Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #209 - Gezicht

30 augustus 2018 - 11:47
Je zit tegenover mij aan tafel en ik bestudeer je gezicht. Jouw gezicht toont een open, vriendelijke rustige blik. Jouw gezicht heeft een gezonde bruine kleur van de zon. Je draagt geen make-up. Je verbergt je imperfecties niet. Je benadrukt de perfecties niet. Je neus is recht, met een klein bobbeltje boven op. Je neus geniet van het ruiken van vers gebakken brood, van de geur van gemaaid gras en de lucht van net gevallen regen. Je trekt je neus op voor de geur van pindasaus en voor mensen waar een luchtje aan zit. Je oren staan recht ten opzichte van elkaar. Niet te ver naar voren en ook niet te ver naar achteren gericht. Op je oorlellen zijn dichtgegroeide gaatjes nog zichtbaar. Van de oorbellen die jouw oren droegen, toen je 10 jaar was. Je oren laten de muziek van Ludovice Einaudi naar binnen. De muziek die je hoofd en lijf vult. Jouw oren luisteren geduldig naar de mensen om je heen. Jouw oren horen wat er gezegd wordt. Jouw oren luisteren ook naar wat er niet gezegd wordt. Je mond staat neutraal en toont, rechtsboven, een klein litteken van een koortslip. Jouw mond geniet van de smaak van melkchocolade, met zeezout, smeltend op je tong. Jouw lippen voelen nog de eerste zijden zachte kus die je kreeg. Jouw mond, waar zo vaak geen geluid uit komt. Jouw mond, die wil spreken, kan spreken, maar niet durft te spreken. Je ogen zijn grijs/blauw. Je bent gezegend met mooie lange zwarte wimpers en brede wenkbrauwen. Jouw ogen kijken graag naar de blauwe lucht, het zilte strand en de grijs blauwe zee. Jouw ogen laten zich moeilijk vangen. Je ogen kijken weg. Je ogen schieten heen en weer, alert. Jouw ogen zijn dof. Jouw ogen zien het leven nu niet. In de rechterhoek van je linkeroog blinkt een traan. De traan druppelt langs je neus, langs de kleine bobbel naar beneden. Je huid van je wangen wordt rood en vlekkerig naar mate er meer tranen uit je linker- en rechteroog volgen. Je doffe blik verdwijnt. Jouw ogen openen de weg naar je ziel. Je ogen laten jou zien. Jouw ogen gunnen anderen ogen een blik in jou. Eventjes zien jouw ogen en kijken ze niet alleen. Jouw gezicht, dat wat roder wordt door de warmte van de zon. De glimlach die je mond aarzelend vormt. De twinkeling in je ogen, die even zichtbaar wordt. Het geluid van kwetterende vogels die je oren horen. De lucht van het leven die je neus ruikt. Wat een mooi gezicht.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 augustus 2018 - 17:09
Suggesties voor revisie: 'vers gebakken brood, van de geur van gemaaid gras en de lucht van net gevallen regen,' en dan nog een iets originelere geur zou het opfleuren. 'de oorbellen die jouw oren droegen' is dubbelzinnig. 'zijden zachte kus'; was het echt een zijden kus? 'je huid van je wangen', 1x 'je' mag 'de'zijn. 'uit je linker- en rechteroog' kun je helemaal weglaten. 'anderen ogen' is ofwel een poëtische vondst of een spelfout. Ik zou wat meer littekentjes willen zien en minder platitudes. Ik bedoel dit overdrachtelijk. De terugkeer van de kleine bobbel bij de tranen vind ik een schrijftechnisch pluspunt. Het idee dat het gezicht mooi wordt door zintuiglijke waarneming en gevoelsbeleving vind ik een mooie.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 augustus 2018 - 23:52
Judith: je aanpak om de elementen van je gezicht een eigen leven (waarneming, gevoel) te geven spreekt mij geweldig aan chocolade met zeezout nooit van gehoord, past in het programma van Andre van Duin met nieuwe lekkerbekken Ludovice Einaudi ook nooit van gehoord, ga ik luisteren, vast een verrijking,zoals jouw stuk

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 augustus 2018 - 14:19
Dank voor jullie feedback. Chocolade met zeezout/karamel van tony choc... is erg lekker...... En ik vind de pianomuziek inderdaad prachtig. Leuk dat je de moeite hebt genomen om het op te zoeken en te luisteren.