Ik ben RCVI*327, de Robot Care VI* generatie met als specialisaties persoonlijke verzorging klasse 3, diabetes 2 en hart-longen module 7. Daar is mijn zorgrobot. Ik hoop dat hij die extra sensors heeft om mijn veters te strikken. Nu hoef ik niet meer te wachten op een injectie en krijg ik direct hulp als ik stik. Dat hij goedemorgen zegt maakt mij niet veel uit. Ik hoor liever de stem van mijn dochter. Meneers foto omzetten in 3D, hoogte bed opslaan en scannen wat hij aan heeft. Zijn pantoffels staan midden onder het bed. “Goeden morgen, meneer Klaas sen.” O, daar heb je het al. Hij praat. Wat moet ik terugzeggen? “Môge, maatje.” “U bedoelt: goeden morgen, vriend? Begrijp ik u goed?” Hah, hij weet wat een maatje is. Zou hij ook weten dat het een borrel kan zijn? Of haring? “Ja, ik noem jou mijn maatje, omdat ik vrienden met je wil worden.” Kennismaking afronden. “Zal ik u of jij zeggen? Hoe wilt u dat ik u aanspreek? Met uw achternaam of met uw voornaam?” “Ik noem jou Woef, omdat je een hondenkop hebt.” Antwoord komt niet overeen met vraag. “Ik herhaal mijn vraag. Zal ik u of jij zeggen?” “Als jij mijn vriend bent, dan mag je jij zeggen.” Voor een robot moet het niet uitmaken, dus is het niet raar. “Als je maar beleefd tegen anderen doet.” “Ik spreek jou aan met je en jij. Anderen in deze ruimte spreek ik met u aan.” Tweede vraag herhalen. “Hoe wil jij dat ik je aanspreek, met je achternaam of met je voornaam?” “Zeg maar Piet.” Zo kent iedereen mij. “Jij wilt dat ik jou aanspreek met de voornaam Piet.” “Ja, nee, veel mensen denken dat het mijn voornaam is, maar het is mijn achternaam.”