een zonnig weekend toe.

De alliteraties zijn om van te smullen. Heel fijn voor je dat je wil tot lachen weer terug is, mede dankzij je reddende engel :) .Die oom klinkt als een fijne en lieve man, je houdt hem zo op een mooie manier in ere. Ook ik ben heel benieuwd naar je verhaal, misschien lezen we het hier ooit alsnog en anders is het ook prima, natuurlijk.

Ha Karinska, Dank je voor je reactie. Het gezegde van mijn oom heeft mij meerdere malen door het leven geloosd. Beetje bij beetje ben ik met mijn biografie bezig. Vooral voor mijzelf.

Hoi Levina, juist die glinstering hielp je overleven en openstaan voor nieuw geluk. Heel moedig hoe je de randjes van je wond al zachtjes aan durft te raken met dit gedicht. Ik krijg er een knoop van in mijn buik.

Ha Chantal, De laatste keer deed de wonde het meeste zeer, hetgeen mij ook het meest heeft verwonderd. Het leven is wonderlijk! Dank voor je warme reactie.

Levina, … wat mooi. Heel herkenbaar, wanneer je aan het schrijven bent over een gevoelig onderwerp en je gaat ongemerkt verder, dan kan het je wel eens goed doen - opluchten. :nod: :thumbsup:

Ha Riny, Schrijven is beslist een middel om je geest te ontluchten. Vooral voor jezelf!

Hoi Levina, Wat een mooi gedicht! Ik hoop dat er hier meer van komt. Ik ben nieuwsgierig naar het totaalplaatje of moet ik dat juist niet zijn en mijn gedachten alles in laten vullen?

Ha Jurrit, In mijn wellicht simpele geest is juist die ervaring van implementatie van wat wie dan ook wat ervaart bij lezen of horen van teksten van sensueel belang. Nu zie ik dat ik gisteren van sensueel belang heb geschreven. Misschien met mijn gedachten bij andere dingen, ha ha. Toch ervaar ik teksten vaak als sensueel. Ik bedoelde echter, essentieel.

Ik zat ook een beetje met die oom maar inmiddels heb je het uitgelegd. Soms kun je in een gedicht meer emoties kwijt dan in een verhaal. Knap gedaan en inderdaad ook heel moedig.

Ha Tja, Die zin van mijn oom heb ik nog vaak in mijn hoofd en het meest als ik in de spiegel kijk en naar mijn ogen. Voor mij is het dus heel bekend, ik kan me voorstellen voor de lezer niet direct. In het geschreven stuk komt het meer naar voren. In het gedicht vind ik juist het onbenoemde iets mysterieus hebben.